Και ενώ, τα ίδια στοιχεία μαρτυρούν τα τεράστια περιθώρια που υπήρχαν και υπάρχουν για την αντιμετώπιση της ακρίβειας (πληθωρισμού) και των όποιων κρατικών ελλειμμάτων, με τη συμπίεση των περιθωρίων κέρδους και την αύξηση της φορολογίας των κερδών, η κυβέρνηση της ΝΔ κινείται στην αντίθετη - με τα συμφέροντα του λαού - κατεύθυνση.

Αδιάψευστος μάρτυρας το γεγονός ότι ενώ διατηρεί - και σε ορισμένες περιπτώσεις διευρύνει - την κερδοσκοπική ασυδοσία των μεγάλων επιχειρήσεων, παράλληλα με την παραπέρα μείωση της φορολογίας των κερδών, την ίδια ώρα επικαλείται τις «αντοχές της οικονομίας», για να αρνηθεί την εφαρμογή εισοδηματικής και φορολογικής πολιτικής, που θα έδινε μια ανάσα στα πλατιά λαϊκά στρώματα και θα ενίσχυε την αγοραστική τους δύναμη.

Στην ουσία, η αλλαγή της κυβέρνησης, αλλά όχι και της πολιτικής, κάνει επίκαιρη τη λαϊκή παροιμία «Αλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς»...