«Η "Ολυμπιακή Αεροπορία" είναι μαγαζί γωνία και δεν πωλείται», έλεγαν στις αρχές της 10ετίας του 1990 τα τότε κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Ηταν η περίοδος, που το ΠΑΣΟΚ είχε αναλάβει «φρέσκο» τη διακυβέρνηση, μετά το 3ετές «διάλειμμα» της ΝΔ. Με παρόμοιες δηλώσεις, εξέφραζαν τότε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τη «διαφορετική» πολιτική του Κινήματος (των «σοσιαλιστών») από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ, η οποία εξήγγειλε μεν, δεν πρόλαβε δε - όσο έμεινε στην κυβέρνηση - να ιδιωτικοποιήσει την εταιρία.

Το ...ίδιο ΠΑΣΟΚ, με την πάροδο μόλις λίγων μηνών, μετέβαλε άποψη και αποφάσισε να «εξυγιάνει» την ΟΑ, ώστε στη συνέχεια να την πουλήσει σαν «πολύφερνη νύφη». Τα χρόνια πέρασαν, η «νύφη» αντί για «πολύφερνη» ...βαφτίστηκε «αποκρουστική» και το ΠΑΣΟΚ - παρά τις φιλότιμες προσπάθειες - δεν πρόλαβε να την ...αποκαταστήσει όσο ήταν στην κυβέρνηση. Ετσι, την υπόθεση αυτή ανέλαβε να φέρει σε πέρας η «νέα διακυβέρνηση» της ΝΔ.

Σήμερα, το ξεπούλημα ή το κλείσιμο της ΟΑ έχει μπει στην «τελική ευθεία». Επίσημα, το πέμπτο κατά σειρά - και πρώτο με τη σφραγίδα της ΝΔ - εγχείρημα για την ιδιωτικοποίηση των «Ολυμπιακών Αερογραμμών» και των άλλων κερδοφόρων δραστηριοτήτων του Ομίλου, δρομολογήθηκε τον περασμένο Δεκέμβρη. Τα προηγούμενα αποτυχημένα εγχειρήματα έγιναν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, με την προ 6μήνου ξενόγλωσση (στα αγγλικά) δημοσίευση πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος - αντιγράφοντας την πολιτική ΠΑΣΟΚ - ανήγγειλε ότι δίνει στο ιδιωτικό κεφάλαιο το πτητικό έργο και τους κερδοφόρους τομείς της επίγειας εξυπηρέτησης («χάντλινγκ»), της Τεχνικής Βάσης, των εμπορευμάτων («κάργκο») και της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης.

Δηλαδή, η κυβέρνηση της ΝΔ φιλοδοξεί σήμερα να κάνει πράξη τα σχέδια που είχε ...εμπνευστεί και δρομολογήσει το ΠΑΣΟΚ, με μια μικρή διαφορά. Και η διαφορά αυτή είναι ότι τώρα προσλαμβάνεται νέος ακριβοπληρωμένος «σύμβουλος ιδιωτικοποίησης». Το ΠΑΣΟΚ ό,τι πρόλαβε να δώσει ...έδωσε. Σειρά παίρνει τώρα ο νέος «σύμβουλος», η εταιρία «Lassards», η οποία, σε συνεργασία με τις τράπεζες Εθνική, Εμπορική και Alpha, έχει εντολή από την κυβέρνηση να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις με τρεις υποψήφιους «μνηστήρες» για την εξαγορά της ΟΑ και ό,τι άλλο επιθυμήσουν. Βάσει των κυβερνητικών σχεδιασμών, οι διαπραγματεύσεις αναμένεται να ολοκληρωθούν μέσα στον Ιούνη, με προοπτική - εφόσον υπάρξει συμφωνία - «να πέσουν οι υπογραφές» πώλησης έως τον ερχόμενο Σεπτέμβρη.

