Associated Press

Με το δάχτυλο στη σκανδάλη...

Οι ελπίδες των Αμερικανών ότι η «παράδοση της εξουσίας» θα σήμαινε και λιγότερες επιθέσεις, συνεπώς και απώλειες ανθρώπινων ζωών μεταξύ των κατοχικών στρατευμάτων, διαψεύδονται. Το δημοσίευμα της Boston Globe είναι αποκαλυπτικό: Από τις 28 Ιούνη, τουλάχιστον δύο μέλη των κατοχικών δυνάμεων χάνουν καθημερινά τη ζωή τους.

Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιούλη έχουν χάσει τη ζωή τους 36 μέλη των κατοχικών δυνάμεων, σε σύγκριση με τον επίσημο αριθμό των 42 νεκρών για το μήνα Ιούνη, ποσοστό από τα υψηλότερα από την πρώτη μέρα έναρξης του πολέμου, 16 μήνες πριν, και διπλάσιο από αυτό που ήταν το μήνα Ιούνη, δηλαδή πριν από την παράδοση της εξουσίας. Και αυτό, παρά το γεγονός - σύμφωνα με Αμερικανούς στρατιωτικούς αναλυτές - ότι η ιρακινή αντίσταση έχει κυρίως στο επίκεντρο τους συνεργούς των κατακτητών, δηλαδή την αστυνομία, τις ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας και τους δοτούς επικεφαλής της εξουσίας. Γεγονός, που ανησυχεί ιδιαίτερα τους αξιωματούχους του Πενταγώνου, υποστηρίζει η αμερικανική εφημερίδα, αφού οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι το αντάρτικο μπορεί να διαρκέσει χρόνια και ο αριθμός των νεκρών κατακτητών θα μετριέται σε χιλιάδες.

Προς επιβεβαίωση των φόβων των Αμερικανών αξιωματούχων, ένας ακόμη στρατιώτης σκοτώθηκε χθες στη διάρκεια επιχειρήσεων του στρατού στην επαρχία Αλ-Ανμπάρ στο κεντρικό Ιράκ, έγινε γνωστό από τον αμερικανικό στρατό. Στην Μπακούμπα, βόρεια της Βαγδάτης, 4 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και άλλοι δύο τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια βομβιστικής επίθεσης σε μικρό λεωφορείο, σύμφωνα με το NBC. Επίσης, ένας ακόμα Ιρακινός αξιωματούχος έχασε τη ζωή του από σφαίρες Ιρακινών ανταρτών. Πρόκειται για τον προσωρινό κυβερνήτη της επαρχίας της Βασόρας Χάζεμ Ταουφίκ Αϊνάσι, ο οποίος δολοφονήθηκε από ενόπλους την ώρα που έβγαινε από το σπίτι του, δήλωσε εκπρόσωπος του βρετανικού στρατού. Κατά την επίθεση, η οποία σημειώθηκε κοντά σε φυλάκιο, σκοτώθηκαν και δύο σωματοφύλακες του Αϊνάσι.

Παράλληλα, μετά τον Αιγύπτιο οδηγό φορτηγού που κρατούνταν όμηρος και απελευθερώθηκε το βράδυ της Δευτέρας, χθες απελευθερώθηκε και ο Φιλιππινέζος όμηρος, Αντελο ντε λα Κρουζ και παραδόθηκε στην πρεσβεία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στη Βαγδάτη, δήλωσε σήμερα εκπρόσωπος του κόμματος Ιρακινό Εθνικό Κογκρέσο. Η απελευθέρωσή του έγινε μετά την αποχώρηση των στρατιωτών των Φιλιππίνων που έγινε τη Δευτέρα, απόφαση που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφού δόθηκε η εντύπωση ότι η χώρα υπέκυψε στις απειλές των Ιρακινών εξτρεμιστών που απειλούσαν να αποκεφαλίσουν τον όμηρο.

Τέλος, σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο άνθρωπος - φάντασμα, που επισήμως οι κατοχικές δυνάμεις είχαν ανακοινώσει ότι σκότωσαν κατά τη διάρκεια ενός εκ των πολλών βομβαρδισμών στη Φαλούτζα τον περασμένο Μάρτη, ο Αμπού Μουσάμπ αλ-Ζαρκάουι απειλεί τώρα και την Ιαπωνία με επιθέσεις, εάν δεν αποσύρει τα στρατεύματά της από τη χώρα.

Στο μεταξύ, στο Λονδίνο, ο Τόνι Μπλερ, που «καθάρισε» από την έκθεση Μπάτλερ, με πολύ μεγαλύτερη άνεση αντιμετώπισε χθες τα βέλη της κριτικής κατά τη διάρκεια της πολύωρης ειδικής συνεδρίασης της Βουλής των Κοινοτήτων.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός, τονίζοντας για άλλη μια φορά ότι η στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ ήταν «μια σωστή απόφαση» και ότι «έπρεπε να γίνει», υπογράμμισε πως οι πληροφορίες που είχαν οι μυστικές υπηρεσίες, πριν από τον πόλεμο στο Ιράκ, άφηναν ελάχιστες αμφιβολίες για το γεγονός ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής.

Ωστόσο, ο ηγέτης των Συντηρητικών, Μάικλ Χάουαρντ, κατηγόρησε εκ νέου τον πρωθυπουργό, επειδή δεν εξήγησε στο λαό γιατί τα στοιχεία των μυστικών υπηρεσιών δε συνάδουν με την απόφαση που έλαβε η χώρα να «μπει» στον πόλεμο κατά του Ιράκ.

Πιο καυστικός στις δηλώσεις του ήταν ο ηγέτης των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, Τσαρλς Κένεντι, ο οποίος τόνισε ότι ο Μπλερ «θα πρέπει να ντρέπεται» για τον πόλεμο.

Πάντως, λίγο πριν από την έναρξη της συζήτησης, ο πρώην επικεφαλής της Διεύθυνσης Πυρηνικών, Χημικών και Βιολογικών Οπλων των υπηρεσιών πληροφοριών του βρετανικού υπουργείου Αμύνης, Μπράιαν Τζόουνς, κατήγγειλε «βασικά λάθη», όπως είπε, στη διαμόρφωση των επιχειρημάτων υπέρ του πολέμου. Σύμφωνα με τον Τζόουνς, τα στοιχεία πριν από τον πόλεμο δε δικαιολογούσαν τη θεώρηση του Ιράκ ως «μεγάλης απειλής» και ότι το προσωπικό που είχε στη διάθεσή του δεν είχε πρόσβαση στο συγκεντρωθέν υλικό, καθώς προερχόταν από αναξιόπιστη πηγή.