«Εμείς θα ακολουθήσουμε μια πολιτική για την ανάπτυξη της χώρας. Και η πολιτική που οδηγεί στην ανάπτυξη της χώρας είναι καλή για τους εργαζόμενους, είναι καλή για όλους». Με τέτοια ...υψηλού επιπέδου επιχειρηματολογία, προσπάθησε ο αρμόδιος συντονιστής Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης να κουκουλώσει όπως όπως το φρικαλέο πρόσωπο της πολιτικής της ΝΔ, που είχε «αποκαλύψει» με τις γνωστές του δηλώσεις πρόσφατα ο Κ. Μητσοτάκης.

Τα κορυφαία στελέχη της ΝΔ ξαμολήθηκαν στα ΜΜΕ, διαβεβαιώνοντας σε όλους τους τόνους ότι οι απόψεις του επίτιμου προέδρου της ΝΔ είναι «προσωπικές» και καθησυχάζοντας ότι «η πολιτική μας δεν είναι περιοριστική και πολιτική λιτότητας, αλλά αναπτυξιακή - Δεν είναι πολιτική σκληρή αλλά κοινωνική». Μαγική λέξη η «ανάπτυξη» έγινε στην προπαγάνδα της ΝΔ το φάρμακο διά πάσαν νόσον.

Ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής, στην ομιλία του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, απέφυγε να επαναλάβει τις μετέωρες διαβεβαιώσεις των στελεχών του ότι δε θα εφαρμόσει πολιτική λιτότητας, αλλά επέμεινε στο παραμύθι της καλής ανάπτυξης, από την οποία τάχα ωφελούνται όλοι. Επανέλαβε, μάλιστα, τον υπερφιλόδοξο στόχο για ετήσιους ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από 5,5%. «Η ανάπτυξη θα φθάσει σε όλους και όχι μόνο σε λίγους», τόνισε, θέλοντας να διαφοροποιηθεί από την ανάπτυξη που σημειώνεται επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.

Πώς, όμως, θα καταφέρει μια κυβέρνηση της ΝΔ να επιτύχει αυτό το θαύμα; Ο πρόεδρος της ΝΔ δεν αποκάλυψε το μαγικό κόλπο. Αντίθετα, τα όσα είπε περιγράφοντας τους «άξονες» και τους «πυλώνες» της οικονομικής πολιτικής αποτελούν ακριβές αντίγραφο της εφαρμοζόμενης από το ΠΑΣΟΚ νεοφιλελεύθερης πολιτικής, που εγγυάται τα ίδια «αποτελέσματα», που δημαγωγικά αναφέρει σε κάθε ομιλία του ο Κ. Καραμανλής: Πάνω από 2,5 εκατομμύρια Ελληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, μισθοί χαμηλότεροι στην ΕΕ, ακρίβεια που διαβρώνει τα εισοδήματα, χαμηλού επιπέδου υπηρεσίες στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Πρόνοια και την Ασφάλιση...

Η ανάπτυξη που επαγγέλλεται η ηγεσία της ΝΔ είναι βέβαια ταυτόσημη με αυτήν του ΠΑΣΟΚ, είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη. Στηρίζεται στο μεγάλο κεφάλαιο και «επιστρέφει» σχεδόν αποκλειστικά σ' αυτό. Οι εργαζόμενοι παίρνουν τα ψίχουλα. Αυξάνεται βέβαια ο «εθνικός πλούτος», χάρη στην αυξανόμενη ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, αλλά από την παραγόμενη πίτα, οι εργαζόμενοι παίρνουν ολοένα και μικρότερο κομμάτι.

Είναι η ανάπτυξη, που έχει οδηγήσει σε πρωτοφανή επίπεδα την αντίθεση πλούτου -φτώχειας. Ο πλούτος συγκεντρώνεται σε ολοένα και λιγότερα χέρια, ενώ από την άλλη μεγάλα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων εξωθούνται διαρκώς στον Καιάδα της φτώχειας, της ανεργίας, της περιθωριοποίησης. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα και τα φληναφήματα της ηγεσίας της ΝΔ δεν μπορούν να την εξωραΐσουν.

