Ο Ν. Χατζηνικολάου ήταν, επί 13 συνεχή χρόνια, το «σήμα κατατεθέν» του MEGA. Και ξάφνου, φέτος, τ' αφεντικά του καναλιού αποφάσισαν να περιορίσουν το ρόλο του. Μη αποδεχόμενος την επαγγελματική υποβάθμισή του, έφυγε από το σταθμό - βεβαίως με το αζημίωτο, αφού τσέπωσε μια παχυλή αποζημίωση - και πήγε στον ALPHA, όπου ανέλαβε την πρώτη διευθυντική θέση. Προβλήματα υπάρχουν στο MEGA και με τον Αλ. Παπαχελά - γνωστό και για τις γνωριμίες και τις διασυνδέσεις του με την αμερικανική διοίκηση - επειδή δεν πήρε τη θέση του αποχωρούντος Χατζηνικολάου, όπως του είχαν υποσχεθεί κάποιοι από τους ιδιοκτήτες. Βεβαίως, οι αποχωρούντες αναπληρώθηκαν, πάραυτα, από «νέα φιντάνια» του σταθμού και η ζωή συνεχίζεται κανονικά στο «μεγάλο κανάλι».

Ο Στ. Θεοδωράκης ήταν το «καμάρι» της κρατικής τηλεόρασης, καθότι «έφερνε τηλεθέαση». Φαίνεται, όμως, ότι είχε άλλες φιλοδοξίες και «την έκανε με ελαφριά πηδηματάκια» για τον ALPHA. Εκεί, για μικρό χρονικό διάστημα, έγινε «καπετάν ένας», αλλά στη συνέχεια, σαν πήγε ο Χατζηνικολάου, παραμερίστηκε κι αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Φυσικά, «δε θα πάει χαμένος», καθώς για «καμάρια» σαν κι αυτόν κάνουν «κρα» τ' αφεντικά και των κρατικών και των ιδιωτικών καναλιών. Κι άλλα τηλεοπτικά αστέρια αναμένεται να μετακινηθούν από μαγαζί σε μαγαζί, καθότι η περίοδος των «τηλεοπτικών μεταγραφών» δεν τέλειωσε ακόμα και τ' αφεντικά των ΜΜΕ θα συνεχίσουν ν' ανακατεύουν την «τράπουλα» με το διαθέσιμο τηλεοπτικό προσωπικό.

Ομως, αν και, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται ότι το θέμα αφορά στα τηλεοπτικά πρόσωπα, δεν πρόκειται καθόλου περί αυτού. Οι εξελίξεις στο τηλεοπτικό πεδίο έχουν βαθύτερες στοχεύσεις. Πρόκειται για μια διαδικασία προετοιμασίας της βιομηχανίας των ΜΜΕ, προκειμένου να ανταποκριθεί στην κατάσταση που αναμένεται να διαμορφωθεί στη χώρα μας τα επόμενα χρόνια. Η διαδικασία αυτή δεν εξελίσσεται και τόσο «ειρηνικά», καθώς οι μεγαλοϊδιοκτήτες των ΜΜΕ, που αποτελούν τον «πυρήνα» της άρχουσας τάξης, συνασπίστηκαν σε αντίπαλα «στρατόπεδα», ανάμεσα στα οποία ξέσπασαν σκληρές «μάχες», για το ποιος θα έχει το μεγαλύτερο μεράδι στην τηλεοπτική αγορά, ούτως ώστε να μπορεί να επηρεάσει υπέρ του, τις κοινωνικο - οικονομικο - πολιτικές εξελίξεις.

Οσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, οι «μάχες», ανάμεσα στα «θηρία» για τη διασφάλιση περισσότερου «ζωτικού χώρου» στο τηλεοπτικό πεδίο της «ενημέρωσης», θα οξύνονται. Ο «πόλεμος» αυτός, που έχει απώλειες και εκ των ενόντων, δεν αφορά, ουδόλως, την ενημέρωση του λαού. Για την αληθινή κι αντικειμενική πληροφόρηση των πολιτών αδιαφορούν πλήρως οι «καναλάρχες» και δεν πιστεύει κανείς ότι ο ερχομός του ενός, ή του άλλου τηλεοπτικού αστέρος σ' ένα κανάλι μπορεί ν' αλλάξει το ρόλο του. Αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα «τραβήξουν» περισσότερους τηλεθεατές, ώστε ν' αυξήσουν κι άλλο τα κέρδη τους από τις διαφημίσεις και για ν' αποκτήσουν μεγαλύτερη δύναμη, ώστε να επηρεάζουν αποτελεσματικότερα τις κυβερνητικές αποφάσεις...