Οι όροι και οι προϋποθέσεις του προγράμματος επιδότησης ενοικίου για το έτος 2003, με την έκδοση κοινής υπουργικής απόφασης, ανακοινώθηκαν χτες από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας. Και το συγκεκριμένο πρόγραμμα όπως και τα προγράμματα δανειοδότησης για αγορά κατοικίας, αλλά και η κατασκευή εργατικών κατοικιών, αν και χρηματοδοτούνται από τις εισφορές των εργαζομένων, κινούνται πολύ μακριά από τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης.

Η χορήγηση του επιδόματος ενοικίου δεν είναι κάτι καινούριο, καθώς δίνεται εδώ και αρκετά χρόνια. Πρόκειται όμως για ένα επίδομα που στην ουσία δε συμβάλλει στη λύση του μεγάλου προβλήματος των εργαζομένων και των συνταξιούχων, αυτό της στέγης. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα επίδομα της τάξης των 32 χιλιάδων δραχμών που φτάνει έως 57 χιλιάδες δραχμές για μια οικογένεια με 6 (!!!) προστατευόμενα παιδιά, δεν μπορεί να συμβάλει όταν μια οικογένεια χρειάζεται για ενοίκιο 120 χιλιάδες δραχμές το μήνα στις καλύτερες περιπτώσεις.

Οσο και αν θέλει, λοιπόν, αυτό η κυβέρνηση να το παρουσιάσει ως «κοινωνική» πολιτική, δεν πείθει! Εξάλλου, πρόκειται για χρήματα που προέρχονται από τον Οργανισμό, δηλαδή από τις εισφορές των ίδιων των εργαζομένων, ενώ η επιχορήγηση του κράτους προς τον ΟΕΚ είναι πολύ μικρή.

Το γεγονός είναι ότι ο ΟΕΚ θα μπορούσε να προσφέρει και φτηνή και καλή στέγη, αν λειτουργούσε στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των εργατών και των πραγματικών τους αναγκών. Αντιθέτως, με βάση και τα δανειοδοτικά προγράμματα αποκαλύπτεται ότι ο ΟΕΚ «εξασφαλίζει» πελάτες για τις τράπεζες.