Το συναινετικό έως αγαπησιάρικο και πανηγυριτζίδικο κλίμα που επικράτησε στη Βουλή των Ελλήνων μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ κατά τη συζήτηση επικύρωσης της ευρω-ενωσιακής διεύρυνσης των «δέκα» μαζί με την Κύπρο, υπήρξε εύγλωττη απόδειξη για τη μελλοντική στάση των δυο κομμάτων.

Και τα δυο κόμματα, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, έχουν εναποθέσει την τύχη της Κύπρου στην ευρω-ατλαντική σκακιέρα με ότι συνεπάγεται αυτό. Από κοντά κι ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της... καθόδου προσπαθεί φωνακλάδικα να καλύψει τη συναίνεσή του σε αυτή την κατεύθυνση. Αυτή η κοινή πολιτική της υποταγμένης συναίνεσης παρουσιάζεται ανάγλυφα στη σχέση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ με τις προσχωρήσεις πολιτικών προσώπων που υπήρξαν μέχρι πρότινος πολέμια των κομμάτων που τώρα προσχωρούν.

Ουδείς λόγος για τις υπουργικές και πρωθυπουργικές υπογραφές συμφωνιών με την Τουρκία «περί ζωτικών συμφερόντων κι ενδιαφερόντων», «περί ΔΔ της Χάγης», «περί αμφισβητήσιμης εθνικής κυριαρχίας στα πλαίσια του ΝΑΤΟ», «περί εκχώρησης ελληνικών χώρων για επιθετικά σχέδια», «περί μισθοφορικού στρατού στα Βαλκάνια, στο Αφγανιστάν κι έπεται το Ιράκ» κι άλλα τινά εξόχου αντεθνικής διπλωματικής ασυλίας.

Ισως στο μέλλον κάποια παλικάρια της φακής, επικαλεστούν δηλώσεις τους κατά του ενδοτισμού. Αυτό θα μοιάζει με «παρόλα» που τη βάζει κάποιος παρακαταθήκη στο συρτάρι του για να τη χρησιμοποιήσει σε χαλεπούς καιρούς. Η ελληνική εξωτερική πολιτική μοιάζει απόπαιδο, νόθο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που δεν τη συζητούν υπό το πρόσχημα να μην μπουν τα εθνικά θέματα στο πεδίο της προεκλογικής αντιπαράθεσης. Από αρνητική άποψη ίσως αυτό να ωφελεί με την έννοια ότι εάν μπει στο στόχαστρο της υπαρκτής δικομματικής χυδαιότητας θα βγει ζημιωμένη. Οι κακομοίρηδες της δικομματικής φαγούρας δείχνουν να το κατανοούν αυτό, δηλαδή να κατανοούν την κατάντια τους.

Η σφαίρα όταν βγει από το όπλο δε γυρίζει πίσω κι η εξωτερική πολιτική με τις συμφωνίες της έχει συνέχεια στην εναλλαγή των κυβερνήσεων. Αυτό είναι που προκαλεί ανατριχίλα, ακόμη και τον κίνδυνο πιθανής πολεμικής σύρραξης. Στην ύπουλη κι επικίνδυνη προσπάθεια αποσιώπησης των οξύτατων προβλημάτων εξωτερικής πολιτικής, στην άνανδρη εναπόθεση των εθνικών προβλημάτων στην ποδιά του ευρω-ατλαντισμού, στην ντροπή του μισθοφορικού στρατού, μια επίκληση υπάρχει: Ελληνες, αντισταθείτε!