Από τη 10ετία του 1990 έχουν βάλει την «Ολυμπιακή Αεροπορία» στη ρότα της ιδιωτικοποίησης όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις, υπηρετώντας την πολιτική ενίσχυσης του κεφαλαίου, που απαιτεί να πάρει στα χέρια του τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας κρατικής ιδιοκτησίας. Εξυπηρετούν, δε, ιδιαίτερα τα συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών, για τη διανομή της παγκόσμιας αγοράς των αερομεταφορών, με τη συγκρότηση 2 - 3 αεροπορικών κολοσσών, με μικρές περιφερειακές εταιρίες - «δορυφόρους».

Από τότε μέχρι σήμερα, μεθοδευμένα και συστηματικά:

• Η εταιρία συρρικνώνεται.
• Οι εργαζόμενοι - μόνιμα υποζύγια αλλεπάλληλων «προγραμμάτων εξυγίανσης» - κατασυκοφαντούνται, διαπομπεύονται και «ενοχοποιούνται» από τους εκάστοτε κυβερνητικούς και κομματικούς αρμοδίους, για κάθε δική τους επιζήμια ενέργεια - απόφαση ή παράλειψη για το μέλλον της εταιρίας.

Ολο αυτό το διάστημα, στην «πυρά», εκτός από την ΟΑ, ρίχνεται και η αλήθεια γι' αυτήν.

Ιδού μερικά από τα μεγάλα ψέματα, με τα οποία «βομβάρδισαν» τόσα χρόνια την κοινή γνώμη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Επιχειρώντας να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, υποστήριζαν μεταξύ άλλων ότι:

• Για τα ελλείμματα δε φταίει η πολυετής υποταγή του κρατικού αερομεταφορέα από τις κυβερνήσεις στην υπηρεσία του κεφαλαίου, αλλά οι εργαζόμενοι!
• Υπάρχει μείωση της λεγόμενης «ανταγωνιστικότητας», την οποία αποδίδουν στην παραγωγικότητα των εργαζομένων και όχι στον εντεινόμενο καπιταλιστικό ανταγωνισμό, ως φυσική συνέπεια της δράσης του κεφαλαίου.

Σημειωτέον εδώ ότι το σύνολο των πληρωμών σε μισθούς, ασφάλιση κλπ. για τους εργαζόμενους στην ΟΑ, είναι το χαμηλότερο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

• Για τη μείωση της επιβατικής κίνησης τα τελευταία χρόνια, δε φταίει η έλλειψη αεροσκαφών, τεχνολογικού εξοπλισμού και οι λανθασμένοι προγραμματισμοί δρομολογίων, ούτε οι αλλεπάλληλες απαξιωτικές δηλώσεις ανώτατων κυβερνητικών στελεχών (σ.σ.: Ο Θ. Πάγκαλος, που είχε θητεύσει υπουργός Μεταφορών είχε δηλώσει ότι «είναι τρελός όποιος πετά με την ΟΑ»), αλλά οι ...συντεχνίες!

Το σχέδιο ιδιωτικοποίησης της ΟΑ, που ακολουθήθηκε με απόλυτη «ευλάβεια» από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ουσιαστικά τέθηκε σε εφαρμογή το 1990 με τα Προεδρικά Διατάγματα 360 και 362. Με τα Διατάγματα αυτά παρέχεται η δυνατότητα στον υπουργό Μεταφορών να μετοχοποιήσει την ΟΑ μέχρι ποσοστού 49%. Ακολούθησε ο νόμος 2000/91 της ΝΔ, με τον οποίο η κυβέρνηση μπορεί να πουλήσει ή να εκχωρήσει υπηρεσίες, να προβεί σε μερική ή ολική μετοχοποίηση ή και να πουλήσει το σύνολο των δραστηριοτήτων του ομίλου.

