Associated Press

Ψηφοφόρος ασκεί το εκλογικό του δικαίωμα στην Κωνσταντινούπολη - ο παιγνιώδης φωτογραφικός φακός «υποβάλλει», εμμέσως, το αποτέλεσμα

Το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚ) καταλαμβάνει πάνω από το 42% των ψήφων - ποσοστό αυξημένο σχεδόν 8%, συγκριτικά με εκείνο που το ανέδειξε στην κυβέρνηση το 2002 (34%). Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) υποχώρησε κάπου 1,5%, μένοντας στο 18%, έναντι του 19(+)% που είχε καταλάβει στις βουλευτικές του 2002.

Το ΑΚ κατέλαβε Ισταμπούλ και Αγκυρα, όπως αναμενόταν - άλλωστε, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναδείχτηκε πολιτικά από τη δημαρχία της Κωνσταντινούπολης - και συνολικά 57 από τις 81 διαφιλονικούμενες δημαρχίες. Η Σμύρνη κερδήθηκε από το CHP, όπως και η Αττάλεια, όπου θέτει υποψηφιότητα ο Ντενίζ Μπαϊκάλ (ο υπό εντονότατη εσωκομματική αμφισβήτηση), ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Συνολικά, τα τέσσερα ισλαμιστικά κόμματα - περιλαμβανομένου του κόμματος Ευτυχίας (SP) του πρώην πρωθυπουργού Νετζμετίν Ερμπακάν - κατέλαβαν 46,6% των ψήφων, αυξάνοντας την απήχησή τους κατά 9% και πλέον.

Από την πλευρά της άκρας Δεξιάς, το μεν Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) των Γκρίζων Λύκων υπό τον Ντεβλέτ Μπαχτσελί, κατέλαβε 10,5%, (+2,14% σε σχέση με το 2002): εάν οι εκλογές ήταν βουλευτικές θα εισερχόταν στη Βουλή. Το κόμμα της Μεγάλης Πατρίδας (ΒΒΡ), παρότι έμεινε στο 1,5%, πρόσθεσε στο συνολικό ποσοστό της άκρας Δεξιάς.

Τα υπόλοιπα κόμματα που επιχειρούν να εκφράσουν το «κοσμικό κατεστημένο» έκαναν χαμηλές πτήσεις, εξαιρουμένου μόνο του κόμματος Ορθού Δρόμου (DYP) με 10,2%. Το Νέο Κόμμα του Τζεμ Ουζάν υπέστη σοβαρές απώλειες, μένοντας στο 2,6% (-7,2%), το Κόμμα Μητέρας Πατρίδας συνέχισε την καθοδική του πορεία με 2,45% (-2,68%), το Κόμμα Δημοκρατικής Αριστεράς του Ετσεβίτ έμεινε σχεδόν σταθερό, με 2,16% (+0,9%), το Κόμμα Νέας Τουρκίας του «πολύ» Ισμαΐλ Τζεμ κατέβηκε κι άλλο στο 0,2% (-0,9%).

Η συμμαχία του κόμματος Δημοκρατίας του Λαού (DEHAP) με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του Λαού (SHP), και άλλα σοσιαλδημοκρατικά και εργατικά κόμματα (ODP, SDP, EMEP) είδε τη δύναμή της να μειώνεται: αν και τα πήγε καλά σε ορισμένες κουρδικές πόλεις - Ντιάρμπακιρ, Μπατμάν, Χακαρί, Σιρνάκ, Τούντζελι - σε αρκετές άλλες κουρδικές πόλεις κατίσχυσε το ΑΚ. Το SHP πήρε 4,8%, το DEHAP είδε το ποσοστό του να πέφτει στο 1,42% (από 6,22% το 2002), το ODP έλαβε 0,04% και το EMEP 0,05%.

Το ΚΚ Τουρκίας πήρε 0,25%, αυξάνοντας κατά 0,06% τις επιδόσεις του στις βουλευτικές εκλογές του 2002.

Τη διαδικασία σημάδεψαν διάφορα βίαια επεισόδια σε αρκετές πόλεις, με τουλάχιστον τρεις νεκρούς και πάνω από 20 τραυματίες.

Πάντως, παρά τις θριαμβευτικές δηλώσεις Ερντογάν προχτές βράδυ περί «έγκρισης από το λαό» της 18μηνης διακυβέρνησης του κόμματός του, οι ελπίδες του περί «σαρώματος» του πολιτικού σκηνικού - πράγμα που θα επιτυγχανόταν μόνο αν καταλάμβανε το 50% των ψήφων - διαψεύστηκαν.

Ενώ οι εκτιμήσεις περί «ενίσχυσής του» από πολιτικούς παρατηρητές δε μοιάζουν ιδιαίτερα βάσιμες: εθνικιστές και τοποτηρητές του «κοσμικού» συνεχίζουν να πιέζουν, όσον αφορά θέματα όπως η υπονομευμένη εξ αρχής και κατ' ουσία ψευδεπίγραφη «θεσμική μεταρρύθμιση», η ΕΕ, το Κυπριακό, το Ιράκ κ.ά. Η αντιπολίτευση, σημείωνε Τούρκος ακαδημαϊκός, «θα επικεντρωθεί στο Κυπριακό για να πλήξει την κυβέρνηση».