Στα ιδιωτικά συμφέροντα παραδίδεται το σύνολο των Ολυμπιακών έργων, τα οποία έχουν σήμερα υπό τον έλεγχο τους οι εταιρίες «Ολυμπιακά Ακίνητα» και Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα. Αυτό επιβεβαίωσαν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο οι υπουργοί Οικονομίας και Πολιτισμού Ν. Χριστοδουλάκης και Ευ. Βενιζέλος στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, στο υπουργείο Πολιτισμού, με θέμα ακριβώς τη μεταολυμπιακή αξιοποίηση των υποδομών. Η θέση που καταθέτει η κυβέρνηση, είναι ότι οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις, αφού υποστούν τις αναγκαίες μετατροπές, θα πρέπει να «αξιοποιηθούν» επιχειρηματικά και να αναπτύξουν πολιτιστικές, αθλητικές, εμπορικές, ψυχαγωγικές και άλλες δραστηριότητες, με τη συμμετοχή φυσικά και του πολυσχιδούς ιδιωτικού τομέα.

Πρόκειται για ένα νέο σκάνδαλο που παίρνει περίοπτη θέση δίπλα στα τόσα άλλα που έχει πραγματοποιήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στα πλαίσια προώθησης της πολιτικής εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Εμμένοντας στην υλοποίηση της πολιτικής του «λιγότερου κράτους», οι κυβερνώντες αποφασίζουν να παραδώσουν τώρα στους ιδιώτες και τις ολυμπιακές υποδομές. Δηλαδή, εκποιούν έργα και υποδομές, που χρηματοδοτήθηκαν - μέχρι και την τελευταία δεκάρα - μέσω κρατικού δανεισμού από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, με χρήματα δηλαδή τα οποία πληρώνει και θα συνεχίσει να πληρώνει, για πολλά χρόνια, ο ελληνικός λαός.

Το δεύτερο σοβαρό πρόβλημα που ανακύπτει, είναι ότι, ενώ δίνεται η χρυσή ευκαιρία για την ανάπτυξη του μαζικού λαϊκού ερασιτεχνικού αθλητισμού, με την παράδοση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων σε κοινωνικούς φορείς (δήμους, αθλητικά σωματεία κλπ.), η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επέλεξε το δρόμο της εμπορικής τους χρήσης. Γιατί, και εκεί που θα υπάρξουν αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, αυτές θα γίνονται με όρους εμπορικής αξιοποίησης. Προκειμένου να δικαιολογήσουν την πολιτική εκποίησης των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, επικαλούνται το μεγάλο δημοσιονομικό κόστος συντήρησης των υποδομών, στην περίπτωση που η κυβέρνηση επέλεγε το δρόμο της ...μη αξιοποίησής τους. Με λίγα λόγια λένε ότι η ανάπτυξη του μαζικού λαϊκού αθλητισμού είναι οικονομικά ασύμφορη

Τα ολυμπιακά έργα που εκποιούνται είναι τα έργα σε: Νίκαια, Γαλάτσι, Α. Λιόσια, Μαραθώνα, Φάληρο, Γουδί, Μαρκόπουλο (Ιππασία, Σκοποβολή) το Κέντρο Γραπτού Τύπου. Τα έργα αυτά ανήκουν στην εταιρία «Ολυμπιακά Ακίνητα».

Την ίδια τύχη θα έχουν το Διεθνές Κέντρο Ραδιοτηλεόρασης και το Ολυμπιακό Κέντρο Ιστιοπλοΐας, τα οποία κατέχει η - οδεύουσα προς το Χρηματιστήριο - Εταιρία Τουριστικών Ακινήτων (ΕΤΑ).

Οπως προκύπτει και από τις σχετικές δηλώσεις των δύο υπουργών, αλλά και το κείμενο που μοιράστηκε προς τους δημοσιογράφους, οι μορφές ιδιωτικοποίησης των ολυμπιακών ακινήτων ποικίλλουν. Βασικό ρόλο στη διαδικασία αυτή φαίνεται να παίζει η ΕΤΑ. Αξίζει να σημειωθεί ότι, εκτός από τα έργα που έχει η ΕΤΑ, φημολογείται ότι η κυβέρνηση προωθεί την πώληση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρίας «Ολυμπιακά Ακίνητα», στην προοριζόμενη για ιδιωτικοποίηση ΕΤΑ, οπότε αυτόματα τα έργα αυτά περνάνε στα χέρια των ιδιωτών... Προωθούνται, επίσης, μεικτά σχήματα, συνεργίας δημοσίων και ιδιωτικών τουριστικών και ξενοδοχειακών εταιριών, μακροχρόνιες μισθώσεις εγκαταστάσεων κλπ.

Στο σχετικό κείμενο που διένειμαν προς τους εκπροσώπους του Τύπου αναφέρονται και τα ακόλουθα αποκαλυπτικά:

Στο κεφάλαιο «Κατανομή των έργων» αναφέρεται ότι μόνο το ΟΑΚΑ, το ΣΕΦ και το Καυτατζόγλειο Στάδιο παραμένουν υπό την άμεση εποπτεία του υπουργείου Πολιτισμού. Αντίθετα, τα έργα, τα οποία κατέχει η «Ολυμπιακά Ακίνητα» δίνουν τη δυνατότητα συνεργασίας μεταξύ της εταιρίας, των Δήμων και των αθλητικών ομοσπονδιών. Στη συνεργασία αυτή δίνεται η ευκαιρία για συμμετοχή και ιδιωτών... Σε άλλο σημείο αναφέρεται ότι η «Ολυμπιακά Ακίνητα» «υποστηρίζει σε συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες και τον επιχειρηματικό κόσμο τον αθλητικό τουρισμό σε όλες τις περιοχές της χώρας». Σημαντικό κομμάτι της πίτας θέλουν να το παραδώσουν στο τουριστικό κεφάλαιο, μέσω της συνεργασίας της εταιρίας με την Ενωση Ξενοδόχων Ελλάδας, το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο, το Σύνδεσμο Τουριστικών Επιχειρήσεων.

Στο κεφάλαιο, τέλος, «ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα» ξεκάθαρα αναφέρουν ότι «οι νέες εγκαταστάσεις πρέπει, όπου και στο μέτρο που αυτό είναι δυνατόν, να αντιμετωπίσουν με όρους διαχείρισης ακινήτων (real estate)» καθώς και ότι «ένα προφανές βήμα προς την κατεύθυνση αυτή είναι η συμμετοχή ιδιωτικού τομέα στη διαχείριση των εγκαταστάσεων».