Στην πολιτική ζωή της Ρωσίας εξακολουθεί να επιδρά η σύλληψη του μεγαλοεπιχειρηματία Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, που μάλιστα από τις φυλακές, παραιτούμενος από την ηγεσία της εταιρίας πετρελαίου «Γιούκος», δήλωσε πως πλέον θα ασχοληθεί με την κοινωνική ζωή, μέσα από την κοινωνική οργάνωση «Ανοιχτή Ρωσία». Στις 4 Νοέμβρη το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ) διέψευσε πληροφορίες ΜΜΕ, σύμφωνα με τις οποίες προτίθεται στις επόμενες εκλογές της άνοιξης του 2004 να στηρίζει την υποψηφιότητα του Χοντορκόφσκι για το αξίωμα του Προέδρου της χώρας.

Από τη μεριά του ο Ιβάν Μέλνικοφ, αντιπρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΡΟ, δήλωσε πρόσφατα: «Εάν η εξουσία πραγματικά ενδιαφέρονταν για την αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης, για την ολόπλευρη εξέταση της καταπάτησης των νόμων και για το ξεμοντάρισμα του ολιγαρχικού συστήματος, τότε θα υποστηρίζαμε τις ενέργειές της. Ομως αντί για κάτι τέτοιο έχουμε γίνει μάρτυρες μιας ακόμη απομίμησης, μιας δημαγωγικής θεατρικής παράστασης με τη σύλληψη στο αεροδρόμιο του κεφαλαιοκράτη Χοντορκόφσκι». Ο αντιπρόεδρος του ΚΚΡΟ σημειώνει πως μια ριζική φιλολαϊκή πολιτική χρειάζεται να αντιμετωπίσει τις πρωταρχικές αιτίες της ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου κι όχι να γίνονται πριν τις εκλογές καθιερωμένες «θυσίες». Εάν οι Αρχές πράγματι ήθελαν να αποκαταστήσουν την κοινωνική δικαιοσύνη στον τομέα της ιδιοκτησίας θα έπρεπε να υποστηρίξουν την πρωτοβουλία του ΚΚΡΟ για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, σχετικά με τα έσοδα από τη χρήση των φυσικών πόρων της χώρας υπέρ της κοινωνίας. Αλλά το δημοψήφισμα απαγορεύτηκε. Είναι ολοφάνερο πως οι κατηγορίες που προσάπτονται στον Χοντορκόφσκι μπορούν να απευθυνθούν σε οποιονδήποτε μεγαλοεπιχειρηματία που τζάμπα πήρε στα χέρια του περιουσία μέσω της ιδιωτικοποίησης στη δεκαετία του '90. Το πρόβλημα δεν είναι λοιπόν σε έναν άνθρωπο. Αλλαξε μήπως τίποτα για το λαό μετά τις διώξεις κατά των Μπερεζόφσκι και Γκουσίνσκι; Αρα η ουσία είναι στο σύστημα: Η διαπάλη γίνεται στο εσωτερικό της ίδιας της εξουσίας κι οποιαδήποτε μέτρα σε βάρος διάφορων μεγαλοεπιχειρηματιών δεν είναι τίποτα άλλο από ξαναμοίρασμα των σφαιρών επιρροής. Σε οποιαδήποτε περίπτωση εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με την επίλυση των προβλημάτων της χώρας, την υπεράσπιση των κρατικών συμφερόντων και την καλυτέρευση της ζωής των απλών ανθρώπων. Και θα ήταν απίθανο να περιμένουμε κάτι άλλο από τη σημερινή εξουσία, μια και η ίδια όχι μόνο χτες αλλά και σήμερα συνεχίζει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική. Κι υπάρχουν πάμπολλα στοιχεία που αποδεικνύουν τα παραπάνω. Ο Ι. Μέλνικοφ για του λόγου το αληθές προσθέτει τα παρακάτω δύο ενδεικτικά παραδείγματα που δείχνουν ανάγλυφα τον χαρακτήρα της σημερινής εξουσίας στη Ρωσία: Ετσι, για παράδειγμα - σημειώνει - για τον εκσυγχρονισμό του λιμανιού Ολια της Κασπίας, το κράτος επένδυσε 50 εκατομμύρια ρούβλια, ενώ με βάση το σχέδιο του προϋπολογισμού του 2004 το λιμάνι θα πουληθεί αντί 6,5 εκατομμυρίων ρουβλιών. Για την ανάπτυξη του εργοστασίου οινοπνεύματος στο Τομσκ δόθηκαν 200 εκατομμύρια ρούβλια, αλλά είναι έτοιμοι να το πουληθούν τζάμπα, αντί 5 εκατομμυρίων ρουβλιών.

Στο μεταξύ με ανακοίνωσή του και το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας - Κόμμα των κομμουνιστών της Ρωσίας (ΚΕΚΡ-ΚΚΡ), σχετικά με τις παραπάνω εξελίξεις, κάνει λόγο για μια ακόμη υποκρισία του προέδρου Πούτιν. Στην ανακοίνωση σημειώνεται πως «οι σημερινές εξελίξεις γύρω από την εταιρία "Γιούκος" και τις άλλες εταιρίες θα πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε απλώς ως οικογενειακές διαμάχες, προεκλογική χειραγώγηση κι υποκρισία της εξουσίας».