Τη «συστηματική υποβάθμιση, την οποία υφίστανται τα ελάχιστα εναπομείναντα παλαιά αξιόλογα και κηρυγμένα ως διατηρητέα κτίρια», καταγγέλλει, σε ανακοίνωσή του, ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων. Οι αρχιτέκτονες υπογραμμίζουν ότι τα κτίρια αυτά «ανασκευάζονται», παρά την κήρυξή τους, «με τις λεγόμενες ειδικές ρυθμίσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ».

Τα αποτελέσματα αυτών των «ρυθμίσεων», όπως τα καταγράφει ο Σύλλογος, είναι: «Η αύξηση του αριθμού των ορόφων και η αναντιστοιχία των όψεων με το εσωτερικό του κτιρίου. Προσθήκες και επιπλέον ορόφων πάνω από το κηρυγμένο κτίριο. Η καταστροφή όλων των χαρακτηριστικών αρχιτεκτονικών στοιχείων της εσωτερικής δομής τους. Η διατήρηση μόνο του εξωτερικού τους κελύφους και αυτού αλλοιωμένου από τους επιπλέον ορόφους. Η μετατροπή του κτιρίου σε σκηνικό. Η εν τέλει καταστροφή της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς».

Ο Σύλλογος ζητά «την άμεση αναθεώρηση του καθεστώτος των ειδικών ρυθμίσεων και την πραγματική - ουσιαστική προστασία των κηρυγμένων κτιρίων, όπως προβλέπεται από τις Διεθνείς Συμβάσεις, οι οποίες έχουν επικυρωθεί και από τη χώρα μας (Χάρτα Βενετίας κ.ά.)».

Φυσικά, πίσω από τις «ειδικές ρυθμίσεις», βρίσκεται η προσήλωση του αστικού κράτους στη, με κάθε τρόπο, «διευκόλυνση» του κεφαλαίου. Θυμίζουμε ότι το θέμα των «ειδικών ρυθμίσεων» είχε αναδειχτεί και τον περασμένο Οκτώβριο από τη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, σε συνέντευξη Τύπου για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Τότε, ο πρόεδρος της Σχολής, Γ. Γεράκης, κατήγγειλε και τις αυθαίρετες κατεδαφίσεις σημαντικών κτιρίων της Αθήνας «προς όφελος των οικονομικών συμφερόντων». Ενώ ο καθηγητής Γ. Σαρηγιάννης είχε επισημάνει, μεταξύ άλλων, την ανυπαρξία πολιτικής προστασίας των μνημείων που «κακοποιούνται βάναυσα» με βασικό κίνητρο την κερδοσκοπία στη γη.