Η ελληνική Αρχαιολογία οφείλει πολλά στα βιβλία των Ευρωπαίων περιηγητών - ζωγράφων και αρχιτεκτόνων - οι οποίοι με πίνακες, σχέδια και κείμενά τους αποτύπωσαν τα σωζόμενα και σήμερα, αλλά και χαμένα πια αρχαία και νεότερα μνημεία της Ελλάδας. Ενώ οι εκδόσεις των Δυτικοευρωπαίων περιηγητών γίνονταν ευρύτερα γνωστές, ανάλογα έργα, ακόμα και πληρέστερα, Ρώσων περιηγητών έγιναν ελάχιστα γνωστά στην Ευρώπη και την Ελλάδα.

Τέτοια περίπτωση είναι η έκδοση του Ρώσου λόγιου και παθιασμένου φιλότεχνου, Βλαδίμηρου Νταβίντωφ «ΑΤΛΑΣ», η οποία, συνοδευόμενη με το βιβλίο του «Ταξιδιωτικές Σημειώσεις Από τα Ιόνια Νησιά, την Ελλάδα, τη Μικρά Ασία και την Τουρκία στα 1835», κυκλοφόρησε στη Ρωσία το 1839. Στον «Ατλαντα» περιλαμβάνονταν 44 λιθογραφίες (από τις πρωτότυπες ακουαρέλες που φιλοτέχνησαν Ρώσοι, αλλά και Δυτικοευρωπαίοι ζωγράφοι και αρχιτέκτονες, στη διάρκεια του περιηγητικού ταξιδιού του Νταβίντωφ, το 1835, στην Ελλάδα, στη Μ. Ασία και την Τουρκία και οι οποίες βρίσκονται στο Μουσείο «Πούσκιν» της Μόσχας). Αυτήν τη διπλή έκδοση -σημαντικότατο τεκμήριο για τη μορφή των αρχαιοτήτων, των νεότερων μνημείων, του οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος πολλών περιοχών της Ελλάδας - βάσει της πρώτης ρώσικης έκδοσης του «Ατλαντα» και των «Ταξιδιωτικών Σημειώσεων» του Βλ. Νταβίντωφ, σε μετάφραση Ολέγ Τσυμπένκο, κυκλοφόρησε η Εμπορική Τράπεζα.

Παράλληλα, η Εμπορική Τράπεζα κυκλοφόρησε ένα ακόμα λεύκωμα, με τίτλο «Η Αθήνα του μεσοπολέμου (Μέσα από τις φωτογραφίες του Πέτρου Πουλίδη)», με κείμενα Κυριακής Αρσένη. Ο Π. Πουλίδης με τις φωτογραφίες του «απαθανάτισε» μνημεία και οικισμούς, πρόσωπα της πολιτικής, των τεχνών, αλλά και του λαού, στον καθημερινό μόχθο του σε τόπους δουλιάς, δημόσιους χώρους, καταστήματα, γειτονιές, σπίτια, κλπ., στην Αθήνα του μεσοπολέμου.