Μια ανώτατη εκπαίδευση που θέτει ως στόχο της την ευημερία του συνόλου της κοινωνίας και όχι μιας μόνο τάξης, φροντίζει να διαθέτει στο σύνολό της το υψηλότερο δυνατό επιστημονικό επίπεδο, φροντίζει δηλαδή να είναι ΕΝΙΑΙΑ. Δεν έχει κανένα λόγο να ανταγωνίζεται, επιδιώκοντας την εξόντωση του αντιπάλου, για να επιβιώσει ή να ανέλθει στο βάθρο των λιγοστών κέντρων αριστείας. Εχθρός της δεν είναι ένα άλλο ίδρυμα, αλλά οι καταναγκασμοί της φυσικής και κοινωνικής πραγματικότητας και φιλοδοξία της είναι να ενώσει όλες τις διαθέσιμες επιστημονικές δυνάμεις, για να φωτίσει τους τρόπους που η ανθρωπότητα θα ελευθερωθεί από τα δεσμά αυτών των καταναγκασμών. Επομένως, δε θεωρεί καμία επιστήμη περιττή, όπως σήμερα γίνεται με όλους εκείνους τους τομείς που δεν προσελκύουν χρήμα, ούτε υπάρχουν σε αυτήν επιστήμονες που πλεονάζουν.

Μια ανώτατη εκπαίδευση που υπηρετεί την ανύψωση της υλικής και πνευματικής στάθμης του κοινωνικού συνόλου επιδιώκει να προετοιμάσει ένα όσο το δυνατόν ευρύτερο επιστημονικό δυναμικό, που θα έχει την ικανότητα να αναπτύξει στο έπακρο τις παραγωγικές και πνευματικές δυνατότητες της χώρας.

Αγαπητοί φίλοι, όπως καταλαβαίνετε δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν την παρακμή και την οπισθοδρόμηση, στην οποία οδηγούνται σήμερα τα πράγματα κάτω από την καθοδήγηση των δυνάμεων της αγοράς. Το ατομικό κέρδος, που κάποτε αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη του σημερινού κοινωνικοοικονομικού συστήματος μετατρέπεται πια σε τροχοπέδη για την ολόπλευρη ανάπτυξη της παραγωγής, επομένως και της επιστήμης. Στην κρίση της οικονομίας οφείλεται, λοιπόν, η κρίση της ανώτατης εκπαίδευσης, μια κρίση που δεν μπορεί να ξεπεραστεί, αντίθετα θα βαθαίνει, γιατί υπάγεται στις νομοτέλειες της ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας. Η αύξηση της επιστήμης, η απελευθέρωση των ανεξάντλητων δυνάμεών της προϋποθέτουν την ανάπτυξη της παραγωγής και της οικονομίας σε όλους τους κοινωνικά αναγκαίους τομείς και αύξηση της παραγωγής, σημαίνει κατάργηση του κέρδους. Οσο μέτρο προόδου της κοινωνίας θα είναι το κέρδος, ούτε η εκπαίδευση, ούτε ο άνθρωπος θα μπορούν να τοποθετηθούν πάνω από αυτό.

Επομένως, συμφέρον όλων εμάς που θέλουμε να λυτρώσουμε την ανώτατη εκπαίδευση από το σκοτεινό της μέλλον, συμφέρον των πανεπιστημιακών δασκάλων που βλέπουν να μένουν στα αζήτητα τα πιο ωφέλιμα πράγματα της γνώσης, των φοιτητών και σπουδαστών που η ζωή τους κομματιάζεται από την αβεβαιότητα, το άγχος και τη συμπίεση, συμφέρον γενικότερα του λαού και προπαντός της εργατικής τάξης που θέλει να ξέρει την αλήθεια, είναι να αγωνιστούμε για μια άλλη εκπαιδευτική και κοινωνική μαζί πραγματικότητα. Για μια πραγματικότητα που θα χρειαστεί την επιστήμη περισσότερο ίσως από κάθε άλλο κατόρθωμα του ανθρώπινου πολιτισμού. Να συνταχθούμε σε μια ισχυρή κοινωνική και πολιτική στην πορεία συμμαχία για ριζικές αλλαγές στην Παιδεία και στην οικονομία, να διεκδικήσουμε τη δική μας εξουσία, την εξουσία της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Αυτή η πρόταση δεν είναι ούτε ανέφικτη, ούτε ουτοπική. Η παγκόσμια αγορά και οι δυνάμεις της μπορεί να φαίνονται ακατανίκητες, πίσω όμως από αυτή την κακομεταχείριση της επιστήμης, κρύβεται φόβος. Η άρχουσα τάξη προσπαθεί με κάθε τρόπο να καλλιεργεί τη μοιρολατρία και την αμάθεια γιατί θεωρεί ύποπτη και επικίνδυνη για τα συμφέροντά της την ανεμπόδιστη ανάπτυξη της επιστήμης και την πλατιά διάδοση των συμπερασμάτων της. Η δική μας δουλιά είναι με το όπλο της γνώσης και της επιστημονικής αλήθειας να πολεμήσουμε.