Με τη συμμετοχή εκπροσώπων συλλόγων εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης από ολόκληρη τη χώρα πραγματοποιήθηκε χτες στα Γιάννενα η ημερίδα της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας με θέμα «Διαθεματικό Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών - Ευέλικτη Ζώνη». Τόσο το διαθεματικό πλαίσιο προγραμμάτων σπουδών, που παρουσιάστηκε ως το νέο αναλυτικό πρόγραμμα που απαντά στην αποστήθιση, όσο και η ευέλικτη ζώνη που συνίσταται σε προγράμματα που εφαρμόζονται εκτός του κανονικού προγράμματος, αποτελούν μοχλό προπαγάνδισης των εκάστοτε ζητημάτων που επιλέγει κυρίως η Ευρωπαϊκή Ενωση να προβάλει, αλλά και κατηγοριοποίησης, καθώς διαφοροποιούνται ανάμεσα σε σχολεία και περιοχές.

Τους στόχους και το περιεχόμενο των προγραμμάτων ανέπτυξαν στην ημερίδα οι εκπρόσωποι της ΕΣΑΚ ΔΕΕ, που τόνισαν ότι η ευέλικτη ζώνη σχετίζεται με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και τις προσπάθειες που γίνονται για ν' απαλλαγεί το κράτος από το κόστος της εκπαίδευσης. Σημείωσαν επίσης ότι μέσα από αυτό περνά η πολυδιάσπαση του Αναλυτικού Προγράμματος και η «πώληση» κομματιών της σχολικής εργασίας σε ιδιώτες σπόνσορες. Σύμφωνα με την εμπειρία που μεταφέρθηκε στην ημερίδα, το πρόγραμμα της ευέλικτης ζώνης απαιτεί αρκετά χρήματα, τα οποία δε δίνονται από το υπουργείο, με αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικοί να προσφεύγουν σε σπόνσορες (δήμοι, μαγαζάτορες, ακόμα και πολυεθνικές), με «υποχρέωση» τη διαφήμισή τους. Επισήμαναν επίσης ότι και μέσα από τα προγράμματα της ευέλικτης ζώνης οικοδομείται μια πρωτοφανής διαφοροποίηση των σχολείων, ανάλογα με τις διαχειριστικές ικανότητες των στελεχών τους και την κοινωνική σύνθεση της τοπικής κοινωνίας και των οικογενειών. Η υποχρέωση του κράτους να εξασφαλίζει ενιαία και ισότιμα τους όρους λειτουργίας κάθε σχολείου, σιγά σιγά καταργείται.

Ο εισηγητής του ΚΜΕ στην ημερίδα, Θ. Κασσελούρης, συνδέοντας τα παραπάνω «καινοτόμα» προγράμματα με το περιεχόμενο και τους στόχους της παιδείας συνολικά, τόνισε μιλώντας στην ημερίδα ότι «... η Δημόσια Εκπαίδευση, η Εκπαίδευση γενικά, δεν μπορεί να αναλυθεί έξω από τα πλαίσια του συγκεκριμένου τύπου ανάπτυξης του κοινωνικοοικονομικού μας σχηματισμού. Εχοντας αυτό ως βάση, είμαστε σε θέση να εξηγούμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο το υπάρχον Δημόσιο Εκπαιδευτικό Σύστημα και τις οποιεσδήποτε αλλαγές προωθούνται μέσα σε αυτό. Κατά τη γνώμη μας, όλες αυτές οι διαδικασίες δεν εξυπηρετούν το στόχο για ενιαία, δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση όλου του λαού και για τη συμβολή αυτής στη διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων. Για εμάς, είναι απαραίτητη η αδιάκοπη ιδεολογική και πολιτική πάλη για συνολική αλλαγή του εκπαιδευτικού μας συστήματος στην κατεύθυνση της καθιέρωσης του ενιαίου δωδεκάχρονου σχολείου και ξέρουμε ότι κάτι τέτοιο απαιτεί και αλλαγή συσχετισμών σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο», σημείωσε.