Καταδικαστική, όπως αναμενόταν, ήταν για το διαχωριστικό τείχος που ανεγείρεται ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Δυτική Οχθη η γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, το οποίο ολοκλήρωσε, μετά από 3 μήνες, τη συνεδρίασή του. Η διαδικασία δρομολογήθηκε μετά από σχετικό αίτημα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, που ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία.

Στην απόφαση, με ψήφους 14 υπέρ και 1 κατά, αυτήν του Αμερικανού δικαστή Τόμας Μπέργκενταλ, τονίζεται ότι το τείχος παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Αναφέρεται εκτενώς η χάραξή του, υπογραμμίζοντας ότι υπάρχουν σημεία στα οποία η κατασκευή γίνεται 22 χιλιόμετρα μέσα στο παλαιστινιακό έδαφος. Μέχρι σήμερα, που έχει ολοκληρωθεί μόνο το 1/4 των συνολικών 650 χιλιομέτρων, 237.000 Παλαιστίνιοι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στη «νεκρή ζώνη» μεταξύ της Πράσινης Ζώνης και του Τείχους και άλλοι 160.000 συμπατριώτες τους αναμένεται να έχουν την ίδια τύχη μέχρι να ολοκληρωθεί η κατασκευή. Περισσότερα από 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα παλαιστινιακής γης έχουν, ήδη, προσαρτηθεί.

Με βάση αυτά τα στοιχεία, το Δικαστήριο της Χάγης εκτιμά ότι η χάραξη του τείχους οδηγεί σε «τετελεσμένα» που καταπατούν το δικαίωμα των Παλαιστινίων στην αυτοδιάθεση και, κατά συνέπεια, παραβιάζεται το διεθνές δίκαιο. Υπογραμμίζεται ότι θα πρέπει το Ισραήλ να κατεδαφίσει το κομμάτι του τείχους που έχει, ήδη, κατασκευαστεί, να αποζημιώσει τους Παλαιστινίους που έχουν υποστεί υλικές ζημιές και να επιστρέψει στους ιδιοκτήτες τους την προσαρτημένη γη. Επίσης, καλείται ο ΟΗΕ να αναλάβει δυναμικές πρωτοβουλίες, έτσι ώστε να υποχρεωθεί το Ισραήλ να εφαρμόσει το διεθνές δίκαιο.

Το Δικαστήριο αντιπαρέρχεται, επίσης, εκτενώς των επιχειρημάτων που χρησιμοποίησε το Ισραήλ για να μην προσέλθει στην ακροαματική διαδικασία. Υπογραμμίζει ότι δεν είναι παράνομη η προσφυγή της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στο Διεθνές Δικαστήριο και ότι το ζήτημα δεν είναι «διμερές πολιτικό θέμα», για το οποίο η Χάγη είναι αναρμόδια να γνωμοδοτήσει. «Κάθε νομικό ζήτημα έχει και πολιτικές πτυχές», επισημαίνεται στην απόφαση, δίνοντας, έτσι, μια σαφή απάντηση στο επιχείρημα που χρησιμοποίησαν αρκετές χώρες, όπως ΗΠΑ, Γαλλία, Ρωσία και άλλες εκτός του Ισραήλ, για να μην προσέλθουν στην ακροαματική διαδικασία.

Η ικανοποίηση της παλαιστινιακής πλευράς ήταν έκδηλη και αναμενόμενη. Επί του πρακτέου, η απόφαση της Χάγης, που έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα, δίνει το περιθώριο στην παλαιστινιακή πλευρά και στις αραβικές χώρες, που είχαν υποκινήσει το θέμα, να ζητήσουν νέα συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και στη συνέχεια του Συμβουλίου Ασφαλείας, ασκώντας περισσότερες πιέσεις για τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων σε βάρος του Ισραήλ.

Φυσικά, η υιοθέτηση και εφαρμογή τέτοιων μέτρων από το Συμβούλιο Ασφαλείας είναι μάλλον απίθανη, αφού στην καλύτερη περίπτωση, που όλα τα μέλη του συμφωνήσουν, η Ουάσιγκτον θα ασκήσει βέτο. Εχοντας, λοιπόν, «ζεστές τις πλάτες» από τους ισχυρούς του συμμάχους, ο σύμβουλος του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Ραανάν Γκισίν, μπορούσε, χτες, να χλευάζει προκλητικά το Δικαστήριο της Χάγης και την απόφασή του, δηλώνοντας ότι «θα πεταχτεί στα σκουπίδια της ιστορίας».