Ξεχωριστή στιγμή της χτεσινής κεντρικής απεργιακής συγκέντρωσης στην Αθήνα όταν ανέβηκε στο βήμα ο Σύρος Ηλία Νάσερ, μέλος της διοίκησης του συνδικάτου στην Αθήνα.

«Είμαι, είπε, ένας από τους χιλιάδες εργάτες μετανάστες, που η ασπίδα του Συνδικάτου προστάτεψε από τις πρώτες μέρες που βρεθήκαμε στους χώρους δουλιάς. Το Συνδικάτο στάθηκε στο πλευρό μας στον αγώνα για την αξιοπρέπειά μας, για να έχουμε δικαιώματα, ίσα δικαιώματα με τους Ελληνες εργάτες. Από θέση αρχών, από ταξική θέση μάς αντιμετώπισε σαν κομμάτι της εργατικής τάξης της χώρας.

Γνωρίζουμε ότι αν δεν υπήρχε το συνδικάτο η σημερινή μέρα θα έμοιαζε σαν την πρώτη μέρα εισόδου μας στην Ελλάδα.

Τα μεροκάματά μας θα ήταν μεροκάματα πείνας και εξευτελισμού, θα είμαστε ανασφάλιστοι, θα ήμασταν εργάτες χωρίς ζωή, χωρίς κανένα δικαίωμα, θα βιώναμε πιο έντονα τις διώξεις, τις προσβολές, τα μπλόκα και τις επιχειρήσεις απέλασης.

Χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες ενώ είναι βαθιά πεισμένοι ότι χωρίς το Συνδικάτο η ζωή μας θα ήταν δυσβάσταχτη, δεν έχουν κατανοήσει την αναγκαιότητα της μαζικής πάλης, για την υπεράσπιση και διεύρυνση των εργασιακών, κοινωνικών μας δικαιωμάτων, περιορίζουν την πάλη τους στη διεκδίκηση καλύτερου μεροκάματου ή στην υπεράσπιση και διεκδίκηση εργασιακών δικαιωμάτων μόνο στο χώρο δουλιάς. Το ότι χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες δε γνωρίζουν ότι κάθε μικρή ή μεγάλη κατάκτηση που και μεις καρπωνόμαστε έχει έρθει σαν αποτέλεσμα επίμονων σκληρών ταξικών αγώνων, είναι στοιχείο αρνητικό για τη δράση τους, ανασταλτικός παράγοντας στη συμμετοχή τους στους κλαδικούς, αλλά και γενικότερους αγώνες της εργατικής τάξης. Βέβαια, δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος που μεγάλα τμήματα μεταναστών είναι έξω από τις γραμμές της οργανωμένης πάλης.

Το "ξένος σε ξένη χώρα", ο κίνδυνος της απέλασης, η αβεβαιότητα του αύριο, οι πρόσθετες δυσκολίες του μετανάστη, βαραίνουν ακόμη περισσότερο τη σκέψη μας, δημιουργούν πρόσθετες δυσκολίες στη δράση μας. Πιστεύουμε όμως ότι η βάση για την ένταξή μας στους μαζικούς εργατικούς αγώνες έχει γίνει. Χιλιάδες μετανάστες είναι γραμμένοι ήδη στο Συνδικάτο.

Είμαστε πεισμένοι ότι μέσα από την κοινή δράση Ελλήνων και μεταναστών εργατών, μέσα από τους αγώνες, μαζί με τους αγώνες, όλο και μεγαλύτερα τμήματα μεταναστών θα μπαίνουν θαρρετά στους ταξικούς αγώνες. Η σκληρή ζωή των εργατών, η κοινή δράση και πάλη στο αεροδρόμιο, στο Ολυμπιακό χωριό, σε όλα τα μεγάλα έργα, δίνει καθημερινά διδάγματα για τις αξίες της ταξικής πάλης, την αποτελεσματικότητα των αγώνων, για να ξεπερνιούνται διασπαστικές αντιλήψεις, προκαταλήψεις και να δυναμώνει η ταξική ενότητα της εργατικής τάξης. Εμείς οι μετανάστες με τη βοήθεια του Συνδικάτου αποκτούμε καθημερινά καινούρια πείρα, κατανοούμε μέσα από την πάλη ότι με τους Ελληνες εργάτες έχουμε τα ίδια προβλήματα, έχουμε τον ίδιο αντίπαλο, το μεγάλο κεφάλαιο και την πολιτική που γεννάει ανεργία, φτώχεια, διακρίσεις.

Μπορούμε να τους αντιπαλέψουμε, φτάνει να ενώσουμε τη δύναμη που έχουμε Ελληνες και Αφρικανοί, Ασιάτες και Ευρωπαίοι, φτάνει να συναντηθούμε στους ταξικούς αγώνες, φτάνει να συναντηθούμε στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα κατά του πολέμου.

Ελληνες και μετανάστες εργάτες έχουμε κοινό συμφέρον, πρέπει να αποκτήσουμε και κοινό στόχο.

Μας αξίζει ένα καλό μέλλον. Εχουμε τη δύναμη να το πραγματοποιήσουμε.

Αυτό λέει η φωνή του συνδικάτου, αυτή είναι η αλήθεια!»