Συνεχίζονται οι αντιδράσεις για τις προσπάθειες των ΗΠΑ και της ΕΕ να ξαναγράψουν την ιστορία, χρεώνοντας στην ΕΣΣΔ και τον Κόκκινο Στρατό όχι την απελευθέρωση αλλά την «κατοχή» της Ανατολικής Ευρώπης. Σε άρθρο του στην «Ανεξάρτητη Αναλυτική Επιθεώρηση» ο Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, Πρόεδρος της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ), έμμεσα θέτει το «σκοτεινό» οικογενειακό παρελθόν της Προέδρου της Λετονίας Βαΐρα Βίκε - Φραϊμπέργκε, κι αναρωτιέται «από πού ως πού αυτή καλεί τη Ρωσία να ζητήσει συγνώμη, όταν οι γονείς της προτίμησαν να φύγουν από την ιστορική τους πατρίδα και να καταλήξουν στα στρατόπεδα για μετατοπισμένα πρόσωπα στη Γερμανία». Να σημειώσουμε εδώ πως έτσι έκαναν όσοι συνεργάζονταν με τους ναζί και στη συνέχεια για να γλιτώσουν από το λαϊκό μένος και τον Κόκκινο Στρατό προσπαθούσαν να βρουν καταφύγιο σε περιοχές της Δυτικής Γερμανίας, όπου δημιουργήθηκαν ειδικά στρατόπεδα γι' αυτούς. Πολλοί μάλιστα από αυτούς, όπως είναι γνωστό, βρέθηκαν αργότερα να κάνουν καριέρα στις ΗΠΑ, στον Καναδά και αλλού.

Απαντώντας, επίσης, στους ισχυρισμούς ότι από εκεί που πέρασε ο Κόκκινος Στρατός εγκαθιδρύθηκαν «κομμουνιστικά καθεστώτα», ενώ από εκεί που πέρασαν οι Αγγλο-αμερικάνοι η «δημοκρατία», ο ηγέτης του ΚΚΡΟ σημειώνει το εξής: «Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ και η Αγγλία με ενεργητικό τρόπο βοήθησαν, ώστε στις ζώνες επιρροής τους να έρθουν στην εξουσία φιλοδυτικές δυνάμεις. Εάν δεν ήταν η στρατιωτικο - πολιτική και οικονομική υποστήριξή τους, οι κομμουνιστές θα συγκροτούσαν την κυβέρνησή τους στην Ελλάδα και θα μπορούσαν να κερδίσουν τις ελεύθερες εκλογές στην Ιταλία και στη Γαλλία. Γι' αυτό και δε χρειάζεται να σπέρνεται ο μύθος για την "πραγματική" και την "ψεύτικη" απελευθέρωση, πολύ περισσότερο που η σύγχρονη κατάσταση στο Ιράκ δείχνει το πόσο συμβατικά είναι τα όρια ανάμεσα στην απελευθέρωση και την κατοχή».

Στο μεταξύ, το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας, σε ανακοίνωσή του, καταδικάζει τις προσπάθειες «να μπει η πολιτική της ΕΣΣΔ εκείνης της περιόδου στην ίδια γραμμή με τις ενέργειες της χιτλερικής Γερμανίας, η οποία διεξήγαγε στην Ευρώπη έναν επιθετικό πόλεμο, με σκοπό την υποδούλωση και την εξαφάνιση ολόκληρων λαών». Στην ίδια ανακοίνωση σημειώνεται πως τόσο «η είσοδος των στρατευμάτων του Κόκκινου Στρατού, όπως και η είσοδος των βαλτικών κρατών στη σύνθεση της ΕΣΣΔ δεν ήταν σε αντίθεση με τους κανόνες του διεθνούς Δικαίου». Οπως τονίζεται, η ΕΣΣΔ ποτέ δε βρέθηκε σε εμπόλεμη κατάσταση με τις χώρες αυτές, (πριν ενταχθούν στην ΕΣΣΔ). Η είσοδος των στρατευμάτων του Κόκκινου Στρατού σε αυτές έγινε στη βάση συμφωνιών, που είχαν οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών με την ΕΣΣΔ. Σε ό,τι αφορά μάλιστα την κατηγορία της «κατοχής» σημειώνει ότι σε όλη την περίοδο του 20ού αιώνα, με εξαίρεση την περίοδο της χιτλερικής κατοχής, και στις τρεις αυτές χώρες υπήρχαν εθνικά όργανα εξουσίας. «Αυτά ήταν, στο πρόσωπο των Ανωτάτων Σοβιέτ, που το 1990 πήραν την απόφαση εξόδου από τη σύνθεση της ΕΣΣΔ», έτσι «εάν αμφισβητείται η νομιμότητα των οργάνων εξουσίας της σοβιετικής περιόδου, τότε εμφανίζεται ζήτημα και για τη νομιμότητα της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας των Δημοκρατιών της Βαλτικής», σημειώνεται στην ανακοίνωση του ρωσικού ΥΠΕΞ.

Η Γραμματεία της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας, με κατηγορηματικό τρόπο, τοποθετείται ενάντια στην πρωτοβουλία του Β. Γιούστσενκο να καλέσει στην παρέλαση των βετεράνων του αντιφασιστικού πολέμου και τους βετεράνους των στρατιωτικών σχημάτων που συνεργάστηκαν με τους ναζί.

Οπως σημειώνεται στην ανακοίνωση του ΚΚ Ουκρανίας: «Σχετικά με τις κυνικές επιδιώξεις των "πορτοκαλί" αρχών τη μέρα των 60 χρόνων από τη Νίκη στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο να βάλουν μαζί με την επίσημη παρέλαση των βετεράνων και τους συνεργάτες των φασιστών, που πολέμησαν μέσα στα στρατιωτικά σώματα ΟΟΥΝ - ΟΥΠΑ, τα χέρια των οποίων έχουν έως τους αγκώνες βουτηχτεί στο αίμα του λαού, η Γραμματεία της ΚΕ του ΚΚ Ουκρανίας αποφάσισε να συγκροτήσει Επιτελείο, για να αποφευχθεί ο εμπαιγμός του ηρωισμού και της μνήμης των παππούδων και πατεράδων μας.

Το επιτελείο καλεί τους βετεράνους του Μεγάλου Πατριωτικού πολέμου, που ζούνε στις πιο διαφορετικές περιοχές της Ουκρανίας, όλους τους τίμιους πολίτες των διάφορων εθνικοτήτων, που έπεσαν θύματα των συνεργατών των ναζί, τα μέλη όλων των πολιτικών κομμάτων, που στηρίζουν την υπεράσπιση της ιστορικής αλήθειας, να κατευθυνθούν στην πόλη - ήρωα, το Κίεβο, για να αποτρέψουν τα σχέδια των αρχών».