Αν η είδηση που δημοσίευσε η σουηδική εφημερίδα «SVENSKA DAGBLADET» επαληθευτεί, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμη κωμικοτραγικό συμβάν της πολυκύμαντης περιπέτειας των αρχαιολογικών μας θησαυρών.

Η εφημερίδα γράφει ότι ένα αυθεντικό «κομμάτι» από τη διακόσμηση του γείσου από το ναό του Ερεχθείου της Ακρόπολης κοσμούσε μέχρι πρότινος ...το ερμάριο της συνταξιούχου Μπρίγκιτ Βίγκερ Ανγκνερ, κατοίκου της Ουψάλας. Η Μπ. Ανγκνερ ήξερε πως επρόκειτο για ενθύμιο του θείου της Χένινγκ, ναυτικού στο επάγγελμα, ο οποίος το έφερε μετά από κάποιο του ταξίδι στην Ελλάδα στο τέλος του προπερασμένου αιώνα. Στο πίσω μέρος του τεμαχίου γράφει «Akropolis 1896», χρονιά των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.

Η γηραιά κυρία δεν πίστευε όμως ότι αυτό το αντικείμενο είχε κάποια αξία, αλλά «μπήκε σε σκέψεις» όταν την περασμένη άνοιξη παρατήρησε σε κάποια εφημερίδα τον Παρθενώνα. Μέσω του τοπικού συλλόγου συνταξιούχων - το «ΚΑΠΗ» Ουψάλας δηλαδή - ήρθε σε επαφή με εμπειρογνώμονες που βεβαίωσαν την αυθεντικότητα και γνησιότητα του τεμαχίου. Το ίδιο βεβαιώνει και η διευθύντρια του Μεσογειακού Μουσείου της Στοκχόλμης, Σάνε Χούμπι Νίλσεν, και προσθέτει ότι το αντικείμενο έχει μεγάλη μουσειακή αξία, εκτός των άλλων και επειδή είναι καλύτερα διατηρημένο αφού δεν έχει υποστεί αλλοιώσεις από την ατμοσφαιρική ρύπανση (σ.σ. ίσως να πρόκειται και για «μπηχτή» των Σουηδών που υιοθετούν εδώ ένα από τα επιχειρήματα των Αγγλων για τα Γλυπτά του Παρθενώνα).

Το μουσείο πάντως παρέλαβε «προσωρινά» το αντικείμενο προς φύλαξη και σχεδιάζει την οργάνωση μεγάλης έκθεσης για την παρουσίασή του στις αρχές του νέου χρόνου. Πάντως, η γιαγιά δηλώνει ότι δεν έχει ακόμη αποφασίσει τι θα κάνει με την «αξιοπερίεργη αυτή πέτρα του θείου Χένινγκ». Η διευθύντρια του μουσείου ωστόσο λέει ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις, πολιτική του μουσείου είναι η παρότρυνση επιστροφής των αρχαιολογικής αξίας αντικειμένων στη χώρα προέλευσής τους. Το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού θα προχωρήσει σε σχετική έρευνα πιστοποίησης;