Τα μέσα επιβολής του ιμπεριαλισμού δεν είναι μόνον η τρομοκρατική διπλωματία και τα όλο και φονικότερα όπλα. Χρησιμοποιεί και ένα πολύ ύπουλο «όπλο»: Τη «ναρκω-θέτηση» του λαού που θέλει να υποδουλώσει. Τη μεθοδευμένη εξάρτησή του διά της χρήσης ναρκωτικών. Η ιμπεριαλιστική Δύση κατά το 19ο αιώνα, με εξάρχουσα τη Βρετανική Αυτοκρατορία, χρησιμοποίησε αυτό το «όπλο» και, βέβαια, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Δύσης στον 20ό αιώνα, για προφανείς λόγους, φρόντισαν να αποσιωπηθούν από την ιστοριογραφία και η χρήση αυτού του «όπλου» και οι δύο πόλεμοι που έκανε γι' αυτό η Βρετανία, με συνένοχες και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ενάντια στην αυτοκρατορική Κίνα, στα χρόνια 1839-1942 και 1856-1890. Τους οικονομικο-πολιτικούς και στρατηγικούς στόχους της Βρετανίας, με το εμπόριο και τη μαζική διάδοση του οπίου σ' όλη την κοινωνική κλίμακα του κινεζικού λαού και τους δύο πολέμους της ενάντια στην Κίνα, βγάζει στο «φως» το, συναρπαστικό ως ανάγνωσμα, τολμηρά αποκαλυπτικό, με παράθεση στατιστικών στοιχείων, ιστορικό βιβλίο των Γ. Τράβις Χέινς - Φρανκ Σανέλο «Οι πόλεμοι του οπίου (Η εξάρτηση μιας αυτοκρατορίας και η διαφθορά μιας άλλης)» (εκδόσεις Γκοβόστη, μετάφραση Γιάννης Ασημακόπουλος). Ενα βιβλίο γνωριμίας, όχι μόνο με την αποσιωπημένη ιστορία, αλλά και με τα ήθη και τις πολιτισμικές παραδόσεις των δύο αυτοκρατοριών εκείνη την εποχή.

Οι συγγραφείς αναδεικνύουν τις μακρόχρονες πλεκτάνες του βρετανικού κεφαλαίου, που λυσσώντας γιατί δεν είχε βάλει στο χέρι το εμπόριο του κινέζικου τσαγιού και μεταξιού, σχεδίασε την αποκλειστικότητά του στο εμπόριο του οπίου, την εισαγωγή του, κυρίως μέσω Ινδιών, στην Κίνα, και την εμπλοκή στο εμπόριο και στη χρήση του οπίου και ανωτάτων Κινέζων αξιωματούχων. Κάμποσα εγγλέζικα διπλωματικά ...κουμάσια υπηρέτησαν αυτό το σχέδιο. Ανάμεσά τους και ο γιος του κλέφτη των Μαρμάρων του Παρθενώνα, και ένας Ελιοτ. Το 1837, που ανέλαβε την υπόθεση ο Ελιοτ, οι Κινέζοι οπιομανείς (ενεργού ηλικίας) ανέρχονταν σε 12 εκατομμύρια. Η αλματώδης αύξηση των οπιομανών βύθισε την οικονομία, εξαθλίωσε το λαό και αποδυνάμωσε το στρατό της Κίνας. Το 1838 οι Κινέζοι ξόδεψαν 100 εκατ. ταέλ για όπιο, ενώ ο κρατικός προϋπολογισμός της Κίνας ήταν 40 εκατ. ταέλ! Η κατάντια αυτή ανάγκασε τον αυτοκράτορα της Κίνας να απαγορεύσει με αυστηρά μέτρα το εμπόριο του δηλητηρίου και τότε ο βρετανικός ιμπεριαλισμός επιτέθηκε στην Κίνα και με τα όπλα.