Υστερα πιάνουμε τ' αγγλικά. Από πέρσι είχα διακρίνει τα πρώτα casus belli, αλλά αισιοδοξούσα αναιτίως. Λοιπόν σύντροφοι, τα περισσότερα Ελληνόπουλα, αλλά ενδεχομένως και Γαλλάκια και Ιταλάκια και Ιρακινάκια παιδιά της Γης, διδάσκονται την αγγλική από ιλουστρασιόν εντυπωσιακά βιβλία, προσαρμοσμένα δήθεν στη σύγχρονη πραγματικότητα με ανατριχιαστικό περιεχόμενο. Επειδή αυτός ο ...πόλεμος δεν παλεύεται χωρίς να ξέρεις τον εχθρό και μου 'χει κόψει τα πόδια γιατί τον έχω φυτεμένο, μέσ' στο μυαλό του παιδιού μου, μέσ' στο σπίτι και την καρδιά μου, σύντροφοι, στα κίνητρα για ένα ιδεολογικά προσδιορισμένο και ως αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο στις 9 του Δεκέμβρη, βάλτε και τούτο:

Μάθημα σύνταξης, στ' αγγλικά του 2004, στην Ελλάδα. Ψάχνουμε το υποκείμενο. Το βιβλίο γράφει: Τζιν και Τόνικ!!! Οχι δεν είναι διαφήμιση ποτών στην τηλεόραση για δεκάχρονους αποδέκτες. Είναι τα υποκείμενα, στη γραμματική, που εγώ βοηθάω το γιο μου να μάθει!.. Κι ύστερα έρχεται η χαριστική βολή. Λεξιλόγιο. Με παραδείγματα. Μικρά κείμενα. Ο μικρός πρέπει να μάθει καλά αγγλικά...

Η συνέχεια του βιβλίου με αποκαρδίωσε. Ειλικρινά, σύντροφοι, τα 'παιξα. Κι είχε και διαγώνισμα το παιδί. Ακούστε, λοιπόν, τι έπρεπε να μάθουμε για να εξηγηθεί ο αόριστος διαρκείας και ο ενεστώτας διαρκείας στ' αγγλικά. Πόσα είδη τηλεοπτικών προγραμμάτων υπάρχουν! Δράμα. Αστυνομικά. Κουβεντούλες σόου. Αθλητικά. Ειδήσεις. Σαπουνόπερες. Σ' αυτό το τελευταίο είδος, το παιδί πρέπει να εντρυφήσει! Διαβάζω και μεταφράζω απ' το βιβλίο αυτολεξεί: «Τα σαπούνια (soaps) έχουν τρία χαρακτηριστικά. α: Τόπο, όπως ένα σπίτι, ένα γραφείο, ένα μπαρ. β. Χαρακτήρες βγαλμένους μέσα από την πραγματική ζωή, όπως ένας τινέιτζερ, έφηβος που διαφωνεί, και μια γιαγιά πάντα σοφή κ.λπ., κ.λπ.

γ...Εξεγέρθηκα. Μου 'ρθε να σκίσω το βιβλίο, να πάω σχολείο να βάλω τις φωνές, να ουρλιάξω πως δε θέλω τα παιδιά να μαθαίνουν αγγλικά, αναλύοντας τις αρετές του Γιάγκου Δράγκου. Αλλά με συνέφερε ο μικρός. Είχε και μία εργασία να κάνει κι ήθελε βοήθεια. Επρεπε να κόψουμε φωτογραφίες από ελληνικά τηλεοπτικά προγράμματα, να τις κολλήσουμε σε χαρτί και να μεταφράσουμε δίπλα το έργο και το είδος...

Γιατί άμα πω στο γιο μου την ιστορία του Ευαγόρα Παλληκαρίδη και πως οι Αγγλοι του έβγαλαν τα μάτια πριν τον εκτελέσουν στα 17 του χρόνια, στον απελευθερωτικό αγώνα των Κυπρίων μόλις πριν από μισόν αιώνα, θα το περάσει για σαπουνόπερα, κακοσχεδιασμένη. Κάνω ιδιαίτερα αγγλικά στο παιδί μου, με εγχειρίδιο γνώσεων, στην ουσία, «εκπαιδεύοντας έναν επαρκή δούλο». Αντισταθείτε, γιατί σ' αυτήν την απαγωγή του νου λύτρα δεν καταβάλλονται.

ΥΓ: Σύντροφοι της ΚΝΕ, μήπως σας βρίσκεται καμιά σφεντόνα πρόχειρη για το κεφάλι αυτού του εκπαιδευτικού Γολιάθ;