Ο ΣΕΑ εκτιμά ότι η λύση που εγκρίθηκε «προτείνει την καταστροφική επέμβαση σε τμήμα του βορείου σκέλους του τείχους» και με βάση «προκαταρκτικά σχέδια, χωρίς τις αναγκαίες μελέτες (στατική, γεωλογική, αρχιτεκτονική, εφαρμογής) για τον τρόπο υλοποίησης του έργου και τις ποικίλες επιπτώσεις του στο μνημείο (ενδεικτικά υπενθυμίζουμε ότι σε αρκετά σημεία του βράχου έχουν γίνει αγκυρώσεις για τη στερέωσή του)».
Ο ΣΕΑ τονίζει ότι «η συγκεκριμένη γνωμοδότηση γεννά αίσθημα ανασφάλειας και απογοήτευσης» και μιλά για «προχειρότητα» και «αποσπασματικότητα», που «δεν επιτρέπονται σε σχέση με τα μνημεία, πολύ περισσότερο όταν αυτά ανήκουν στην Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά χαρακτηρισμένα από την UNESCO».
Επιχειρηματολογώντας υπέρ της προκήρυξης διαγωνισμού, ο ΣΕΑ δηλώνει ότι «το δικαίωμα των ανθρώπων με κινητικά προβλήματα να επισκέπτονται τα μνημεία δεν αμφισβητείται με κανένα τρόπο, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόσχημα για μη αναστρέψιμες επεμβάσεις στο κορυφαίο μνημείο της ανθρωπότητας (...)».