Ενα εργαλείο - μπούσουλα για τη λήψη αντιλαϊκών μέτρων αποτελεί ουσιαστικά η πρώτη - και αυτές που θα ακολουθήσουν - έκθεση για την πορεία της ελληνικής ανταγωνιστικότητας, που θα παρουσιαστεί επισήμως στις 15 Γενάρη. Χτες ο υπουργός Ανάπτυξης, Α. Τσοχατζόπουλος, αμέσως μετά τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας και Ανάπτυξης (ΕΣΑΑ) έδωσε το περίγραμμα των πολιτικών που θα εφαρμοστούν για την ανάπτυξη της ελληνικής ανταγωνιστικότητας. Δηλαδή της αύξησης των κερδών του κεφαλαίου, όπως λέει ο λαός.

Μεταξύ των βασικών συμπερασμάτων (στόχοι για το επόμενο διάστημα) της έκθεσης, που παρουσίασε χτες ο Α. Τσοχατζόπουλος, περιέχονται:

• Η αναγκαιότητα εξωστρέφειας των ελληνικών επιχειρήσεων. Αυτή η αναγκαιότητα θα στηριχτεί στην παραπέρα επιδότηση των επιχειρήσεων για να αποκτήσουν εξαγωγικό... χαρακτήρα.
• Οι γρήγορες προσαρμογές στο σύστημα εκπαίδευσης και κατάρτισης και η αέναη προσαρμοστικότητα στα νέα δεδομένα. Δηλαδή σύνδεση της παιδείας με τις ανάγκες των επιχειρηματιών.
• Η στήριξη του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και η αποτελεσματική λειτουργία της δημόσιας διοίκησης. Δηλαδή περισσότερα κονδύλια για τους επιχειρηματίες και ένας δημόσιος τομέας στηριγμένος στις... ανάγκες των επιχειρήσεων.
• Απόσβεση και κατάργηση των άχρηστων «εμποδίων» της δημόσιας διοίκησης προς τις επιχειρήσεις. Δηλαδή απλοποίηση των διαδικασιών για κάθε λογής δραστηριότητα των επιχειρηματιών, μείωση φορολογικών ελέγχων κ.ο.κ.
• Αναβάθμιση της έρευνας και της καινοτομίας με αύξηση των δημόσιων και ιδιωτικών δαπανών. Δηλαδή όλο το φάσμα του ερευνητικού τομέα, ακόμα και του πανεπιστημιακού, θα κατευθύνεται στη βάση των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου.

Πέραν αυτών, ο υπουργός Ανάπτυξης, παρουσιάζοντας στοιχεία της έκθεσης επιχείρησε να εξωραΐσει μια σειρά δεδομένων που πλήττουν μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού. Κατά τον Α. Τσοχατζόπουλο και τα στοιχεία της έκθεσης που χρησιμοποίησε:

• Το κόστος ζωής στην Ελλάδα, είναι μαζί μ' αυτό της Πορτογαλίας το χαμηλότερο στην ΕΕ! Αυτό, τη στιγμή που στοιχεία καταδεικνύουν ότι η χώρα μας είναι από τις ακριβότερες της ΕΕ, πολύ δε περισσότερο που καθένας το διαπιστώνει από μόνος του.
• Το κόστος εργασίας είναι το τρίτο χαμηλότερο στην ΕΕ, με δείκτη 11,73 ευρώ, όταν το μέσο κόστος στην ΕΕ των «15» είναι 23,5 ευρώ. Χαμηλότερο κόστος από την Ελλάδα έχει η Πορτογαλία και η Ουγγαρία. Παρά ταύτα, οι επιχειρηματίες, αλλά και η κυβέρνηση πιέζουν για την παραπέρα συρρίκνωση των μισθών.
• Το κόστος τηλεπικοινωνιών βρίσκεται κοντά στο μέσο όρο της ΕΕ, ενώ το κόστος ενέργειας για τη βιομηχανία είναι 4 φορές χαμηλότερο. Στην οικιακή χρήση, το ηλεκτρικό είναι το χαμηλότερο στην ΕΕ. Γενικότερα όμως στο δείκτη ενέργειας, η Ελλάδα κατέχει τη δεύτερη χαμηλότερη θέση μετά από την Πορτογαλία. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι στις τηλεπικοινωνίες, όπου η αγορά έχει «απελευθερωθεί» οι τιμές έχουν εκτοξευτεί.
• Στον πληθωρισμό βρισκόμαστε στην ίδια θέση με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία με 3,6% έναντι 2,1% του μέσου όρου της ΕΕ. Οπως όμως σημείωσε ο υπουργός Ανάπτυξης, η μεταβλητότητα του ελληνικού πληθωρισμού παρουσιάζει τη μικρότερη αστάθεια, επισημαίνοντας ότι σταθερός πληθωρισμός σημαίνει σταθερό κόστος και σταθερές τιμές! Ομως, οι τιμές στην ελληνική αγορά, που πληρώνουν οι εργαζόμενοι, μόνο σταθερές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Κι αυτό, γιατί οι κάθε είδους μεγαλοεπιχειρηματίες - αξιοποιώντας το καθεστώς της «ελεύθερης αγοράς» που τους έχει θεσμοθετήσει η κυβέρνηση - αυξάνουν συνεχώς τις τιμές με στόχο τη μεγιστοποίηση των κερδών τους.