Αγαπητέ Ριζοσπάστη,

Διάβασα σε ένθετο για το Πολυτεχνείο στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» στις 17/11/2003, τις απόψεις πολλών και διάφορων για την... «Επανάσταση» με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης.

Ζώντας στον απόηχο της εξέγερσης, καθότι μαθητής στην Κρήτη το 1973, οδηγήθηκα γρήγορα στην αμφισβήτηση της βίαιης επιβολής από τη δοσιλογική και φασιστική δεξιά, μιας ιδεολογίας αντιδραστικής, ψεύτικης και προδοτικής, με κύριο χαρακτηριστικό τον πρωτόγονο αντικομμουνισμό.

Τα αναφέρω αυτά για να δείξω πως τελικά τις ιδέες της επανάστασης όσο τις χτυπάς τόσο περισσότερο ριζώνουν. Και φάνηκε αυτό το Νοέμβρη του '73 που, παρά τη βία, την τρομοκρατία, τα βασανιστήρια, τις εξορίες και τα όπλα, οι αμερικανοκίνητοι δικτάτορες άρχισαν να τρεκλίζουν, μόλις ο λαός άρχισε έμπρακτα να τους αμφισβητεί. Αυτό δείχνει και κάτι άλλο. Οι τύραννοι και οι δικτάτορες όσο ισχυροί κι αν φαίνονται, καταρρέουν με την επαναστατική δράση των μαζών.

Ερχόμαστε τώρα στο θέμα της Επανάστασης. Δεν πιστεύω πως έχουμε οδηγηθεί στο τέλος της ιστορίας, όπως πολλοί ισχυρίζονται. Παρά το γεγονός ότι τα λάθη, ο δογματισμός, οι αδυναμίες και η προδοσία οδήγησαν τελικά στην ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ευρώπη, αυτό δε σημαίνει και το τέλος της ιστορίας. Αντίθετα, οι κοινωνικές αντιθέσεις και οι οικονομικές ανισότητες θα οδηγήσουν, έτσι κι αλλιώς, στο άμεσο μέλλον, στη δημιουργία πολιτικών και κοινωνικών κινημάτων, που θα στοχεύουν στην άρση των αντιθέσεων και στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Γιατί όπως έλεγε και ο γίγαντας της σκέψης Καρλ Μαρξ, οι επαναστάσεις είναι οι ατμομηχανές της ιστορίας.

Κατά τη γνώμη μου, ο καπιταλισμός ως σύστημα οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης έχει χρεοκοπήσει. Αυτό αποδεικνύεται από την κατάσταση που επικρατεί στη Λατινική Αμερική, στην Αφρική, στην Ασία, αλλά και στις χώρες του αναπτυγμένου καπιταλισμού. Αυτό που μένει είναι να χρεοκοπήσει και πολιτικά. Στο χέρι της εργατικής τάξης, της νεολαίας και της προοδευτικής διανόησης είναι να επιταχύνουν τις εξελίξεις για την έφοδο στον ουρανό. Για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση.

Θα ήθελα, τελειώνοντας, να θυμίσω στο συνάδελφο Β. Αγγελόπουλο πως το ρόλο του Βιντέλα και των άλλων δικτατόρων της Λατινικής Αμερικής στην πατρίδα μας τον έπαιξαν δεξιά, κεντρώα κόμματα και πρόσωπα, όπως ο Γ. Παπανδρέου, ο Πλαστήρας, ο Παπάγος, ο Σοφούλης κ. ά., ων ουκ έστι τέλος. Που, από το 1944 μέχρι το 1974, με αποφάσεις δικαστηρίων κιόλας εκτέλεσαν χιλιάδες κομμουνιστές και άλλους αριστερούς. Τις εξαφανίσεις σ' εμάς εδώ, τις είχαν αναλάβει οι στρατοδίκες και το επίσημο κράτος και παρακράτος.

ΜΑΝΟΛΗΣ ΔΡΙΔΑΚΗΣ

Τεχνολόγος Τροφίμων - Εκπαιδευτικός, Μενίδι Αττικής