Κι ενώ η περιοχή από την Αραβική θάλασσα και τη Μεσόγειο, μέχρι τον Καύκασο και το Αφγανιστάν -όπου βρίσκονται το 65 έως 70% των παγκοσμίως γνωστών αποθεμάτων πετρελαίου και οι δρόμοι διακίνησής του - έχει, ουσιαστικά, γίνει ένα απέραντο θέατρο πολέμων, εμφύλιων συρράξεων, ανταγωνισμών, κλπ., κλπ., έρχεται το τραγικό περιστατικό του σχολείου της Βόρειας Οσετίας. Και ακολούθησε η προχτεσινή δήλωση του Ρώσου αρχιστρατήγου, παρουσία του στρατιωτικού διοικητή του ΝΑΤΟ: «Θα αναλάβουμε οποιαδήποτε δράση για την εξάλειψη βάσεων τρομοκρατών σε οποιαδήποτε περιοχή στον κόσμο», δήλωσε ο Γ. Μπαλουέφσκι, προσχωρώντας πλήρως στην αμερικανική λογική και πρακτική του προληπτικού και χωρίς όρια «αντιτρομοκρατικού πολέμου».

Αποτελεί, άραγε, υπερβολή η εκτίμηση ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια παραπέρα, σοβαρή κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και, μάλιστα, κυρίως στο γεωγραφικό χώρο της προαναφερόμενης περιοχής, όπου βρίσκεται και η δική μας χώρα; Η, μήπως, αμφιβάλλει κανείς ότι η τρομοκρατία αποτελεί το βολικό πρόσχημα και η κλιμάκωση αυτή θα φέρει πολύ μεγαλύτερους κινδύνους και απειλές ενάντια στην, ταλαιπωρημένη ήδη, παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, ακόμη μεγαλύτερα δεινά σε βάρος των λαών; Τα τρία χρόνια, πάντως, του «αντιτρομοκρατικού πολέμου» του Τζ. Μπους δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία.