Οι αλλαγές στη διάρθρωση της Αλιείας στο Νομό Λέσβου που προωθήθηκαν από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας (ΕΠΑΛ) στα πλαίσια της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑΛΠ) με βασικό μοχλό τα κοινοτικά κονδύλια που διατέθηκαν από το Β΄ και Γ΄ ΚΠΣ επαληθεύουν τις προειδοποιήσεις και εκτιμήσεις του ΚΚΕ.

Το διάστημα 1993-1999 από το ΕΠΑΛ (Β΄ ΚΠΣ) διατέθηκαν 1.500.365.362 δραχμές για διαλύσεις αλιευτικών σκαφών, ενώ διατέθηκαν για 28 σχέδια εκσυγχρονισμού 32.869.836 δραχμές και για 22 αντικαταστάσεις σκαφών 57.030.103 δραχμές. Για κάθε 1 ευρώ που δόθηκε για νέο σκάφος ή σκάφος που εκσυγχρονίστηκε διατέθηκαν για σκάφη προς διάλυση 17 ευρώ!! Αποσύρθηκαν 181 σκάφη (14% επί του συνόλου της χώρας) ενώ δε χορηγήθηκε καμιά νέα επαγγελματική άδεια αλιείας βάσει των κοινοτικών Οδηγιών. Ταυτόχρονα, διατέθηκαν 354 εκατ. δρχ. ως οικονομική ενίσχυση σε 2 εμπόρους και 2 μεταποιητές αλιπάστων και 81 εκατ. δραχμές για εκσυγχρονισμό 2 μονάδων υδατοκαλλιέργειας.

Στο νέο ΕΠΑΛ 2000-2006 συνεχίζεται και ενδυναμώνει η ίδια πολιτική αφού εκτός από διαλύσεις σκαφών, προβλέπονται οικονομικά κίνητρα για αποχώρηση και των ιδιοκτητών αποσυρθέντων σκαφών.

Συγκεκριμένα, μέχρι στιγμής έχουν εγκριθεί 34 σχέδια απόσυρσης που επιδοτούνται με 831.712,26 ευρώ (282.782.268 δραχμές), 7 σχέδια εκσυγχρονισμού αλιευτικών σκαφών που επιδοτούνται με 188.071 ευρώ (63.944.429 δραχμές), 5 σχέδια αντικατάστασης (94.651 ευρώ ή 32.181.340 δραχμές) και 1 μονάδα υδατοκαλλιέργειας που επιδοτείται με 593.960,85 ευρώ (201.946.689 δραχμές). Δηλαδή το 35% των χρημάτων διαθέτονται σε έναν μόνο ιδιοκτήτη υδατοκαλλιέργειας!!! ο οποίος καταλαμβάνει τον «κενό χώρο» που έμεινε από τους μικρομεσαίους ψαράδες.

Συγκεντρωτικά έως σήμερα με το δέλεαρ των κοινοτικών κονδυλίων ο Νομός Λέσβου μετρά 215 αλιευτικά σκάφη λιγότερα και για αποσύρσεις διατέθηκε το 66,7% των χρημάτων που δείχνει και την επιμονή της ΕΕ στο άμεσο και βίαιο «ξεσκαρτάρισμα» των μικρομεσαίων ψαράδων. Ταυτόχρονα, εκσυγχρόνισαν ή ανανέωσαν το σκάφος τους μόλις 62 ψαράδες που επιδοτήθηκαν κατά μέσο όρο κατά 8.118 ευρώ / εκσυγχρονισμό και κατά 9.696 ευρώ/ ανανέωση ενώ 4 μεταποιητές επιδοτήθηκαν κατά μέσο όρο με 259.925 ευρώ δηλαδή με τριακονταπλάσια ποσά. Μόλις 7 επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας, μεταποίησης και εμπορίας επιδοτήθηκαν με 1.870.708 ευρώ δηλαδή πήραν το 77,41% των χρημάτων που διατέθηκαν στους παραγωγικούς κλάδους.

