Η ανεργία, η φτώχεια, η διεύρυνσης των οικονομικο-κοινωνικών ανισοτήτων, οι πολιτικές με στόχο την ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Εκπαίδευσης δεν είναι προβλήματα που αντιμετωπίζει μόνον ο Πορτογάλος, αλλά και κάθε Ευρωπαίος εργαζόμενος εξαιτίας της συντονισμένης επίθεσης που εξαπολύεται στα λαϊκά στρώματα απ' το κέντρα του ευρωενωσιακού καπιταλισμού, επισημαίνει σε συνέντευξή του στο «Ρ» ο Αλβάρο Νούνες, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

-- Οι ΗΠΑ δεν έκαναν, βεβαίως, μόνες τους την εισβολή στο Ιράκ αλλά με τη σύμπραξη αρκετών χωρών, ανάμεσά τους και η Πορτογαλία. Πρόσφατα, ο Πορτογάλος πρωθυπουργός μίλησε για συμμετοχή της Λισαβόνας στην προσωρινή διοίκηση και στις προσπάθειες ανασυγκρότησης στο Ιράκ. Πώς αντιδρά το Πορτογαλικό ΚΚ σ' αυτά;

-- Καταδικάσαμε αυτή την εισβολή απ' την αρχή με κατηγορηματικό τρόπο, θεωρώντας πως η συμμετοχή της Πορτογαλίας σ' αυτή την επέμβαση είναι επονείδιστη και για τη χώρα και για το λαό της. Γι' αυτό και απαιτούμε τον άμεσο τερματισμό αυτής της αντεθνικής εξωτερικής πολιτικής, όχι μόνον όσον αφορά στο Ιράκ αλλά και οπουδήποτε στον κόσμο. Τέτοιου είδους επεμβάσεις και η οιαδήποτε συμμετοχή σ' αυτές, είναι επικίνδυνες όχι μόνον για τον ιρακινό λαό αλλά και για τον πορτογαλικό λαό, όπως και για κάθε άλλο λαό της υφηλίου.

-- Υπάρχει ένας γενικότερος αναβρασμός στην Ευρώπη, και ιδιαίτερα στην Πορτογαλία, σε σχέση με κυβερνητικές πολιτικές που περικόπτουν συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα και φουντώνουν την ανεργία. Πώς αντιδρούν οι Πορτογάλοι εργαζόμενοι απέναντι σ' αυτό το μπαράζ αντιδραστικών πολιτικών;

-- Θεωρώ πως οι πολιτικές αυτού του είδους είναι παντού ίδιες σ' όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, στην Πορτογαλία, στην Ευρώπη κλπ. Δυστυχώς και η διάσκεψη κορυφής στη Θεσσαλονίκη επισφραγίζει τέτοιου είδους πολιτικές στρατηγικές που αντιστρατεύονται τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους στην Εκπαίδευση, στην Υγεία, στη συνταξιοδότηση. Στην Πορτογαλία, η ανεργία αυξάνεται δραματικά. Κάθε μέρα περίπου 200 με 300 εργαζόμενοι τίθενται εκτός εργασίας! Επίσης, έχουμε το πρόβλημα της συνταξιοδότησης και άλλα και πολλά ακόμη μείζονα ζητήματα. Γι' αυτό και χρειάζονται πολύ μεγάλοι αγώνες. Π.χ. είχαμε το Δεκέμβρη στη χώρα μας μία μεγάλη πανεθνική απεργία. Ομως αυτό δε σταμάτησε εκεί. Ο απεργιακός αγώνας και οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν κυρίως στον τομέα των βιομηχανιών. Οι απεργίες και οι διαδηλώσεις δεν πρόκειται να σταματήσουν εδώ. Θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα με μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές της δεξιάς κυβέρνησης του πρωθυπουργού Μπαρόσο.

-- Διαπιστώνουμε παρόμοιες κινητοποιήσεις και αντιδράσεις των εργαζομένων σχεδόν παντού στην Ευρώπη με κοινό χαρακτηριστικό την αδιαφορία των κυβερνώντων...

