ΙΣΤΑΝΜΠΟΥΛ.--

Καθώς οι ιρακινές κουρδικές οργανώσεις συνεχίζουν να διεκδικούν την «ομοσπονδιοποίηση» του Ιράκ, βάσει εθνοτικών/ θρησκευτικών γραμμών, συνεχίζονται και οι «προειδοποιήσεις» από μέρους της τουρκικής κυβέρνησης: Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε, σύμφωνα με το Ανατολή, μετά τη συνάντησή του με τον Αμπντέλ Αζίζ αλ Χακίμ, μέλος του ελεγχόμενου από τις κατοχικές δυνάμεις «συμβουλίου διακυβέρνησης» του Ιράκ, ότι «εάν το Ιράκ οδηγηθεί σε αποσύνθεση, οι γείτονες θα αναμειχθούν. Τόσο η Συρία όσο και το Ιράν σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο... [Το να τεθεί το πλούσιο σε πετρέλαιο Κιρκούκ υπό Κουρδικό έλεγχο] είναι κάτι που δεν πρέπει να επιτραπεί να συμβεί. Δεν πρέπει να αφεθούν οι Κούρδοι να παίζουν με τη φωτιά».

Οι προειδοποιήσεις του Τούρκου πρωθυπουργού, όμως, όπως και η δέσμευση του Χακίμ ότι «το Συμβούλιο ταυτίζεται με την τουρκική άποψη υπέρ της σταθερότητας», μοιάζουν να μην επηρεάζουν τους πιο σταθερούς υπέρμαχους του κουρδικού αλυτρωτισμού. Ο Μπάρχαμ Σαλέχ, ηγετικό στέλεχος του κουρδικού ένοπλου κινήματος, εμφανίστηκε την Τρίτη να δηλώνει στο τουρκικό δίκτυο NTV ότι «όλοι θέλουν ένα ομοσπονδιακό σύστημα στο Ιράκ, υπάρχει Κουρδιστάν. Αυτή είναι μια de facto κατάσταση... είμαστε ανεξάρτητοι από το υπόλοιπο Ιράκ. Εντός ενός ομοσπονδιακού Ιράκ, θα υπάρχει μια ομόσπονδη περιοχή που θα ονομάζεται Κουρδιστάν, και το Κιρκούκ είναι τμήμα του Κουρδιστάν. Είναι μέρος της ιστορίας και της ταυτότητάς μας».

Ο κουρδικός αλυτρωτισμός, όμως --και η δυνητικά εκρηκτική για την περιφέρεια προώθηση των σχεδίων των Μπαρζανί και Ταλαμπανί για επισημοποίηση της ανεπίσημης αυτονομίας τους--εξαρτάται, και αυτό είναι όλο και πιο ξεκάθαρο όσο ο καιρός περνά, από την Ουάσιγκτον. Ο Βρετανός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ προειδοποιούσε, σε συνέντευξή του στο Progressive Radio στα τέλη Δεκεμβρίου, ότι η «κατάτμηση» του Ιράκ βάσει εθνοτικών/ θρησκευτικών κριτηρίων είναι κάτι που η κυβέρνηση Μπους ίσως προωθήσει, εφαρμόζοντας ένα «ιμπεριαλιστικό μοντέλο που εφαρμόσαμε εμείς, οι Βρετανοί, όπου κι αν πήγαμε: Στην Κύπρο, στην Ινδία. Στην καρδιά αυτού του μοντέλου είναι ο υπολογισμός ότι οι ομοσπονδιακές κυβερνήσεις είναι αδύναμες, γιατί κάθε ομάδα ενεργεί για τα συμφέροντα αυτών που εκπροσωπεί και δε διαθέτει ενιαία ηγεσία».

Το πρακτορείο IPS σημειώνει ότι την Τρίτη, οι Μπαρζανί - Ταλαμπανί ενοποίησαν τη διοίκησή τους περαιτέρω, ενώ οι μαχητές τους, οι πεσμέργκα, έχουν ήδη ενσωματωθεί στην «αστυνομία» του Κιρκούκ. Τα σχέδιά τους είναι να κάνουν το Κιρκούκ --επίκεντρο της πετρελαϊκής παραγωγής, πηγή του 40% του Ιρακινού πετρελαίου, με 10 εκατ. βαρέλια αποθέματα που έχουν κόστος εξόρυξης 1-5 δολάρια--«πρωτεύουσα» ενός ομόσπονδου Κουρδιστάν. Το πραγματικό ερώτημα όμως είναι, θα ευνοήσουν οι Αμερικανοβρετανοί τη δημιουργία ενός και τυπικά ομόσπονδου Κουρδιστάν; Επισήμως, το σχέδιο «βρίσκεται εν αναμονή». Ο Πάουελ δηλώνει ακούραστα ότι το Βόρειο Ιράκ «θα παραμείνει τμήμα του Ιράκ». Ωστόσο, το θέμα, λέει ο Ομέρ Τασπινάρ, συνδιευθυντής του τουρκοαμερικανικού προγράμματος του Ινστιτούτου Μπρούκινγκς, είναι «για πόσο».

Εντός του Γενάρη, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναμένεται στην Ουάσιγκτον, όπου ο Τούρκος πρωθυπουργός αναμένεται να ζητήσει «διαβεβαιώσεις» για το θέμα. Η Συρία και το Ιράν, που όπως και η Τουρκία έχουν πολυπληθείς κουρδικές μειονότητες --12-16 εκατ. στην Τουρκία, 4 εκατ. στο Ιράν, 2 εκατ. στη Συρία-- θα περιμένουν επίσης, με μεγάλη δόση ανησυχίας, τα νέα από την Ουάσιγκτον.