Η πολιτική συρρίκνωσης του αλιευτικού στόλου και ραγδαίας μείωσης του αριθμού των ψαράδων πάει «πακέτο» με τη συγκέντρωση της παραγωγής και διακίνησης αλιευμάτων στα χέρια των λίγων. Σήμερα τα νησιά μας κατακλύζονται από εισαγόμενα αλιεύματα αμφιβόλου ποιότητας, και χάνεται πολύτιμο συνάλλαγμα για το νομό και τη χώρα, τη στιγμή που μπορούσαμε να έχουμε αύξηση των εξαγωγών και εισροή συναλλάγματος. Η κοινωνική σύσταση των νησιών αλλάζει ραγδαία και αν συνυπολογίσουμε και τις δυσοίωνες εξελίξεις στην κτηνοτροφία και ελαιοκαλλιέργεια εξηγούμε εύκολα γιατί ερημώνουν τα χωριά και αυξάνει η ανεργία. Στα παράκτια παραμένουν εκείνοι που ασχολούνται με τον τουρισμό που πάλι η μεγάλη πίτα συγκεντρώνεται στα χέρια των λίγων, η όποια εισροή επηρεάζεται από δεκάδες αστάθμητους παράγοντες και σε καμιά περίπτωση δεν αντικαθιστά το χαμένο εισόδημα.

Υπάρχουν βέβαια και περιβαλλοντικές επιπτώσεις αφού η νομοθεσία είναι «κομμένη και ραμμένη» στα μέτρα των μεγαλοεπιχειρηματιών του χώρου, πράγμα που επιβεβαιώνεται στον Κόλπο της Γέρας με τις παρεμβάσεις της αρχαιολογίας. Ταυτόχρονα όμως αναδεικνύεται και η ανάγκη οι μικρομεσαίοι ψαράδες να συνεταιριστούν ώστε να μπορέσουν συγκεντρώνοντας και εκσυγχρονίζοντας τον αλιευτικό τους στόλο να αντιμετωπίσουν το βίαιο ξεκλήρισμα.

Η ανάγκη απειθαρχίας στις κοινοτικές κατευθύνσεις είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας και στρέφει αναπόφευκτα τους ξωμάχους της θάλασσας σε συνολική ρήξη και σύγκρουση με την ΕΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών. Θα πρέπει και οι ίδιοι οι ψαράδες να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Να τελειώσουν με τις αυταπάτες. Να αντιπαλέψουν στα ίσια τις αντι-αλλιευτικές πολιτικές της ΕΕ γιατί μετακινούμενοι από τη «Σκύλα στη Χάρυβδη» - από το ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ - μόνο φουρτούνες έχουν μπροστά τους.

Μια πρώτη απάντηση απέναντι στη χοντρή κοροϊδία των αντιδραστικών πολιτικών που συναποφασίζουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στην ΕΕ και επιφυλάσσουν μόνο μαύρες μέρες για τους μικρομεσαίους ψαράδες, είναι η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ. Στις 13 του Ιούνη οι ψαράδες πρέπει να καταδικάσουν την πολιτική που τους καταδικάζει. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια επανάπαυσης, άλλα περιθώρια για χάσιμο χρόνου. Χρειάζεται τώρα να γίνει το αποφασιστικό βήμα απαγκίστρωσης από τα κόμματα της ΕΕ.

Το ΚΚΕ έγκαιρα τους ενημέρωσε για τους στόχους αυτής της πολιτικής και τους κάλεσε σε αποφασιστικό αγώνα για την απόκρουσή της. Η ζωή ΕΠΑΛήθευσε τις θέσεις του. Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η καλύτερη εγγύηση για τους ψαράδες ότι θα έχουν ένα μόνιμο σύμμαχο στο πλευρό τους. Να τους ενημερώνει, να τους αποκαλύπτει τις αντιλαϊκές πολιτικές και να παλεύει μαζί τους για την απόκρουση των καθοριστικών για τη ζωή μας και το μέλλον του τόπου μας πολιτικών της ΕΕ.