-- Ναι! Αυτό είναι αλήθεια. Κυρίως γιατί οι κυβερνώσες δυνάμεις υποστηρίζονται απ' τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες, το μεγάλο κεφάλαιο γενικότερα για να εξυπηρετούν ακολούθως τα συμφέροντα του καπιταλισμού. Ομως αυτές οι πολιτικές δεν μπορούν να συνεχιστούν στο διηνεκές. Χρειαζόμαστε σαφώς μία δημοκρατική εναλλακτική λύση, δεν είναι επί του παρόντος στον ορίζοντα, κυρίως γιατί σε κοινοβουλευτικό επίπεδο οι δεξιές δυνάμεις έχουν την πλειοψηφία. Ακόμη και το σοσιαλιστικό κόμμα που επικρίνει την κυβέρνηση, στην πράξη και αυτό εξυπηρετεί τα ίδια συμφέροντα και στηρίζει τις αντεργατικές πολιτικές σε ζητήματα κλειδιά: όπως εργασιακές σχέσεις, Εκπαίδευση, συνταξιοδότηση, ιδιωτικοποιήσεις, εξωτερική πολιτική και άμυνα... Η κατάσταση προς το παρόν είναι πολύ δύσκολη. Και νομίζουμε πως η λύση απέναντι σ' όλα αυτά είναι η επικοινωνία και διασύνδεση των αγώνων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που τα αντιπαλεύονται όλα αυτά σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

-- Πρόσφατη έρευνα διενεργηθείσα από την ΕΥΡΟΣΤΑΤ έδειξε πως ο αριθμός των Πορτογάλων εφήβων που εγκαταλείπουν το σχολείο για μία θέση δουλιάς αυξάνεται. Στην Πορτογαλία, π.χ., το 2001 τα παιδιά που εγκατέλειψαν το σχολείο ήταν τουλάχιστον 47.000. Ποια πραγματικότητα αντανακλούν τέτοια γεγονότα στην Ευρώπη;

-- Η τάση αυτής της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης και των φιλελεύθερων πολιτικών που λειτουργούν ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων, είναι τάση γενικότερης οπισθοδρόμησης. Στο σημερινό καπιταλιστικό κόσμο γίνεται πλέον ολοένα και δυσκολότερο να πας στο σχολείο, να βρεις δουλιά, να έχεις δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Γιατί το σχολείο, λόγω της εμπορευματοποίησης της Εκπαίδευσης, γίνεται μία πιο ακριβή υπόθεση. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλους κοινωνικούς τομείς, με χαρακτηριστικό στοιχείο το άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα σε φτωχούς και πλούσιους. Βλέπουμε λοιπόν μία επιστροφή σε ένα παρελθόν μορφωτικού, εργασιακού, κοινωνικού αποκλεισμού... Και αυτή είναι η πραγματικότητα που διαμορφώνει το μεγάλο κεφάλαιο και που δίχως άλλο θα εντείνει αντιδράσεις αλλά και θα κλιμακώσει αγώνες...

-- Πρόσφατα, το Πορτογαλικό ΚΚ εγκαινίασε μία πρωτοβουλία, γνωστή ως «Εμπρός για μία Πορτογαλία με μέλλον». Μπορείτε να μας μιλήσετε για την πολιτική και πρακτική πλευρά αυτής της κίνησης;

-- Μετά τη βελτίωση του ποσοστού μας στις τελευταίες εκλογές, επιδιώκουμε μία γενικότερα ανοδική πορεία σε όλη τη χώρα και ιδιαίτερα στην περιφέρεια, όπου και τα προβλήματα είναι πιο οξυμένα... Γι' αυτό και η κίνηση αυτή στρέφεται στις μικρές κοινωνίες της περιφέρειας, σε μία προσπάθεια «μόρφωσης» σε επίπεδο πολιτικής οργάνωσης. Τέτοιες κινήσεις, όπως η συγκεκριμένη πρωτοβουλία του Πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, έχει ως σκοπό την κινητοποίηση των στελεχών και μελών του κόμματος σε κάθε σημείο της χώρας, σε κάθε χώρο δουλιάς, ώστε να έρθουμε σε επαφή με όσο δυνατόν περισσότερο κόσμο. Πρόκειται λοιπόν για μία πρωτοβουλία με στόχο τη συζήτηση, το διάλογο, την επικοινωνία με εκείνο το κομμάτι του λαού που δε μας γνωρίζει ακόμη καλά και που θα ήθελε να συμμετάσχει στους αγώνες μας γιατί το κόμμα μας εκφράζει καλύτερα τα συμφέροντά του.

Τώρα έχουμε σε εξέλιξη την εκστρατεία «Χιλιάδες περιοχές», που αφορά χιλιάδες χωριά, κωμοπόλεις κλπ. της χώρας μας, με σκοπό την πραγματοποίηση συναντήσεων και εκδηλώσεων με στόχο να κάνουμε πιο ισχυρούς τους δεσμούς μας με τον κόσμο και σε πρακτικό επίπεδο να αυξήσουμε τον αριθμό των νέων μελών και μελλοντικά τη δύναμή μας. Υπάρχουν αισιόδοξα μηνύματα απ' αυτή την πρωτοβουλία, αλλά πρέπει να είναι σαφές πως έχουμε μπροστά μας να διαβούμε πολύ δρόμο και να κάνουμε πολύ αγώνα για να έχουμε και καλύτερα αποτελέσματα...