Η αλήθεια είναι ότι η ανάπτυξη της ΝΔ, όπως άλλωστε και αυτή του ΠΑΣΟΚ, είναι ανάπτυξη των κερδών των επιχειρήσεων και περνάει μέσα από την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τη μερική απασχόληση, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τη μείωση των αποδοχών, την κατεδάφιση του λεγόμενου κράτους Πρόνοιας κ.ο.κ. Από την άλλη, παρέχονται αφειδώς κίνητρα και θεσπίζονται ρυθμίσεις που ευνοούν την ιδιωτική πρωτοβουλία και τα συμφέροντα του κεφαλαίου: Δάνεια, φοροαπαλλαγές, προμήθειες, μεγάλα έργα, ιδιωτικοποιήσεις, κ.ο.κ.

Ο Κ. Καραμανλής ήταν κάτι παραπάνω από σαφής, όταν δήλωνε στη Βουλή ότι «νέα οικονομική πολιτική σημαίνει, πρώτα απ' όλα, αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας». Χωρίς τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, συνέχισε, τα ξένα προϊόντα θα συνεχίσουν να υποκαθιστούν τα ελληνικά, οι εξαγωγές μας να μειώνονται και να χαρίζουμε θέσεις εργασίας στους ανταγωνιστές μας. Φυσικά, δεν είπε ότι η κυρίαρχη μέθοδος αύξησης της ανταγωνιστικότητας που εφαρμόζει το κεφάλαιο είναι η μείωση του κόστους εργασίας, με τις γνωστές ολέθριες συνέπειες για τους εργαζόμενους.

Πρόσφατα όμως, σε περιοδεία του στη Βόρεια Ελλάδα, είχε εκφράσει το θαυμασμό του για τον τρόπο που έλυσε το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας η γειτονική Βουλγαρία! «Εκεί δημιουργήθηκαν ουσιαστικές προϋποθέσεις για την άνθηση της επιχειρηματικότητας»(!), είπε χαρακτηριστικά. Απλά, άφησε να του ξεφύγει ο μύχιος πόθος του πολυεθνικού κεφαλαίου για το όραμα που επιφυλάσσουν συνολικά στους εργαζόμενους των «ανεπτυγμένων χωρών της Δύσης». Χρόνια τώρα, δείχνουν το «αναπτυξιακό θαύμα», είτε σε χώρες της Ασίας, είτε της Λατινικής Αμερικής - που λίγο μετά βέβαια κατέρρευσαν παταγωδώς, αφήνοντας στη θέση τους μια οξύτατη κρίση - καλώντας τους εργαζόμενους στην ΕΕ να παραιτηθούν από δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών και να εξομοιωθούν με το βιοτικό επίπεδο των χωρών, όπου επιτυγχάνονται τα δήθεν «αναπτυξιακά θαύματα».

«Νέα οικονομική πολιτική σημαίνει προώθηση των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών», τόνισε επίσης ο πρόεδρος της ΝΔ, διευκρινίζοντας ότι αναφέρεται σε «άνοιγμα των αγορών στον ανταγωνισμό και γνήσιες αποκρατικοποιήσεις»... Νέα οικονομική πολιτική σημαίνει ακόμα «δραστική μείωση του συντελεστή φορολογίας των αδιανέμητων κερδών», «επιβράβευση της υγιούς και κερδοφόρου επιχειρηματικότητας»...

«Εμείς μιλούμε αληθινά, ξεκάθαρα», ανέφερε ανερυθρίαστα στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο πρόεδρος της ΝΔ, καλώντας τους πολίτες να αποφασίσουν στις εκλογές του 2004 «για μια νέα προοπτική». Η προοπτική των λαϊκών στρωμάτων, όμως, αφήνει πίσω της την πολιτική των κομμάτων του δικομματισμού. Μόνο που αυτό πρέπει να το κάνουν πράξη τα ίδια τα λαϊκά στρώματα, αποδυναμώνοντας αυτά τα κόμματα, ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ.