Με σφιγμένες τις γροθιές και τις σημαίες του ανυπότακτου αγώνα ν' ανεμίζουν, χιλιάδες λαού και νεολαίας στη Θεσσαλονίκη συμμετείχαν χτες στη μεγάλη πορεία που διοργάνωνε η ΦΕΑΠΘ και ο ΣΦΕΑ, τιμώντας αγωνιστικά την τριακοστή επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Με συνθήματα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τους στρατοκρατικούς μηχανισμούς του, αλλά και ενάντια στον εργασιακό και εκπαιδευτικό μεσαίωνα, που επιχειρούν να επιβάλουν στους λαούς τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, εργάτες, φοιτητές και μαθητές πορεύτηκαν από την πλατεία Αριστοτέλους προς το αμερικανικό προξενείο για να καταλήξουν το βράδυ στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ.

Το κλίμα τρομοκρατίας που επιχείρησε να καλλιεργήσει όλες τις προηγούμενες μέρες η κυβέρνηση, με την επιστράτευση χιλιάδων «φρουρών της τάξης» έπεσε στο κενό. Η αγωνία για το μεροκάματο, η αγανάκτηση για τα πτυχία της ανεργίας, το άγχος της εργασιακής ανασφάλειας, η οργή για τα απρόκλητα μακελειά των ιμπεριαλιστών στο Ιράκ, στην Παλαιστίνη και αλλού, αποδείχτηκαν πιο δυνατά από τις εντολές για διαδηλώσεις στο πεζοδρόμιο και η φετινή πορεία στη Θεσσαλονίκη ήταν από τις μαζικότερες των τελευταίων χρόνων.

Μπροστάρηδες στην παλλαϊκή κινητοποίηση για μια ακόμη χρονιά τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Η προσυγκέντρωση του Κόμματος στο Αγαλμα Βενιζέλου, μια ώρα πριν από τη μεγάλη πορεία, «έβαψε» την πλατεία κόκκινη, ενώ μυριόστομο ακουγόταν το σύνθημα «Το Πολυτεχνείο μένει ζωντανό, με τα μονοπώλια ή με το λαό». Στο πλευρό του ΚΚΕ και τα μέλη της ΚΝΕ, με το πανό που καλούσε «30 χρόνια μετά να τελειώσουμε το τραγούδι που έμεινε στη μέση» να δεσπόζει στην κεφαλή του μπλοκ. Εκεί και οι εργαζόμενοι του ΠΑΜΕ, με υψωμένες τις σημαίες του ταξικού αγώνα, πρωτοπόροι στη μάχη για δικαίωση των αιτημάτων του Πολυτεχνείου.

Χιλιάδες ήταν και οι φοιτητές που συγκεντρώθηκαν νωρίς το απόγευμα στην πλατεία Χημείου, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των συλλόγων τους για συμμετοχή στην παλλαϊκή πορεία. Λίγο μετά τις 5 κατευθύνθηκαν μέσω της οδού Τσιμισκή στην πλατεία Αριστοτέλους, για να ενωθούν με το λαό και τους εργαζόμενους της πόλης στην κεντρική συγκέντρωση. Οι κόκκινες σημαίες στην πρώτη γραμμή και τα συνθήματα για την Παιδεία των λαϊκών αναγκών και όχι για τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών, έδωσαν το χρώμα και τον παλμό στην προσυγκέντρωση, αλλά και στην πορεία που ακολούθησε.

«Το Πολυτεχνείο ζει μόνο σαν πρότυπο ασυμβίβαστου αγώνα», σημείωσε ο εκπρόσωπος του ΣΦΕΑ Γιάννης Γρηγοριάδης, μιλώντας στη συγκέντρωση, ενώ η Δόμνα Νικολαΐδου, εκ μέρους της ΦΕΑΠΘ, τόνισε ότι «η παλλαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου εμπνέει τους σημερινούς αγώνες της νέας γενιάς, φωτίζει τις διεκδικήσεις, τη συλλογική δράση λαού και νεολαίας». Δεκάδες συνδικάτα, μαζικοί φορείς, εκπρόσωποι κομμάτων και νεολαιών έδωσαν το δικό τους δυναμικό «παρών» στην παλλαϊκή κινητοποίηση.

Λίγο μετά τις 6.30, οι συγκεντρωμένοι στην πλατεία Αριστοτέλους άφηναν το πλακόστρωτο και έπαιρναν συντεταγμένα τη θέση τους κατά μήκος της παραλιακής Λεωφόρου Νίκης. Η μεγάλη πορεία ξεκινούσε με το πανό της ΦΕΑΠΘ στην κεφαλή της και από πίσω χιλιάδες λαού και νεολαίας. «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, εμπρός για τις γενιάς μας τα Πολυτεχνεία», «Εργάτες, αγρότες, φοιτητές, με Μέτωπο απαντάμε στις πολυεθνικές», «Εμπρός λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη», τα συνθήματα που κυριαρχούσαν στο δρόμο για το αμερικάνικο προξενείο. Κι εκεί, το «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», σκέπασε τα πάντα, μπροστά από τη σιδερόφραχτη είσοδο. Η πορεία συνεχίστηκε στην Εγνατία και λίγο πριν τις 8 κατέληξε στο Πολυτεχνείο.

Στο μεταξύ, το σύνηθες καλοστημένο σκηνικό του κλεφτοπόλεμου μεταξύ ομάδων των αυτοαποκαλούμενων αναρχικών και των δυνάμεων καταστολής, επαναλήφθηκε μετά τον Ιούνη και στη φετινή πορεία του Πολυτεχνείου. Την ώρα που η πορεία της ΦΕΑΠΘ έφτανε στο τέλος της, μικρή ομάδα ατόμων απρόκλητα άρχισε να εκτοξεύει βόμβες μολότοφ εναντίον του κόσμου, προκαλώντας έτσι την επέμβαση των ΜΑΤ. Το κυνήγι συνεχίστηκε για μια περίπου ώρα στους δρόμους γύρω από την Πανεπιστημιούπολη. Συλλήψεις δεν αναφέρθηκαν.