Κάθε ώρα που περνάει η ΑΕΚ, ως ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα του τι σημαίνει επαγγελματικός αθλητισμός, οδηγείται όλο και περισσότερο στην καταστροφή. Την ίδια στιγμή που οι διάφοροι «σωτήρες», και «ταγοί» εξακολουθούν τα παιχνίδια τους, στο παρασκήνιο. Ενώ οι καταληκτικές ημερομηνίες για ζωτικής σημασίας θέματα (π.χ. αδειοδότηση ΟΥΕΦΑ) πλησιάζουν απειλητικά και μόνο ως ανέκδοτο ακούγονται ψίθυροι περί προγραμματισμού για τη νέα χρονιά, οι ισορροπίες παραμένουν λεπτότατες και οι εξελίξεις (κυρίως πίσω από την «κουρτίνα») «τρέχουν»...

Ως την ώρα λοιπόν που γράφονταν αυτές οι γραμμές, ήταν δύο τα δεδομένα και μια η πληροφορία που διαρρεόταν πολύ. Η προσπάθεια Νικολαΐδη, «ναυάγησε». Στην κλήση στενού του συνεργάτη, για συνάντηση, ανταποκρίθηκαν μόνο 10 από τους 30 παίχτες. Ετσι δεν υλοποιούνταν απόλυτη συμφωνία των «κιτρινόμαυρων», που ο Νικολαΐδης είχε θέσει ως μια από τις βασικές προϋποθέσεις για ν' αναλάβει. Και με ανακοίνωση του γνωστοποίησε το τέλος της προσπάθειας του. Επισήμανε το άδολο της προσπάθειας που έκανε μαζί με τους συνεργάτες του, ότι δεν θεωρεί τους παίχτες υπεύθυνους για το άδοξο τέλος και άφησε διάφορα υπονούμενα. Δεν αναφέρθηκε πάντως κατά κανέναν τρόπο στους υπέυθυνους, της αποτυχίας ή της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η ΠΑΕ. Αντίθετα έβαλε κατά των ορισμένων «εμπαθών και τυφλών δημοσιογράφων».

Δεύτερο δεδομένο είναι η κατάθεση του αιτήματος για υποβολή της ΠΑΕ στο άρθρο 44. Αυτό (και οι προοπτικές που «ανοίγει», να γίνει η εταιρία «φιλέτο»...) μάλλον σχετίζονται με την πληροφορία που «σέρνεται». Οτι δηλαδή επιχειρηματίας θα καταθέσει το ποσό που απαιτείται - για χρέος στην Παλμέιρας - και θα παρθεί η άδεια από την ΟΥΕΦΑ. Μάλιστα αυτό πλασάρεται ως προάγγελος της επιθυμίας του, μαζί με άλλους, να πάρουν την ΠΑΕ. Λίγο αργότερα πάντως ο αντιπρόεδρος της ΠΑΕ, Π. Βαλασόπουλος, διάψευσε τα παραπάνω, αλλά ισχυρίστηκε ότι «λύση θα βρεθεί, όπως και να έχει»... Την επόμενη μέρα, με τα ως τώρα δρώμενα, περιέγραψε εύστοχα ο Καψής: «Η ΑΕΚ είναι πολύ κοντά στην διάλυση».