Τα κέρδη των καπιταλιστών δεν καταλαβαίνουν από το αίμα των εργατών. Ο όμιλος Στασινόπουλου που βαρύνεται με τη δολοφονία έξι εργατών πριν από ένα χρόνο περίπου (3 Απρίλη 2003) στη «Σωληνουργία Κορίνθου ΑΕ», σήμερα καταδεικνύει με τον πιο ωμό και προκλητικό τρόπο τι εστί εξουσία αστική και συμπεριφορά στυγνού καπιταλιστή.

Αφού κατάφερε κι έδιωξε με εκβιαστικό τρόπο 12 εργάτες πριν 20 ημέρες με τη μέθοδο της «εθελούσιας εξόδου», λίγες μέρες μετά απέλυσε 14 εργάτες, επικαλούμενος μείωση κερδών. Στην τριμερή συνάντηση που ακολούθησε κι έγινε στο υπουργείο Εργασίας την περασμένη Τρίτη, η κυβέρνηση μέσω του υφυπουργού Γεράσιμου Γιακουμάτου, το μόνο που βρήκε να πει είναι πως «οι απολύσεις είναι νόμιμες». Την επόμενη ακριβώς μέρα ο Στασινόπουλος ανακοίνωσε στους εργαζόμενους με κυνικό τρόπο πως θα απολύσει 40 εργάτες στη «Σωληνουργία Κορίνθου ΑΕ» και άλλους 70 εργάτες στο εργοστάσιο της Θίσβης στη Βοιωτία, κάνοντας χρήση του αντεργατικού μέτρου της απόλυσης του 2% επί του συνόλου του προσωπικού κάθε μήνα.

Η προκλητική τακτική του ομίλου Στασινόπουλου έχει προκαλέσει την αντίδραση των εργατών στη «Σωληνουργία Κορίνθου ΑΕ», που απάντησαν σύσσωμοι με 24ωρη απεργία και προειδοποιούν πως θα σκληρύνουν τη στάση τους, αν επιμείνει να απολύσει όσους υποσχέθηκε. Μάλιστα, μετά την απεργία και την κατακραυγή της κορινθιακής κοινής γνώμης για τη συμπεριφορά αυτή, ανακάλεσε δύο απολύσεις (ο ένας ήταν ανιψιός του σκοτωμένου εργάτη κι ο άλλος θέλει λίγους μήνες για να βγει στη σύνταξη).

Ενοχη όμως είναι και η στάση του Εργατικού Κέντρου Κορινθίας (ΠΑΣΚΕ), που αρνείται να αναλάβει οποιαδήποτε αγωνιστική πρωτοβουλία υπεράσπισης των εργαζομένων, τη στιγμή που μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουν απολυθεί περισσότεροι από 100 εργαζόμενοι (ΚΟΡΦΙΛ, ΚΕΡΑΦΙΝΑ, ΒΕΚΚΑ κ.ά.) στο νομό. Και ο νέος πρόεδρος του ΕΚΚ Νίκος Πετρόπουλος (ΠΑΣΚΕ) συνεχίζει επάξια την εργοδοτική τακτική του προκατόχου του Θεόδωρου Χριστοφιλόπουλου (ΠΑΣΚΕ) που για τις... υπηρεσίες του προήχθη στα ηγετικά κλιμάκια της ΓΣΕΕ.

Σε ανακοίνωσή της η Γραμματεία Κορινθίας του ΠΑΜΕ, αφού εκφράζει την ταξική της αλληλεγγύη στους εργάτες της Σωληνουργίας σημειώνει χαρακτηριστικά: «Αποδεικνύεται πως οι συμφωνίες "κυρίων" μεταξύ σωματείου - εργοδότη δεν είναι παρά κουρελόχαρτα και οι "καλές" διαγωγές των εργαζομένων συμβάλλουν στο να περνούν πιο γρήγορα οι επιθυμίες των καπιταλιστών, οι απολύσεις και η εξαθλίωση». Καταλήγοντας, τονίζει πως το αίτημα να μην περάσει καμία απόλυση, πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων και του κορινθιακού λαού.