Πέθανε, την Παρασκευή το βράδυ στην Αθήνα και κηδεύτηκε χτες στη γενέτειρά του Αρτα, ο παλαίμαχος αγωνιστής και κομμουνιστής Γιάννης Ζήκος. Γεννήθηκε το 1914. Το 1931 έγινε μέλος της ΟΚΝΕ και το 1934 υπεύθυνος της ΟΚΝΕ στην Αρτα. Για τη δράση του εξορίστηκε για ένα χρόνο στον Αη-Στράτη. Το 1935 κλήθηκε να υπηρετήσει τη θητεία του στο 340 Τάγμα Ευζώνων, αλλά σε ένα μήνα τον αφόπλισαν και τον φυλάκισαν στο 15ο Σύνταγμα Ιωαννίνων, ενώ η δικτατορία του Μεταξά τον πέρασε Στρατοδικείο. Το 1937 αποφυλακίζεται και αναλαμβάνει τη διαφωτιστική δουλιά της Αχτιδικής Επιτροπής του ΚΚΕ στην Κέρκυρα.

Ξανασυλλαμβάνεται, καταδικάζεται και φυλακίζεται σε μπουντρούμι των φυλακών Κέρκυρας για τρία χρόνια και στη συνέχεια στην Ακροναυπλία, από όπου απελευθερώθηκε παραμονές του πολέμου. Πολέμησε στο Αλβανικό Μέτωπο, ενώ μετά την ίδρυση του ΕΑΜ εντάσσεται από τους πρώτους στον ΕΛΑΣ Ηπείρου. Λόγω των διωγμών της ΕΑΜικής αντίστασης πέρασε στην παρανομία, διέφυγε στην Αθήνα, αλλά το 1947 συνελήφθη, έμεινε τρία χρόνια σε φυλακές ως υπόδικος, κάθισε επτά φορές στο εδώλιο του κατηγορουμένου με πλαστές κατηγορίες, αλλά τελικά αθωώθηκε.

Ο μπαρμπα-Γιάννης, αταλάντευτος πιστός στο ΚΚΕ, συνδρομητής και φανατικά καθημερινός αναγνώστης του «Ρ», μέχρι και τις τελευταίες μέρες του, αν και είχε καταπέσει τελείως, ζητούσε να δει και να κρατήσει για λίγο στα χέρια του το «Ρίζο», όπως έλεγε.