Για κάθε ένα εκατομμύριο τόνους κάρβουνο, η εργατική τάξη της Ουκρανίας πληρώνει με τη ζωή δύο ανθρακωρύχων
Associated Press |
Να σημειωθεί ότι στο ίδιο ανθρακωρυχείο το 2001 είχαν σκοτωθεί 9 εργάτες, ενώ και τα δυο επόμενα χρόνια είχαν γίνει δύο σοβαρά εργατικά ατυχήματα, στα οποία είχαν χάσει τη ζωή τους 5 ανθρακωρύχοι και πολλοί περισσότεροι είχαν σωθεί ως εκ θαύματος.
Στη Σοβιετική Ενωση οι ανθρακωρύχοι θεωρούνταν «προνομιούχοι» εργάτες, ενώ στη σημερινή Ουκρανία υπολογίζεται πως για κάθε ένα εκατομμύριο τόνους κάρβουνο, η εργατική τάξη της χώρας πληρώνει με τη ζωή δύο ανθρακωρύχων. Την ίδια ώρα, οι μισθοί των ανθρακωρύχων δεν ξεπερνούν τα 200 ευρώ και μάλιστα υπάρχουν περιπτώσεις πολύμηνων καθυστερήσεων στην καταβολή τους.
Οχι τυχαία, πλέον τα ανθρακωρυχεία της Ουκρανίας θεωρούνται τα πιο επικίνδυνα του κόσμου. Κι αυτό όχι μόνο γιατί πλέον το σύνηθες βάθος της εξόρυξης προσεγγίζει τα 1.000 μέτρα κάτω από το έδαφος της γης, κάτι που δημιουργεί ιδιαίτερα βαριές συνθήκες εργασίας, αλλά και εξαιτίας της παλαίωσης των μέσων της εργασίας. Ετσι από τα 179 ανθρακωρυχεία, που απέμειναν σε λειτουργία μετά την «αναδιάρθρωση» του τομέα της εξόρυξης, περίπου 50 από αυτά λειτουργούν εδώ και 100 χρόνια. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους, δεν έχει γίνει καμία αλλαγή εξοπλισμού κι εκσυγχρονισμού στα χρόνια του καπιταλισμού, αφού τα ίδια τα στοιχεία λένε πως μόνο στα 8 (από τα 179) έχει γίνει κάποια βελτίωση τα τελευταία 20 χρόνια. Η ουκρανική Επιθεώρηση Εργασίας θεωρεί πως το 75% των ανθρακωρυχείων της χώρας ανήκει στην πρώτη κατηγορία κινδύνου, σ' ό,τι αφορά στις εκρήξεις μεθανίου. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, που μεταδίδουν τα πρακτορεία ειδήσεων ΙΤΑΡ - ΤΑΣΣ και ΡΙΑ - ΝΟΒΟΣΤΙ, μόνο τους πρώτους 6 μήνες του 2004 στα ανθρακωρυχεία της Ουκρανίας τραυματίστηκαν πάνω από 5 χιλιάδες άνθρωποι (απ' αυτούς οι 1.500 σοβαρά) και έχασαν τη ζωή τους 78, ενώ το 2003 είχαν χάσει τη ζωή τους 250 ανθρακωρύχοι.
Πέρα, όμως, από την παρωχημένη τεχνολογία, συχνές είναι πλέον και οι παραβιάσεις στοιχειωδών κανόνων ασφαλείας, εξαιτίας της υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων. Μόνο μέσα στο 2003, η Υπηρεσία Ασφαλείας των ανθρακωρυχείων κατέγραψε περίπου 270 χιλιάδες παραβιάσεις των κανόνων ασφαλείας στις επιχειρήσεις εξόρυξης κάρβουνου και σε 2.630 σοβαρές περιπτώσεις αναγκάστηκε προσωρινά να επιβάλει το σταμάτημα των εργασιών. Η εργοδοτική αυθαιρεσία μιας χούφτας «νέων» καπιταλιστών δείχνει πλέον αχαλίνωτη, παίζοντας με τις ζωές χιλιάδων εργατών.