Αναφερόμενη στην προσφορά του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε η ομιλήτρια τόνισε τα παρακάτω:

«Οι αρνητές στην προσφορά του σοσιαλισμού γίνονται όλο και λιγότεροι. Ακόμη και μέσα στο στρατόπεδο των νικητών υπάρχουν άνθρωποι που ρεαλιστικά λένε ότι ο σοσιαλισμός -που δεν τον ήθελαν μεν, δεν τον ήθελαν να κυριαρχήσει- ήταν ένα αντίβαρο. Εγινε ένα αντίβαρο στον καπιταλισμό, έγινε ένα αντίβαρο στη βαρβαρότητα.

Αυτό το αντίβαρο πού εκφράστηκε; Κατ' αρχήν έχουμε τη νίκη του Β' Παγκόσμιου Πολέμου που ο ρόλος της Σοβιετικής Ενωσης ήταν αποφασιστικός. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πάλεψαν άλλοι λαοί.

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος γέννησε καινούρια σοσιαλιστικά κράτη. Μέχρι σήμερα δεν έχουμε άλλον παγκόσμιο πόλεμο. Βέβαια, το αντίβαρο εκείνο, το σοσιαλιστικό σύστημα, δεν μπορούσε να εξαλείψει τον πόλεμο, γιατί όσο υπάρχει καπιταλισμός θα υπάρχει και πόλεμος και ο καπιταλισμός κυριαρχούσε και όταν υπήρχε σοσιαλισμός, αλλά αυτό το αντίβαρο συντέλεσε στο να μην ανάψουν περισσότερες εστίες πολέμου, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή. Εάν δεν υπήρχε το σοσιαλιστικό σύστημα, τώρα δε θα υπήρχαν ούτε Παλαιστίνιοι, ούτε αραβικοί λαοί, ούτε τίποτα. Θα είχαν προ πολλού τεθεί υπό αμερικάνικη κατοχή, υπό βρετανική κλ.π.

Υπήρχαν και χώρες, οι λεγόμενες του τρίτου κόσμου, οι οποίες αναπτύχθηκαν χάρη στη βοήθεια του σοσιαλιστικού συστήματος. Οταν λέμε βοήθεια δεν εννοούμε με τα όπλα βοήθεια, εννοούμε με την επιστήμη, την τεχνική κλπ. Ηταν λοιπόν αντίβαρο πάρα πολύ σημαντικό μέσα στον ίδιο τον καπιταλισμό.

Πολλές κατακτήσεις που υπάρχουν στις καπιταλιστικές χώρες, βεβαίως, έγιναν με την πίεση των εργαζομένων, αλλά οι εργαζόμενοι στις καπιταλιστικές χώρες αντλούσαν δύναμη από τις σοσιαλιστικές χώρες. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σήμερα λένε σε μας τους κομμουνιστές: έχετε δίκιο αλλά δεν έχετε τη δύναμη να τα επιβάλετε. Βεβαίως, τη δύναμη θα την κατακτήσει ο λαός, δεν είναι ζήτημα να την κατακτήσει μόνο το ΚΚΕ. Αλλά τότε, το εξελισσόμενο σοσιαλιστικό σύστημα έδινε κουράγιο στους λαούς να έχουν όραμα, να παλεύουν για να το κατακτήσουν.

Να σας φέρω ένα παράδειγμα. Ο καπιταλισμός μελετούσε πάρα πολύ το σοσιαλιστικό σύστημα και προσπαθούσε να κερδίσει επιτεύγματα του σοσιαλισμού προς όφελός του. Αλλά, ταυτόχρονα, αναγκαζόταν να κάνει ορισμένες παραχωρήσεις. Και το λέω αυτό, γιατί ο σοσιαλισμός είναι ένα ανώτερο σύστημα, που ο ίδιος ο καπιταλισμός τον μελετούσε.

Στο σοσιαλισμό π.χ. είχαμε ορισμένους σχεδιασμούς. Το κράτος πρόνοιας ήταν μελέτη του σοσιαλιστικού κράτους, το οποίο βεβαίως ήταν εκατό τοις εκατό κοινωνικό και όχι ένα κράτος που απλώς προσπαθούσε να μπαλώσει τις πληγές που το ίδιο δημιουργούσε. Αφύπνισε κινήματα ο σοσιαλισμός, έδωσε μεγάλη πρόοδο στην επιστήμη και στην τεχνική, δεν είναι τυχαίο ότι η Σοβιετική Ενωση πήγε πρώτη στο φεγγάρι. Και επειδή, θα το ξαναπώ άλλη μια φορά, «ουαί τοις ηττημένοις», μια σειρά κατακτήσεις δεν είναι γνωστές σήμερα ή έχουν ξεχαστεί. Να σας πω ορισμένα πράγματα πάρα πολύ συγκεκριμένα. Τι παλεύουμε σήμερα στην Ελλάδα; Παλεύουμε το εφτάωρο και το πενθήμερο. Και τώρα έχουμε 12ωρο, 15ωρο, έχουμε τα τετράωρα, αλλάζουν οι μορφές απασχόλησης. Στη Σοβιετική Ενωση ίσχυε η εξάωρη και εφτάωρη εργατική μέρα και πενθήμερη βδομάδα το 1956, όταν στον καπιταλισμό ήταν τα οκτάωρα και τα εννιάωρα. Το αίτημα που σήμερα παλεύουμε, και θεωρείται όραμα και ανέφικτο, το είχανε το 1956.

Καθολικό σύστημα συνταξιοδότησης 60 για τους άνδρες 55 για τις γυναίκες. Σήμερα έχουν πάει 65 και 60. Η χρηματοδότηση των Ταμείων γινόταν από τον κρατικό προϋπολογισμό και ασφαλιστικές εισφορές έδιναν ο κρατικός προϋπολογισμός οι επιχειρήσεις και τα ιδρύματα. Και γενικά ζούσαν χωρίς ανασφάλεια, δεν υπήρχε θέμα ανεργίας. Αναλφαβητισμός, ανεργία και πορνεία δεν υπήρχαν και αυτά άρχισαν να υπάρχουν όταν άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, η ενδυνάμωση δηλαδή των φιλοκαπιταλιστικών αντιλήψεων και των αντιλήψεων εκείνων που έλεγαν θα κάνουμε καλύτερο το σοσιαλισμό εισάγοντας ιδέες της καπιταλιστικής αγοράς.

Στις αρχές του 1974, σύμφωνα με επιστημονικά στοιχεία, η Σοβιετική Ενωση ήταν πρωτοπόρα σε επιστημονικές εφευρέσεις. Από το 1954 η Σοβιετική Ενωση ήταν πρώτη στον κόσμο σε καταχωρημένες εφευρέσεις. Λόγω του επίπεδου ανάπτυξης του σοσιαλισμού, αλλά και αδυναμιών και λαθών που έγιναν, δεν μπόρεσαν να διεισδύσουν παρά μόνο στο 50% της βιομηχανικής παραγωγής και όχι στο 100%. Αλλά αυτά είναι οι δυσκολίες και τα λάθη που έγιναν».