Τη βδομάδα που πέρασε ο αρχηγός του «Δημοκρατικού Κόμματος» της Αλβανίας και ουσιαστικός αρχηγός της αντιπολίτευσης στη χώρα, Σαλί Μπερίσα, συναντήθηκε με 9 αρχηγούς πολιτικών κομμάτων με τους οποίους συμφώνησε να συνεχίσουν τον «αγώνα» για την απομάκρυνση της κυβέρνησης του Φάτος Νάνο και του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Είχαν προηγηθεί φυσικά τα γεγονότα της 7^ης Φλεβάρη, μέρα κατά την οποία οπαδοί του Μπερίσα προσπάθησαν να εισέλθουν στα γραφεία της κυβέρνησης (πράγμα που είχαν ξανακάνει το 1998) προκειμένου να την ανατρέψουν, στα πρότυπα της ανατροπής του Γεωργιανού προέδρου Εντουαρντ Σεβαρντνάτζε. Η επιχείρηση αυτή δε στέφθηκε από επιτυχία καθώς οι αστυνομικές δυνάμεις κατάφεραν να ελέγξουν την κατάσταση, αλλά ο Μπερίσα και το «κίνημα» που έχει οργανώσει με την επωνυμία «Νάνο Φύγε» διακήρυξαν ότι θα επιμείνουν. Χτες πραγματοποιήθηκε νέα μεγάλη διαδήλωση στα Τίρανα.

Τα πράγματα βέβαια δεν είναι και τόσο ρόδινα για τον άνθρωπο που οδήγησε χιλιάδες Αλβανούς στην εξαθλίωση στη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας. Αφ' ενός πρέπει να σημειωθεί ότι ο Μπερίσα τουλάχιστον σ' αυτή τη χρονική στιγμή δεν είναι ο εκλεκτός της Δύσης ενώ αφ' ετέρου μια βίαιη ανατροπή των πολιτικών πραγμάτων στην Αλβανία δε συμβαδίζει με τα άμεσα συμφέροντα των Δυτικών.

Ενδεικτική ακριβώς αυτής της κατάστασης ήταν η αντίδραση όλων των διεθνών παραγόντων την επομένη των ταραχών. Η Εμα Εντγουιν, εκπρόσωπος του Ευρωπαίου Επιτρόπου Εξωτερικών Υποθέσεων, Κρις Πάτεν, δήλωσε ότι «εκείνοι που επιθυμούν αλλαγή κυβέρνησης πρέπει να χρησιμοποιούν δημοκρατικές μεθόδους». Ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη σε ανακοίνωσή του υπογράμμισε ότι «το δικαίωμα της διαμαρτυρίας προστατεύεται σε μια δημοκρατία, αλλά το δικαίωμα αυτό φέρει μαζί του και κάποιες ευθύνες όπως η αποφυγή βίας και των βίαιων προκλήσεων». Ο πρέσβης της Ευρωπαϊκής Ενωσης στα Τίρανα, Λουτζ Ζάλτζμαν μάλιστα, συναντήθηκε με τον ίδιο τον Μπερίσα και του συνέστησε να αποφύγει τη βία στις διαδηλώσεις, σύσταση που βρήκε σύμφωνο και τον Αμερικανό πρέσβη Τζέιμς Τζέφρι.

Ο Μπερίσα έδειξε να παίρνει το μήνυμα. Τη μέρα των ταραχών της 7ης Φλεβάρη καλούσε την αστυνομία και το στρατό να ενωθούν μαζί του σε ένα κίνημα ανατροπής των «κλεφτών», αλλά μετά τη διεθνή καταδίκη έριξε σχετικά τους τόνους. Βέβαια ο στόχος του για την κατάκτηση της εξουσίας και ο έντονα καταγγελτικός λόγος του παραμένουν. Ο Μπερίσα δε χάνει ευκαιρία να καταδικάζει το «σύστημα κλεφτοκρατίας» που υποστηρίζει ότι έχουν εγκαταστήσει οι Σοσιαλιστές στη χώρα και να διακηρύσσει την «ανάγκη αποχώρησής τους» από την εξουσία.

Το γεγονός πάντως είναι ότι ο Μπερίσα δε «μιλάει στον αέρα». Είναι ακριβώς οι συνθήκες στην Αλβανία που δίνουν κάποια βάση στο δημαγωγικό λόγο του και κινητοποιούν μερίδα των πολιτών. Στην Αλβανία ένας στους δύο βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας, ενώ το 80% του λαού ζει με λιγότερο από 6 δολάρια τη μέρα (πρόσφατα μάλιστα ανακοινώθηκαν και νέες ανατιμήσεις σε ηλεκτρικό και τηλέφωνο και είναι στην ουσία αυτές που πυροδότησαν το τελευταίο κύμα λαϊκής αντίδρασης). Η μετανάστευση προς τις πλούσιες γειτονικές χώρες αποτελεί ακόμα την «καλύτερη» διέξοδο για τους άνεργους της υπαίθρου, αφού η οικονομία που «εκσυγχρονίζεται» δε δίνει δουλιές για όλους. Παράλληλα η Αλβανία εξακολουθεί να είναι μια χώρα που τη διακρίνει η διαφθορά ενώ αποτελεί και διαμετακομιστικό κέντρο του οργανωμένου εγκλήματος.

Την ίδια ώρα ο λαός παρακολουθεί τους πολιτικούς της χώρας να επιδίδονται σε μια ακατάσχετη σκανδαλολογία (ενδεικτική της πραγματικότητας) και σε έναν ανελέητο αγώνα για την εξουσία που δε γνωρίζει αρχές ή ιδεολογίες. Στην Αλβανία οι βαριές κουβέντες δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πρώην ΥΠΕΞ και στελέχους του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ιλιρ Μέτα που εδώ και μήνες βρίσκεται σε μόνιμη αντιπαράθεση με τον Φάτος Νάνο. Ο Μέτα έχει κατηγορήσει τον πρωθυπουργό ότι έχει βάλει να τον παρακολουθούν, ότι τον απειλούν και άλλα τέτοια. Αφού απέτυχε να ανατρέψει το Νάνο από την ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος στο πρόσφατο συνέδριο, ο Μέτα αποχώρησε και τώρα κάνει λόγο για τη δημιουργία μιας νέας πολιτικής ομάδας που θα λύσει τα προβλήματα του κόσμου...

Από την άλλη η κυβέρνηση του Φάτος Νάνο παρά τις σκληρές εσωτερικές διαμάχες που τη χαρακτηρίζουν έχει προλάβει να στείλει Αλβανούς στρατιώτες τόσο στο Αφγανιστάν όσο και στο Ιράκ. Παράλληλα βασικοί στόχοι της παραμένουν η επίτευξη μιας Συμφωνίας Σύνδεσης με την ΕΕ και η ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ (στόχοι που ασπάζονται όλα τα αστικά κόμματα). Ο αλβανικός λαός ωστόσο καθόλου προκοπή δεν «είδε» και ούτε και πρόκειται να δει από όλους αυτούς τους «εθνικούς στόχους».

Σημασία δεν έχει αν τελικά ο Μπερίσα καταφέρει να ανατρέψει το Φάτος Νάνο ή όχι (αν και πάντα υπάρχει ο κίνδυνος εκτεταμένης βίας). Η φτώχεια θα παραμείνει, ενώ οι Αλβανοί θα συνεχίσουν να χάνονται στην προσπάθειά τους να φτάσουν τις χώρες της «επαγγελίας», όπως στις 9 του Γενάρη όταν 21 Αλβανοί μετανάστες πνίγηκαν στα ανοιχτά της Αδριατικής.