Ακρίβεια και πληθωρισμός έχουν ήδη εξανεμίσει τα ψίχουλα που δίνονται φέτος στις αυξήσεις μισθών. Ταυτόχρονα, με την εφαρμογή των διατάξεων της ισχύουσας αντιασφαλιστικής νομοθεσίας (νόμοι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) χειροτερεύουν οι όροι συνταξιοδότησης για μεγάλες κατηγορίες ασφαλισμένων.

Σύμφωνα με τη διετή συλλογική σύμβαση εργασίας που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τους εργοδότες, το κατώτερο βασικό μεροκάματο από 25,01 ευρώ διαμορφώνεται στις αρχές του 2005 σε 25,56 ευρώ, αύξηση μόλις κατά 55 λεπτά! Ενώ ο κατώτερος βασικός μισθός από 559,98 ευρώ γίνεται 572,30 ευρώ, αύξηση 12,32 ευρώ. Δηλαδή ποσοστιαία αύξηση μόλις κατά 2,2%..!

Τη θέση όμως των ασφαλισμένων, χειροτερεύουν οι αλλαγές που επέρχονται στα όρια ηλικίας, στον υπολογισμό των συντάξεων και στη διαχείριση των αποθεματικών των Ταμείων. Η κυριότερη αλλαγή αφορά στην αύξηση κατά ένα εξάμηνο στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, για όσους εργαζόμενους συμπληρώνουν τα απαιτούμενα έτη ασφάλισης μέσα στο 2005. Πρόκειται για τα γνωστά εξάμηνα που προστίθενται σταδιακά τα τελευταία 13 χρόνια σε εφαρμογή του νόμου 2084 του 1992. Επίσης από το 2005 μειώνεται κατά 4% και το ποσό της βασικής σύνταξης του ΟΓΑ. Η μείωση της σύνταξης αυτής ξεκίνησε από το 2003 (νόμος 2458 του 1997 που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ).

Μεταξύ άλλων, από φέτος, οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ έχουν να επιλέξουν για τον υπολογισμό της σύνταξης τα πέντε καλύτερα χρόνια - από άποψη αποδοχών - της τελευταίας δεκαετίας, αντί της τελευταίας πενταετίας που ισχύει μέχρι τις 31/12/2004. Ομως η συγκεκριμένη διάταξη δεν έχει κανένα πρακτικό αντίκρισμα για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, που συνήθως τα τελευταία χρόνια έχουν μεγαλύτερες αποδοχές σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια.

Επίσης τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν τη δυνατότητα να τζογάρουν στο χρηματιστήριο μέχρι το 23% των αποθεματικών τους καθώς παύει η ποσόστωση (40% σε ακίνητα, 60% σε μετοχές) που ίσχυε μέχρι και το 2004. Ετσι θα μπορούν το σύνολο των αποθεματικών, μέχρι 23%, να το χρησιμοποιούν για την εξαγορά μετοχών. Σε κάθε περίπτωση και οι αλλαγές αυτές επιβεβαιώνουν τη σταθερή πορεία προς το χειρότερο της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης τα τελευταία 15 χρόνια και την περικοπή ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.