Ενα πολύ δύσκολο βιβλίο γραμμένο από τον συγγραφέα Αντόνιο Λόμπο Αντούνες κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Καστανιώτη», με τίτλο «Το Μεγαλείο της Πορτογαλίας». Παρ' όλο, που ο Αντούνες θεωρείται ο μεγαλύτερος Πορτογάλος συγγραφέας μετά τον Ζοζέ Σαραμάνγκου, η γραφή του είναι περίπλοκη και καθόλου εύληπτη. Αυτό βέβαια δε μειώνει το έργο του. Προσωπικά, όμως, νομίζω ότι εάν τελικά ο Αντούνες κατορθώσει να αρθρώσει έναν πιο στρωτό λόγο, τότε θα έχουμε να κάνουμε με πολύ μεγάλο λογοτέχνη. Το βιβλίο θα μας μεταφέρει στη Λισαβόνα του 1995, όπου ο μεγαλύτερος αδελφός (μιγάς και ντροπή και μυστικό της οικογένειας) αποφασίζει να καλέσει σε δείπνο τα δυο του αδέλφια, τη συντηρούμενη από εραστές αδελφή του και τον προβληματικό αδελφό του που έχει κλείσει σε ίδρυμα. Η συνάντηση αυτή δε θα πραγματοποιηθεί ποτέ, αλλά θα δοθεί στον αναγνώστη η ευκαιρία να «συναντηθεί» με το ...μεγαλείο της Πορτογαλίας, η οποία αφού απομύζησε τα παιδιά της, στέλνοντάς τα στην Αφρική, για να διαιωνίσουν τη δόξα της, στάθηκε ανίκανη να τα αγκαλιάσει. Αστοργη μάνα και αδιάφορη ήταν. Ο τίτλος του βιβλίου, που είναι παρμένος από τον πορτογαλικό Εθνικό Υμνο, είναι προβοκατόρικος και ενώ η ιστορία μοιάζει να είναι εντελώς «οικογενειακή», τελικά είναι... απλώς αλληγορική!