Η φυσική αγωγή στο σχολείο, παρά τα μεγάλα λόγια της κυβέρνησης, που εκφράστηκαν κατά τις εργασίες του 1ου Εθνικού Συνεδρίου Σχολικού Αθλητισμού και Φυσικής Αγωγής που συνδιοργάνωσαν το υπουργείο Παιδείας, το υπουργείο Πολιτισμού και το υφυπουργείο Αθλητισμού τόσο διά του υπουργού Παιδείας όσο και του υφυπουργού Πολιτισμού - Αθλητισμού Γ. Λιάνη, «σκοντάφτει» στην έλλειψη υποδομής στο σχολείο και κυρίως στις γενικότερες επιλογές στο χώρο της εκπαίδευσης, στον ίδιο το χαρακτήρα του σχολείου. Μάλιστα, χτες σημειώθηκε στο συνέδριο ότι το φορτωμένο ακαδημαϊκό πρόγραμμα των μαθητών δεν επιτρέπει στο μάθημα της φυσικής αγωγής να εκπληρώσει τους στόχους του. Και φυσικά όσο και αν προσπαθεί η κυβέρνηση και ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων να παρουσιάσει τα επιλεγμένα σχολεία των Τμημάτων Αθλητικής Διευκόλυνσης ως ανάπτυξη της φυσικής αγωγής στην εκπαίδευση, δεν μπορεί να κρυφτεί το γεγονός ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων το λεγόμενο μάθημα της γυμναστικής γίνεται ελάχιστες ώρες χωρίς υποδομές, με αποτέλεσμα τα λαϊκά στρώματα να πληρώνουν αδρά την ανάγκη των παιδιών τους για άθληση.

Σε ό,τι αφορά τις υποδομές των Τμημάτων Αθλητικής Διευκόλυνσης (ΤΑΔ) από έρευνα που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Συνεδρίου προκύπτει η ανάγκη ενίσχυσης. Στα Τμήματα Αθλητικής Διευκόλυνσης φοιτούν, ύστερα από διαδικασία επιλογής, παιδιά με κλίση στον αθλητισμό και μέσα από αυτά η προπόνηση εντάσσεται στο σχολικό πρόγραμμα. Η έρευνα διενεργήθηκε με τη μέθοδο της δειγματοληψίας κατά στρώματα φορέων που εμπλέκονται από 30 ειδικά και 142 απλά Τμήματα Αθλητικής Διευκόλυνσης, το 36.5% και το 50% αντίστοιχα των τμημάτων που λειτουργούν σήμερα. Οπως προκύπτει, η ίδρυση και βελτίωση εγκαταστάσεων, η ανάγκη περισσότερου αθλητισμού, το πρόγραμμα σπουδών αλλά και το αίτημα για δημιουργία περισσότερων αυτοδύναμων αθλητικών σχολείων αποτελούν τα κύρια σημεία που χρήζουν βελτίωσης σύμφωνα με τη συγκεκριμένη έρευνα. Ωστόσο, για να αλλάξει ριζικά η κατάσταση η φυσική αγωγή πρέπει να ενταχθεί αρμονικά με επαρκή χρόνο και υποδομές στο σχολικό πρόγραμμα για όλα τα παιδιά σε όλες τις βαθμίδες, πράγμα που απαιτεί άλλη εκπαιδευτική πολιτική.