Τη σκυτάλη της πολιτικής της ΝΔ πήρε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία εφάρμοσε δύο «προγράμματα εξυγίανσης», αφαιρώντας δεκάδες δισεκατομμύρια δραχμές από τους εργαζόμενους, στραγγαλίζοντας ταυτόχρονα θεμελιώδεις εργασιακές κατακτήσεις και δικαιώματα. Μεταξύ των δύο «προγραμμάτων εξυγίανσης» 1994 - 1998, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με το νόμο 2414, προετοίμασε το έδαφος για τον επικείμενο «επενδυτή» και τον απάλλαξε από τα «βάρη» του δημόσιου χαρακτήρα της εταιρίας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγους μήνες πριν από την εφαρμογή του πρώτου «προγράμματος εξυγίανσης», ο τότε υπουργός Μεταφορών - Επικοινωνιών του ΠΑΣΟΚ Γ. Χαραλάμπους, προκλητικά αποκαλυπτικός, αναφέρει ότι η Ελλάδα «αντιμετωπίζει παντοειδείς πιέσεις και όλα παίζονται στα τραπέζια των διεθνών και ειδικά των ευρωπαϊκών σχέσεων», για να προσθέσει ότι την 4ετία της «εξυγίανσης», ουσιαστικά η ΟΑ θα διοικείται από τις Βρυξέλλες και θα αποφασίσουν οι εταίροι μας ποια πολιτική θα εφαρμοστεί... για να μην καταστρατηγούνται οι όροι του ανταγωνισμού. Βεβαίως μ' όλ' αυτά προσπαθούσε να βγάλει λάδι την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, μιλώντας για «πιέσεις από την ΕΕ», το οποίο όχι μόνον υπερθεματίζει της ΕΕ, αλλά συνδιαμορφώνει την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων που το ίδιο εφάρμοζε με ευλάβεια.

Συνολικά έχουν εφαρμοστεί επίσημα τέσσερα αποκαλούμενα «προγράμματα εξυγίανσης». Ολα τηρήθηκαν πιστά μόνο στο σκέλος που αφορούσαν στην «αφαίμαξη» των εργαζομένων στην εταιρία και στην ανατροπή εργασιακών τους δικαιωμάτων και κατακτήσεων.

Το ΠΑΣΟΚ, με το νόμο 2271, επιβάλλει το 1994 το πρώτο «πρόγραμμα εξυγίανσης», με προοπτική ολοκλήρωσης του εγχειρήματος το 1998. Το πρόγραμμα αυτό περιέχει επαχθείς όρους για τους εργαζόμενους, μεταξύ των οποίων είναι το 4ετές πάγωμα μισθών, απολύσεις (υποχρεωτική συνταξιοδότηση τις αποκαλούν) 1.746 υπαλλήλων, δυσμενείς αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις κλπ. Στόχος είναι η εξοικονόμηση 130 δισ. δρχ. από την «αφαίμαξη» των εργαζομένων. Το «σχέδιο εξυγίανσης», που έληξε ...άδοξα τελικά λίγο πριν από τις εκλογές του 1996, ούτε απέδωσε, ούτε βελτίωσε την οικονομική και γενικότερη θέση της εταιρίας.

Την άνοιξη του 1998 ακολουθεί νέο «πρόγραμμα εξυγίανσης», με πρόβλεψη τη «λογιστική εξυγίανση» της εταιρίας και την εξοικονόμηση 50 δισ. δρχ. Ωστόσο και αυτή τη φορά, το αποτέλεσμα είναι αρνητικό. Τότε οι εγκέφαλοι της κυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ) αποφασίζουν να αναζητήσουν βοήθεια από το εξωτερικό.

Το Γενάρη του 1999 δημοσιεύεται η προκήρυξη διαγωνισμού για την εκχώρηση της διαχείρισης (μάνατζμεντ) της ΟΑ, σε ξένο αεροπορικό όμιλο, σύμφωνα με το νόμο 2000/91 της ΝΔ!

Τον Ιούνη του 1999, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχωρά «συνωμοτικά» - αγνοώντας την καθολική και έντονη αντίδραση των εργαζομένων - στην υπογραφή «Σύμβασης Διαχειρίσεως» με Εγγλέζους, εκχωρώντας «εν λευκώ» τη διοίκηση της ΟΑ στην εταιρία «Speed Wing» (θυγατρική της βρετανικής αεροπορικής εταιρίας «British Airways»).