Εβλεπε το παιδί, όμως, δεν τη βοηθούσε ο Κακαουνάκης! Είχε σηκώσει το δάχτυλο και, αναψοκοκκινισμένος, το κούναγε πάνω - κάτω, πέρα - δώθε, στον αέρα, για να αποδείξει στον κόσμο(;) στον εαυτό του(;) στη ...θεία του(;) πως τον έπνιγε το δίκαιο. «Μη φοβάσαι αγάπη μου, κοίτα κάτω από τα μουστάκια του, γελάει, δε γελάει; Και τα μάτια του, κοίτα τα πονηρά τα μάτια του, γελάνε και αυτά, δε γελάνε; Δεν ξέρεις τι μπαγάσας είναι ο Κακαουνάκης κορίτσι μου! Κάνει το θυμωμένο, ενώ δεν είναι. Κάνει τον άγριο, ενώ δεν είναι. Τίποτα δεν είναι ο Κακαουνάκης. Τίποτα!

Σχεδόν την έπεισα. Το μωρό άρχισε να ηρεμεί. Για να την ηρεμήσω ακόμα περισσότερο, της παίρνω με ένα αγαπημένο φιλί και το δάκρυ που κύλαγε στο μάγουλό της. Και εκεί που έλεγα «εντάξει, ηρέμησε το παιδί», ξαφνικά παίρνει ξανά φωτιά το εκράν. «Να, πάλι μαλώνουν. Αυτός, τώρα», φωνάζει η μικρή τρομαγμένη. «Ποιος αυτός, αγάπη μου;», ρωτάω χαζά, αφού και εγώ έβλεπα, στην τηλεόραση γινότανε χαμός. «Να αυτός»! και μου δείχνει το μωρό. «Ποιος αυτός ο ψηλός;», τη ρωτάω, δείχνοντας άλλον για να αποσπάσω την προσοχή της. «Οχι ο ψηλός, ο άλλος», μου λέει, «αυτός με τα γυαλιά, αυτός ο αυτιάς, αυτός»!

...Και ...ντριννν, το τηλέφωνο. «Εδώ δήμαρχος! Δε δημιούργησα εγώ τους συμβασιούχους, εγώ τους φορτώθηκα! Δε νομοθετώ εγώ, η κυβέρνηση νομοθετεί. Σιγά, τώρα, μη νοιάζει τον Αυτιά η αλήθεια ή λες και δεν την ξέρει; Μη νοιάζει τον Αυτιά η ουσία του προβλήματος. Τον Αυτιά τον νοιάζει η ακροαματικότητα. Τον νοιάζει η ξανθιά κυρία με τις φράντζες, που, ενώ την έχουν κάνει μπαλάκι ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, ενώ την έχουν βάλει και οι δυο στο τσεπάκι τους, αυτή τη ...βρίσκει, καταγγέλλοντας τσιριχτά το ΚΚΕ και ανεβάζοντας, με τις άστοχες (αφού αλλού κατευθύνονται), κραυγές της, το θερμόμετρο και τα νούμερα του Αυτιά. «Κυρία μου, το ΚΚΕ έκανε συγκεκριμένη πρόταση νόμου για να λυθεί το ζήτημα. Τα δυο κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση, και σου κλέβουν την ψήφο, δεν ανταποκρίθηκαν...».

«Κοίτα τον κούκλα μου, κοίτα τον Αυτιά, κοίτα τον! Ξέρει να χαμογελάει, να κάνει φιλοφρονήσεις, να γίνεται τσαχπίνης, να μαγειρεύει και να ανεβάζει, τελικά, τις ακροαματικότητες της Ρούλας! Κάνει ό,τι ακριβώς έκανε ο Κακαουνάκης πριν από λίγο στη δική του εκπομπή κουνώντας το δάχτυλο! Ποιος χέζει τους συμβασιούχους!.. Τα νούμερα είναι το ζητούμενο. Το χρήμα να πέφτει. Ξανθιές με φράντζες να φωνάζουν, δόξα τω «θεώ», υπάρχουν! 250.000 συμβασιούχοι! Και 1.000.000 άνεργοι. Απάνω τους, Αυτιά! Απάνω τους, Κακαουνάκη!