Μήνυμα αγώνα ενάντια στις εργοδοτικές επιθέσεις στα δικαιώματά τους, στις συνεχείς απολύσεις και την τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, έστειλαν χτες οι εργαζόμενοι στον κλάδο του Τύπου και Χάρτου, με τη συμμετοχή τους στην 4ωρη πανελλαδική στάση εργασίας που είχε κηρύξει η Ομοσπονδία.

Η χθεσινή κινητοποίηση όμως είχε έντονο και το στοιχείο της αλληλεγγύης, καθώς την ίδια ώρα, στα δικαστήρια της Ευελπίδων, εκδικαζόταν μια τέτοια προσπάθεια εργοδοτικής τρομοκρατίας και, συγκεκριμένα, η αγωγή του συνδικαλιστή οργανωτικού γραμματέα της Ομοσπονδίας Τύπου και Χάρτου Χρ. Ξηρογιάννη ενάντια στην εργοδοσία της «Σόφτεξ», που τον απέλυσε παράνομα την 1η Αυγούστου. Αυτό αποκαλύφτηκε περίτρανα και στην ίδια τη δίκη, όσο και αν προσπάθησαν οι υπάλληλοι - εκπρόσωποι της πολυεθνικής με διάφορες και πολλές φορές γελοίες ανακρίβειες να πείσουν τη δικαστή, ότι η απόλυση ήταν νόμιμη με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι όταν οι δικηγόροι της πολυεθνικής είδαν ότι δεν τα βγάζουν πέρα «κουβάλησαν» κυριολεκτικά στο δικαστήριο εκείνη την ώρα τον διευθύνοντα σύμβουλο Γ. Τσακαλάκη να καταθέσει, αν και το είχε κάνει γραπτώς την προηγούμενη μέρα.

Αυτό που υποστήριξαν από την αρχή οι δικηγόροι της εργοδοσίας και στη συνέχεια ο διευθύνων σύμβουλος, αλλά και ο Γ. Δέδες, διευθυντής προσωπικού, με τις καταθέσεις τους, ήταν ότι ο συνδικαλιστής ανήκε στο τμήμα Χ1, το οποίο έκλεισε και δεν μπορούσαν να τον χρησιμοποιήσουν σαν ηλεκτρονικό στο εργοστάσιο του Μεγάλου Πεύκου γιατί δεν είχε τις ...ικανότητες. Βέβαια, ο Χρ. Ξηρογιάννης επί 30 χρόνια δούλευε στο λεβητοστάσιο - το οποίο φυσικά συνεχίζει να λειτουργεί - και αυτό το μαρτυρούσαν και οι ίδιες οι καταστάσεις της επιχείρησης, που παραδίδει στην Επιθεώρηση Εργασίας και παρουσιάστηκαν στη δίκη. Αφού κατέρρευσε αυτή η δικαιολογία, προχώρησαν σε πιο βρώμικες, όπως ότι αν τον έστελναν σε άλλο τμήμα θα έπρεπε να απολύσουν άλλο εργαζόμενο για να έχουν έναν αργόμισθο, ότι δεν ήξεραν ότι είναι συνδικαλιστής μέχρι και το ότι τον έπιασαν να ...κοιμάται!

Από την άλλη, τόσο ο Χρ. Κατσούλιας, μέλος της διοίκησης του σωματείου, όσο και ο Β. Εγγλεζάκος, εκ μέρους του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, έκαναν ξεκάθαρο από την αρχή ότι οι λόγοι της απόλυσης του συνδικαλιστή είναι να τρομοκρατηθούν οι εργαζόμενοι και να μην αντιδρούν στα σχέδια που εφαρμόζει η πολυεθνική για την επιχείρηση, να διατηρήσει μόνο το τμήμα με τα προϊόντα πλατιάς κατανάλωσης (χαρτοπετσέτες) και εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα. Και στα σχέδια αυτά, όπως σημείωσαν, η πολυεθνική δε θέλει καμία συνδικαλιστική δράση μέσα στο εργοστάσιο και παλιούς εργαζόμενους που κοστίζουν και δημιουργούν αντιστάσεις.