«Μέτωπο» ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα και δικαιώματα άνοιξε αιφνιδίως χτες ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Τ. Αράπογλου μια μόλις μέρα μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή. Είναι φανερό το γεγονός ότι οι κυβερνώντες δίνουν το στίγμα της πολιτικής και των πραγματικών τους διαθέσεων, απαντώντας έτσι σε εκείνη τη μερίδα του μεγάλου κεφαλαίου που τους «εγκαλεί» για... ολιγωρία. Ταυτόχρονα προλειαίνουν το έδαφος στην κατεύθυνση λήψης νέων μέτρων μονόπλευρης λιτότητας και ενόψει των αναμενόμενων συστάσεων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Ο εκλεκτός της κυβέρνησης στο χώρο των τραπεζών σε ομιλία -παρέμβαση από το βήμα του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου «υπέδειξε» στην κυβέρνηση το μονόδρομο που «πρέπει» να ακολουθήσει και ο οποίος είναι πολύ μακριά από τις επίσημες διακηρύξεις της «ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής». Στόχος, όπως είπε, είναι η συστηματική προώθηση της ανταγωνιστικότητας με «άξονες την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, την καινοτομία, την τεχνολογική αναβάθμιση και τη βελτίωση της πολιτικής εκπαίδευσης» (sic!). Τα συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από τα λεγόμενά του, είναι το προπέτασμα καπνού. Το ζητούμενο της πολιτικής τους είναι νέα μέτρα εμβάθυνσης της αντιλαϊκής πολιτικής στην κατεύθυνση κατεδάφισης κάθε εργασιακού δικαιώματος και κατάκτησης, διαρθρωτικές αλλαγές, το ξεθεμελίωμα της δημόσιας Παιδείας κ.ά.

Ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας ανοιχτά και απροκάλυπτα αξίωσε να ριχτούν στο Καιάδα όσες από τις επιχειρήσεις δεν αντέξουν στον «ανταγωνισμό». Είπε συγκεκριμένα πως «πρέπει να πάψουμε να στηριζόμαστε σε φιλολαϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις με στόχο τη διατήρηση μη ανταγωνιστικών σχημάτων». Χωρίς περιστροφές πρόσθεσε: «Πρέπει να λάβουμε μέτρα που να αναγνωρίζουν ότι αρκετές από τις υφιστάμενες εταιρίες πρέπει να κλείσουν γιατί δε λειτουργούν ανταγωνιστικά και δε δικαιούνται στήριξης, παρά το γεγονός ότι όλοι εύλογα δεχόμαστε ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας».

Είναι απόλυτα φανερό για ποιους χτυπάει η καμπάνα της «ανταγωνιστικότητας». Το θράσος τους δε γνωρίζει κανένα απολύτως φραγμό: Η Εθνική Τράπεζα και ο διοικητής της - με άνωθεν εντολές - ήταν αυτοί που πρωτοστάτησαν στη χρηματοδότηση του ομίλου Λαναρά, αξιώνοντας και συμφωνώντας στα επιχειρηματικά πλάνα που προέβλεπαν το κλείσιμο εργοστασίων. Οι «επισημάνσεις» του διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Τ. Αράπογλου - έγιναν μια μόλις μέρα μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό, προφανώς μετά από συνεννοήσεις - και είναι εξόχως αποκαλυπτικές για τις πραγματικές βλέψεις του μεγάλου κεφαλαίου.

Ο τραπεζίτης ανάμεσα σε άλλα αξίωσε και τα παρακάτω:

• «Πρέπει να παραδεχτούμε ότι ανταγωνιστικότητα σημαίνει να καταφέρνουμε περισσότερα με λιγότερους πόρους, τόσο οικονομικούς όσο και ανθρώπινους». Προκειμένου να μην αφήσει μετέωρες αμφιβολίες πρόσθεσε: «Δεν πρέπει να μας απασχολεί η ενδεχόμενη βραχυπρόθεσμη αύξηση της ανεργίας και να μας αναγκάζει να υποθηκεύουμε το μέλλον μας με πρόσκαιρες παροχές»
• «Πρέπει να πάψουμε να συζητούμε αν θα εργαζόμαστε 39 ή 40 ώρες την εβδομάδα, όταν έχουμε τόσο δρόμο να καλύψουμε, όταν είμαστε τόσο πίσω»...
• Για το ασφαλιστικό ισχυρίστηκε πως τελευταία «αναμοχλεύεται με αποκλειστικά κομματική χροιά» και πως είναι «εθνικό θέμα». Είναι φανερό ότι επιζητά την... «εθνική συναίνεση» στην κατεύθυνση κατεδάφισης (και) των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
• Για την Παιδεία: «Τα πανεπιστήμια πρέπει να στραφούν προς τις επιχειρήσεις» (προφανώς γιατί οι τελευταίες έτσι θα εξασφαλίσουν και δωρεάν εργατικό δυναμικό). Ισχυρίστηκε πως στην «Ελλάδα η τριτοβάθμια εκπαίδευση παρέχεται μόνο από το δημόσιο» αλλά οι «συνθήκες ωρίμασαν για αλλαγή του υφιστάμενου πλαισίου»...
• Αναδιαρθρώσεις: Ζήτησε επιτάχυνση στο ρυθμό των αποκρατικοποιήσεων. Επίσης την πλήρη παράδοση και των έργων υποδομής που θα κατασκευαστούν μελλοντικά στους ιδιώτες μεγαλοκατασκευαστές. Εδωσε και εύσημα στην προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τα έργα που παραδόθηκαν στους επιχειρηματικούς ομίλους (αεροδρόμιο, γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου, Αττική Οδός) τα οποία χυσοπληρώθηκαν από το λαό.

Η κυβέρνηση μέχρι αργά χτες το βράδυ δεν είχε ούτε καν το σθένος να «αδειάσει» επίσημα τον εκλεκτό της στη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας. Στην προσπάθειά τους να μετριάσουν τις αντιδράσεις και ταυτόχρονα να μη χρεωθούν το λεγόμενο πολιτικό κόστος, ανώνυμες κυβερνητικές πηγές «διέρρεαν» πως «θα στηρίξουμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Εμείς θέλουμε να ανοίγουν και όχι να κλείνουν»...