Οσο σαφής ήταν, για λόγους δικομματικού ανταγωνισμού, η άρνηση της ηγεσίας της ΝΔ για συμμετοχή στο διάλογο για τον εκλογικό νόμο τώρα, άλλο τόσο ξεκάθαρη είναι η συμφωνία της στα καλπονοθευτικά συστήματα, όπως αυτό που προτείνει η κυβέρνηση Σημίτη.

Ο Κ. Καραμανλής ποτέ δεν αποδοκίμασε ή απέρριψε τις «αλλαγές» που πρότεινε στον εκλογικό νόμο ο Κ. Σημίτης, οι οποίες, εξάλλου, είναι και θέσεις του κόμματός του (γερμανικό μοντέλο, σπάσιμο μεγάλων εκλογικών περιφερειών, κ.ο.κ.). Μάλιστα, ο ίδιος, στη συνέντευξή του την περασμένη Δευτέρα στους ανταποκριτές Ξένου Τύπου, δεν έκρυψε το θαυμασμό για το «απόλυτα» καλπονοθευτικό σύστημα της Αγγλίας, επειδή εξασφαλίζει σταθερότητα. «Κανείς δε διανοείται να πει ότι πάσχει η δημοκρατία που εφαρμόζεται στην Αγγλία», είπε χαρακτηριστικά.

Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι απέφυγε σκόπιμα να δεσμευτεί πως θα αλλάξει τον εκλογικό νόμο που θα ψηφίσει η κυβέρνηση Σημίτη, ακριβώς γιατί αυτός ο εκλογικός νόμος εξυπηρετεί τη ΝΔ, αλλά και ανταποκρίνεται στον «εκσυγχρονισμό» του δικομματισμού.

Η ηγεσία της ΝΔ αφήνει την κυβέρνηση να κάνει ό,τι θέλει στο εκλογικό σύστημα, με δεδομένο ότι δε θα εφαρμοστεί στις προσεχείς εκλογές και ρίχνει το βάρος της στο πώς θα κερδίσει τις εκλογές. Το κυριότερο όπλο της, βέβαια, η δημαγωγία, το υποκριτικό ενδιαφέρον της για τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, τα οποία κλίνει σε όλες τις πτώσεις, αλλά δεν μπορεί να κάνει ή να υποσχεθεί τίποτα περισσότερο απ' ό,τι η κυβέρνηση Σημίτη. Και αυτό είναι το πρόβλημά της...