Αντιμέτωποι με τις συνέπειες της πολιτικής της «ελεύθερης αγοράς», που ισοδυναμεί με την παράδοση στο ιδιωτικό κεφάλαιο τομέων στρατηγικής σημασίας, όπως είναι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, βρέθηκαν οι κάτοικοι των βορειοανατολικών πολιτειών των ΗΠΑ την προηγούμενη βδομάδα, που βυθίστηκαν στο σκοτάδι εξαιτίας του εκτεταμένου μπλακ-άουτ που σημειώθηκε, του μεγαλύτερου στην ιστορία της χώρας. Ενα μπλακ-άουτ οι τεχνικές αιτίες του οποίου ακόμα... αναζητούνται από τους αρμόδιους, ωστόσο είναι φανερό ότι η ρίζα του προβλήματος έχει να κάνει με αυτή καθεαυτή την παράδοση της παραγωγής ενέργειας στους αδίστακτους νόμους του κέρδους, που δεν μπορεί παρά να κινούνται σε εκ διαμέτρου αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη της με κάθε τρόπο εξυπηρέτησης της κοινής ωφέλειας.

Την ίδια στιγμή βολές δέχεται και η ίδια η κυβέρνηση των ΗΠΑ για την πολιτική της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας από ποικίλες πλευρές. Χαρακτηριστικό είναι το άρθρο ενός από τους εκδότες του περιοδικού «The American Prospect», του Ρόμπερτ Κιούτνερ, ο οποίος μεταξύ άλλων γράφει: «Αναζητώντας την προέλευση του μπλακ-άουτ της περασμένης Πέμπτης η βασική αιτία έχει αγνοηθεί. Πρόκειται για την οικονομική διαδικασία της απελευθέρωσης της αγοράς. Η απελευθέρωση της αγοράς υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιούσε την πειθαρχία της ελεύθερης αγοράς για την παραγωγή της απαραίτητης ποσότητας ηλεκτρικής ενέργειας στη σωστή τιμή. Η ηλεκτρική ενέργεια δε μοιάζει, όμως, με τα συνηθισμένα αγαθά. Η ηλεκτρική ενέργεια δεν μπορεί να αποθηκευτεί σε μεγάλες ποσότητες και το σύστημα χρειάζεται μεγάλη πλεονάζουσα παραγωγή και δυνατότητα διανομής για τις περιόδους κορύφωσης της ζήτησης, όπως συμβαίνει τις ζεστές μέρες του Αυγούστου. Το σύστημα ενέργειας απαιτεί επίσης εκτεταμένο σχεδιασμό και συντονισμό, καθώς και κίνητρα για τη διατήρηση και την αναβάθμιση των δικτύων διανομής. Το κύμα της απελευθέρωσης της αγοράς, το οποίο μεσουρανούσε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 στις ΗΠΑ, οδήγησε στην κατάτμηση των επιχειρήσεων κοινής ωφελείας. Αποτέλεσε τον προάγγελο μιας νέας γενιάς εταιριών παραγωγής και εμπορίας ενέργειας. Η απελευθέρωση της αγοράς, όμως, απέτυχε σε όλα τα προαναφερθέντα για τρεις βασικούς λόγους.(...)

Οταν το μπλακ άουτ χτύπησε την περασμένη Πέμπτη πολλοί άνθρωποι σκέφθηκαν αρχικά ότι επρόκειτο για έργο τρομοκρατών. Αυτό το οποίο μας έπληξε ίσως να είναι εξίσου επικίνδυνο. Εμείς οι Αμερικανοί είμαστε όμηροι μιας απατηλής άποψης για την οικονομία, η οποία επέτρεψε μεγάλο μέρος των νοτιοανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών να βυθιστεί στο σκοτάδι χωρίς ο εχθρός να κουνήσει το δαχτυλάκι του».

Την ίδια στιγμή, που ακόμα και στις ΗΠΑ φαίνεται να αμφισβητείται ή έστω να υπάρχει υποψία αμφισβήτησης της πολιτικής της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας, η ελληνική κυβέρνηση οδεύει ολοταχώς και απαρέγκλιτα στο δρόμο του ξεπουλήματος όλων των στρατηγικών τομέων παραγωγής και διάθεσης ενέργειας. Σύμφωνα με πληροφορίες, το χρονοδιάγραμμα που έχει χαράξει για το επόμενο διάστημα το υπουργείο Ανάπτυξης περιλαμβάνει μια σειρά από διαδικασίες σ' αυτό το πλαίσιο. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με ανώτερο στέλεχος του υπουργείου, το Σεπτέμβρη θα αρχίζει η υλοποίηση του διαγωνισμού για κατασκευή ιδιωτικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ μέσα στον ίδιο μήνα αναμένεται ότι θα ολοκληρωθεί η διαδικασία ιδιωτικοποίησης του 35% της ΔΕΠΑ μέσω αναζήτησης στρατηγικού επενδυτή. Παράλληλα, στις 18 Σεπτέμβρη ολοκληρώνονται και οι νομικές διαδικασίες για το ξεπούλημα των ΕΛΠΕ στα συμφέροντα του ομίλου Λάτση.

Πάντως, στο φόντο των εκτεταμένων επιπτώσεων του μπλακ-άουτ στις ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων ήταν να τεθούν εκτός λειτουργίας μεγάλες μονάδες επεξεργασίας και διάθεσης πετρελαίου, έκδηλη είναι η ανησυχία για την εξέλιξη των τιμών των καυσίμων, τη στιγμή μάλιστα που τις τελευταίες μέρες η τιμή του αργού πετρελαίου στις διεθνείς αγορές έσπασε το φράγμα το 30 δολαρίων.

Τέλος, σε εξέλιξη βρίσκονται τα παζαρέματα για το ποσοστό των αυξήσεων στα τιμολόγια της ΔΕΗ. Ετσι, τη στιγμή που οι αυξήσεις είναι ένα το κρατούμενο, πηγές του υπουργείου Ανάπτυξης κάνουν λόγο για εισήγηση της ΡΑΕ οι αυξήσεις να ανέλθουν στο ποσοστό του 3% έναντι 4% που εισηγήθηκε η διοίκηση της ΔΕΗ. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, οι καταναλωτές θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν τα κέρδη όσων συμμετέχουν στην ιδιωτικοποίηση της Επιχείρησης.