«...Αναρωτιέμαι τι εννοούν ορισμένοι μιλώντας για "χωρισμό" κράτους και Εκκλησίας».

(από άρθρο του Ε. Βενιζέλου, «Νέα», 11/5/2000)

*

«Θα υπήρχε μία περιττή κοινωνική και πολιτική πρόκληση και θα ήταν βαθύτατα ανώριμα και ανιστόρητα τα πολιτικά κόμματα που θα τον είχαν ψηφίσει ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας».

(Απάντηση Ε. Βενιζέλου στο ερώτημα για το ενδεχόμενο εκλογής μη ορθόδοξου Προέδρου Δημοκρατίας, «Εθνος» 14/5/2000)

*

«Εύστοχα ο κ. καθηγητής δικαιολογεί και επιστημονικά θεμελιώνει γιατί δεν υπάρχει θέμα χωρισμού Εκκλησίας - Πολιτείας. Και είναι απορίας άξιον πώς σφηνώθηκε στο μυαλό κάποιων εντελώς ανιστόρητα, αντιεπιστημονικά α-πολίτικα και αντικοινωνικά να δημιουργούν θέμα και να αρνούνται στην Εκκλησία βασικά της κοινωνικά δικαιώματα».

(Μέρος των επευφημιών - πρόκειται για απόσπασμα της επιστολής που απέστειλε ο αρχιμανδρίτης Κ. Ραμιώτης στα «Νέα» 20/5/2000 - που προκάλεσε στις τάξεις της ιεραρχίας ο κ. Βενιζέλος με τη θέση του για μη διαχωρισμό κράτους και Εκκλησίας)

*

«Βασική συνιστώσα της ταυτότητας (σ.σ.: της ελληνικής) είναι και η Ορθοδοξία, ως ιστορικό και πολιτισμικό κεκτημένο όλου του Ελληνισμού, ανεξάρτητα από τη θρησκευτική συνείδηση και συμπεριφορά του καθενός, που διαμορφώνεται ελεύθερα. Η Ορθοδοξία ως ιστορικός και πολιτισμικός πλούτος, ως ανεκτικότητα και μήνυμα αγάπης και καταλλαγής είναι συνεπώς ένας εθνικός, πνευματικός και πολιτιστικός πλούτος, στο πλαίσιο της συνταγματικά κατοχυρωμένης θρησκευτικής ελευθερίας και ισότητας»

(από το πόνημα του κ. Ε. Βενιζέλου, με τίτλο «Είκοσι θέσεις για το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής»)

*

Κατόπιν όλων αυτών, ο κ. Βενιζέλος, ο εισηγητής της συνταγματικής αναθεώρησης που απέτρεψε προ ολίγων μόλις ετών το διαχωρισμό κράτους - Εκκλησίας, δήλωσε χτες:

«Ηρθε το πλήρωμα του χρόνου για έναν χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας...».

*

«Θεία επιφοίτηση» ή κοινός πολιτικαντισμός;