Ο υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης, αποδεικνύεται πολύ καλός «Αλχημιστής» και πάντως ισάξιος- αν όχι καλύτερος- με τους προκατόχους του στο ίδιο υπουργείο. Αυτό ισχύει, τουλάχιστον, από τις δηλώσεις που έκανε πρόσφατα, εξαγγέλλοντας τη φετινή επίσημη εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης για εργαζόμενους και συνταξιούχους του Δημοσίου. Οσοι γνωρίζουν, τα στοιχειώδη μαθηματικά, δεν μπορούν να βγάλουν άκρη, για το ποια ακριβώς θα είναι η εισοδηματική πολιτική του 2003. Η ονομαστική αύξηση στους μισθούς του Δημοσίου, ύψους 2,5%, που ανακοίνωσε ο κύριος υπουργός, δε συμφωνεί με τους πίνακες που διένειμε. Και, πολύ περισσότερο, δεν ισχύουν οι πίνακες -που επέλεξε να δώσει ο ίδιος στη δημοσιότητα- προσπαθώντας να πείσει πως φέτος οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι του Δημοσίου, θα τα «οικονομήσουν γερά»!

Σύμφωνα με τους πίνακες του υπουργού, η ονομαστική αύξηση των μισθών στο Δημόσιο υπολογίζεται για φέτος κατά μέσο όρο 4,2% (χωρίς την ωρίμανση και τα χρονοεπιδόματα)! Μια τέτοια αύξηση, φαντάζει γενναία. Ομως δεν είναι. Απλά, αν δοθεί τέτοια αύξηση, θα υπερκαλύψει μεν τον πληθωρισμό (υπολογίζεται να κινηθεί μεταξύ 3% και 4%, με την προϋπόθεση ότι θα αποτραπεί ο πόλεμος στο Ιράκ), αλλά θα υπολείπεται σημαντικά από την αύξηση του ΑΕΠ. Το σίγουρο, είναι ένα. Οτι η εισοδηματική πολιτική που ανακοινώθηκε, δε βγάζει σε καμία περίπτωση αυξήσεις μισθών ούτε 2,5% ούτε 4,2%. Αντίθετα, με βάση παραδείγματα που δημοσίευσε ο «Ρ» την Κυριακή, οι ονομαστικές αυξήσεις μισθών κυμαίνονται στη χειρότερη περίπτωση 0% και στην καλύτερη 2%! Αν, μάλιστα, αφαιρέσουνε τον πληθωρισμό και την αυξημένη παρακράτηση ασφαλιστικών εισφορών, τότε αντί για αυξήσεις προκύπτουν μειώσεις στους μισθούς του Δημοσίου.

Τι συμβαίνει, λοιπόν; Αυξάνονται φέτος ή μειώνονται οι μισθοί και συντάξεις του Δημοσίου; Η κυβέρνηση αποφάσισε να τερματίσει την αντιλαΪκή πολιτική μονόπλευρης λιτότητας και κρατά κάποιον «άσο στο μανίκι» για διαπραγματευτικό «ατού» με την ΑΔΕΔΥ ή για άλλο λόγο (πρόωρες εκλογές); Ή μήπως προσπαθεί να ξανακοροϊδέψει τους εργαζόμενους και συνταξιούχους του Δημοσίου, με αλχημείες, που εμφανίζουν τις μειώσεις μισθών και συντάξεων σαν... αυξήσεις, ζηλεύοντας τη «δόξα» του πρωθυπουργού της ΝΔ Κ. Μητσοτάκη που το 1992 εμφάνιζε την εισοδηματική πολιτική του 0% + 0% =14%;