Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ, υπογραμμίζει η ΤΑΔΗΣΥ, «αφού υιοθέτησε ως στρατηγικό της στόχο το στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου, την ΟΝΕ, συνέπραξε με την αντεργατική επέλαση». Οι ηγεσίες στις ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ και ΑΠ (ΣΥΝ) «αποτέλεσαν το κύριο στήριγμα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ», διαφωνώντας μόνο σε δευτερεύοντα ζητήματα. Ακόμα και όταν αναγκάστηκαν - από την πίεση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, του ΠΑΜΕ και των οξυμένων προβλημάτων - να εξαγγείλουν αγώνες για την τιμή των όπλων, τους υπονόμευαν. Για αυτό, κανένας αντιπρόσωπος που κατακρίνει την αντιλαϊκή πολιτική «δεν πρέπει να δώσει χέρι βοηθείας στις δυνάμεις που συγκροτούν την πλειοψηφία της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ».

Στην αντίπερα όχθη, η ΤΑΔΗΣΥ, μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ έθεσε όλες τις δυνάμεις της στην υπηρεσία του αγώνα για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων των Δημοσίων Υπαλλήλων. Στην προοπτική μιας ριζικά αντίθετης από τη σημερινή, κατάστασης, όπου οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων θα βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής, οι δυνάμεις της ΤΑΔΗΣΥ πάλεψαν για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Υπερασπίστηκαν τη διατήρηση και διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων, τη μονιμότητα, το σταθερό ημερήσιο ωράριο. Αντιπαρατέθηκαν αποφασιστικά στις αντιδραστικές αλλαγές στην Παιδεία. Εδωσαν μαζί με όλους τους εργαζόμενους στην Υγεία, τη μάχη για Δημόσια και Δωρεάν Υγεία - Πρόνοια. Καταδίκασαν έμπρακτα την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Πρωτοστάτησαν στους αγώνες για την κοινωνική ασφάλιση. Η δράση αυτή αναδεικνύει το σημαντικό ρόλο του ΠΑΜΕ αλλά και την αναγκαιότητα ενίσχυσής του. Το ΠΑΜΕ «είναι δύναμη στα χέρια των εργαζομένων», παλεύει για «την αγωνιστική ενότητα της εργατικής τάξης, για να διεκδικήσει και να κατακτήσει ό,τι της ανήκει». Καταλήγοντας η ΤΑΔΗΣΥ καλεί τους εργαζόμενους να ενισχύσουν το ΠΑΜΕ, να δημιουργήσουν «επιτροπές και συσπειρώσεις στα πλαίσια του ΠΑΜΕ σε κάθε τόπο δουλιάς».