Ο Κώστας δεν είναι ευαίσθητος επειδή είναι γλύπτης, είναι γλύπτης, ακριβώς, γιατί είναι ευαίσθητος. Για να σηκώσει το τηλέφωνο και να σου ζητήσει κάτι, πρέπει να υπάρχει πραγματικός - και σοβαρός - λόγος.

«Πέρασε η εποχή της αθωότητας, φίλε μου», φωνάζει οργισμένος. «Ο κόσμος έχει προβλήματα. Τα προβλήματα είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών και οι πολιτικές επιλογές αποτέλεσμα οικονομικών συμφερόντων. Αυτό το ξέρει και η κατσίκα μου, μπορεί να μην το αντιλαμβάνεται ο καλλιτέχνης»; Ο καλλιτέχνης που για να είναι καλλιτέχνης είναι υποχρεωμένος να "πιάνει" όχι μόνον τους κραδασμούς της κοινωνίας, αλλά, ακόμα, και τους ψιθύρους. Να τους πιάνει και να τους κάνει έργο».

«Εντάξει, γεννιούνται έργα, Κώστα. Δεν είναι όλοι τσαρλατάνοι αυτοί που παίρνουν μέρος στην Ολυμπιάδα. Παράγεται και προσφέρεται καλλιτεχνικό έργο. Πολλές φορές, μάλιστα, υψηλό καλλιτεχνικό έργο, όπως λένε».

«Να το δεχτώ κρατώντας, βέβαια, τις επιφυλάξεις μου. Ομως, ένα έργο τέχνης για να "λειτουργήσει" θέλει, απαιτεί καλύτερα, τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Η "Αντιγόνη" ακυρώνεται όταν παίζεται μπροστά στα στρας και στις πούλιες. Ο Μπρεχτ δεν έγραφε για τους βιομηχάνους. Η Μακρόνησος δεν είναι η Μύκονος και η Ιμπιζα για να κάνουν κούρσες τα κότερα και οι κοσμικοί. Το έργο τέχνης για να επιτελέσει την αποστολή του, για να "αποδώσει", θέλει το "χώρο" του, το κοινωνικό του περιβάλλον. Ολος αυτός ο παραλογισμός που παρακολουθούμε, να λέγονται "επίκαιρα" έστω πράγματα σε "ανεπίκαιρους", όμως, ανθρώπους και χώρους, δεν είναι αποτέλεσμα επιπόλαιων επιλογών. Είναι πράξεις συνειδητές που γίνονται για να παροπλιστούν η τέχνη και οι καλλιτέχνες. Και ευθύνη γι' αυτό δεν έχουν μόνον αυτοί που πληρώνουν, έχουν και αυτοί που πληρώνονται. Γι' αυτό σου λέω, γράψε! Φώναξε! Ειδοποίησε»!