ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ - ΧΑΡΤΟΥΜ.--

Το εναρκτήριο λάκτισμα για την εξαπόλυση μίας ακόμη (όπως φαίνεται...) «ανθρωπιστικής» επέμβασης, αυτή τη φορά στο Σουδάν, έδωσε (όπως είθισται) ο Βρετανός πρωθυπουργός, Τόνι Μπλερ. Οταν ρωτήθηκε την περασμένη Πέμπτη για το δημοσίευμα της «Γκάρντιαν» περί των τριών σχεδίων επέμβασης στο Νταρφούρ, που επεξεργάζεται το Λονδίνο, είπε πως «νιώθει... την ηθική ευθύνη να δράσει». Πότε θα δράσει; «Οχι τόσο σύντομα», όπως πρόσθεσε, όσο «βιάζεται» η βρετανική «Γκάρντιαν»...

Από κει και πέρα, η ισλαμική κυβέρνηση του στρατηγού Ομάρ Αλ Μπασίρ ένιωσε τη θερμοκρασία να ανεβαίνει ακόμη περισσότερο, καθώς το «μπαλάκι» έπεσε στα χέρια γνωστών «αστέρων» της «ειρήνης»... Οπως, του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κόλιν Πάουελ, και του ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, που άσκησαν νέες ασφυκτικές πιέσεις στην κυβέρνηση του Χαρτούμ, προκειμένου να «αναλάβει τάχιστα και αποτελεσματικά» δράση έναντι των παραστρατιωτικών αραβικών ομάδων. «Το ζήτημα είναι στα χέρια της σουδανικής κυβέρνησης. Αυτή πυροδότησε την κρίση, αυτή μπορεί να την τερματίσει», είχε πει τότε ο Πάουελ, αποφεύγοντας (για την ώρα!) να χαρακτηρίσει την (ούτως ή άλλως...) τραγική κατάσταση στο Νταρφούρ ως «γενοκτονία». Κυρίως, γιατί εάν το έλεγε προχτές, θα έμοιαζε σαν να χτυπούσε την καμπάνα για την εξαπόλυση μίας ακόμη στρατιωτικής επέμβασης σε μία ακόμη πετρελαιοφόρα περιοχή του πλανήτη. Γιατί δεν το έκανε τώρα; Επειδή... «το Νταρφούρ είναι μία αχανής περιοχή... Δεν εξετάζουμε τώρα στρατιωτική δράση», όπως διευκρίνισε ο Πάουελ, αφήνοντας κάτι τέτοιο εν ευθέτω χρόνω...

Αλλωστε, όπως έχει καταγραφεί τα τελευταία χρόνια, μίας ιμπεριαλιστικής επέμβασης προηγείται η έκδοση «προειδοποιητικών» αποφάσεων, που επισείουν κυρώσεις από μέρους του ΟΗΕ. Σαν το αμερικανικό προσχέδιο απόφασης που κυκλοφορεί τρεις μέρες τώρα στους διαδρόμους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, απειλώντας την επιβολή αφ' ενός κυρώσεων έναντι της σουδανικής κυβέρνησης και αφ' ετέρου εμπάργκο όπλων στο Νταρφούρ, καλώντας τον ΓΓ του ΟΗΕ να «εκτιμά» τη γενική κατάσταση «κάθε τριάντα μέρες»...

Πάντως, το Κογκρέσο των ΗΠΑ φάνηκε να μην αντιλαμβάνεται τη «διπλωματία» τύπου Πάουελ. Γι' αυτό και χωρίς να πολυβασανιστεί (ή μήπως είχε;) με τις διεθνείς ορολογίες περί γενοκτονίας, χαρακτήρισε την κατάσταση στο Νταρφούρ ως τέτοια, απαιτώντας μάλιστα από τον «φιλεύσπλαχνο» Τζ. Ου. Μπους να πιέσει για την έκδοση «μίας ισχυρής απόφασης» από τα Ηνωμένα Εθνη, προκειμένου να αναλάβει δράση στο Νταρφούρ «πολυεθνική δύναμη».