«Η δική μου πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο. Ποιο από τα δυο κομμάτια ν' αγαπώ;». Αυτά τα λόγια μιας Τουρκοκύπριας, τα οποία μελοποίησε ο Κύπριος συνθέτης Μάριος Τόκας. Αυτό το δραματικό αίσθημα που κουβαλούν στην ψυχή τους είκοσι εννιά χρόνια και οι Ελληνοκύπριοι που ξεριζώθηκαν από τη γενέθλια γη τους και οι γηγενείς Τουρκοκύπριοι που υπέστησαν και αυτοί τον εφιάλτη του «Αττίλα» και των εποίκων του, αντανακλά το βιβλίο του Γάλλου ελληνιστή ποιητή και πεζογράφου, μεταφραστή Ελλήνων ποιητών, Ζακ Λακαριέρ «Λευκωσία - Η νεκρή ζώνη» (εκδόσεις «Ολκός»). Τα σύντομα κείμενα του Ζακ Λακαριέρ είναι «αποστάγματα» των συναισθημάτων που αποκόμισε από τους ανθρώπους που είδε στη νεκρή ζώνη της κυπριακής πρωτεύουσας. Από την κουβέντα μαζί τους, για την πολύμορφη τραγωδία που προκάλεσε η εισβολή, για την αγωνία του μέλλοντος του νησιού, για τον πόθο τους για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, με ειρηνική συνύπαρξη και αδελφοσύνη όλου του λαού της. Η κειμενογραφική περιδιάβαση του Ζακ Λακαριέρ, μεταφρασμένη όμορφα από την Βούλα Λούβρου, συνοδεύεται με μαυρόασπρες φωτογραφίες του Πανίκου Χρύσανθου, οι οποίες «διηγούνται» την τραγωδία των μνημείων, των ερημωμένων κτιρίων, του εγκαταλειμμένου φυσικού περιβάλλοντος.