Την εικόνα για τις αερομεταφορές στην Ευρώπη, όπως τις... οραματίζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δηλαδή οι εκπρόσωποι των πολυεθνικών του κλάδου, την περιέγραψε σαφέστατα η πρώην επίτροπος για τις αερομεταφορές Λογιόλα ντε Παλάθιο, η οποία μίλησε «ανοιχτά» για δυο - τρεις μεγάλες αεροπορικές εταιρίες, με τις υπόλοιπες περιφερειακές - «δορυφόρους» των αεροπορικών κολοσσών. Αυτή είναι η επιταγή των Βρυξελλών και σε αυτή καλείται να πειθαρχήσει πειθήνια η κυβέρνηση και για την περίπτωση της ΟΑ.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι πρώτες «συμμαχίες» μεταξύ των ισχυρών αεροπορικών εταιριών, αρχίζουν να συγκροτούνται την περίοδο 1994-1997. Η απελευθέρωση της αγοράς των αερομεταφορών, ο έντονος ανταγωνισμός των ισχυρών του κλάδου, σε συνδυασμό με την πολιτική ιδιωτικοποίησης των κρατικών αερομεταφορέων, οδηγούν σε εντυπωσιακές συγχωνεύσεις - εξαγορές αεροπορικών εταιριών σε ολόκληρο τον κόσμο. Τρεις είναι σήμερα οι αεροπορικοί «κολοσσοί» στην παγκόσμια αγορά:

• Η «συμμαχία» Star Alliance, με ηγέτιδες εταιρίες την αμερικανική United Airlines και τη γερμανική Lufthansa. Στη «συμμαχία» αυτή, που κατέχει το 26% της αγοράς, μετέχουν επίσης οι εταιρίες Air Canada, Mexicana, Air New Zealand, SAS, All Nippon Airways, Singapore Airlines, Asiana Airlines, Spanair, Thai Airways, Austrian Airlines Grp, BMI British Midland και Varig.
• Η One world, που συγκροτήθηκε από την αμερικανική American Airlines και τη βρετανική British Airways. Η «συμμαχία» αυτή, στην οποία συμμετέχουν επίσης οι εταιρίες Aer Lingus, Fiannair, Iberia, Lan Chile, Cathay Pacific και Qantas, κατέχει το 18% της αγοράς.
• Η Sky Team της οποίας ηγούνται η αμερικανική Delta Air Lines και η γαλλική Air France (πέρυσι συγχωνεύτηκε με την KLM), με τη συμμετοχή των εταιριών Alitalia, Korean Air Lines, AeroMexico και Czech Airlines, με μερίδιο 18%. Οι υπόλοιπες «συμμαχίες» μοιράζονται το υπόλοιπο 38% της αγοράς.

Οι τρεις «συμμαχίες», φυσικά, δεν κρύβουν τις άγριες διαθέσεις τους να εκτοπίσουν από την αγορά τις μικρότερες εταιρίες, με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, επιβάλλοντας τους όρους τους στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (Ευρωπαϊκή Ενωση και Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου). Αυτό, άλλωστε, ομολογούσε κυνικά από το 1994 ο τότε υπουργός Μεταφορών του ΠΑΣΟΚ Γ. Χαραλάμπους, με την αναφορά περί «παντοειδών πιέσεων». Είναι αυταπόδεικτο δε ότι σε κάθε διαδικασία συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου (συγχωνεύσεις), τα πρώτα θύματα είναι οι εργαζόμενοι. Η KLM για να συνάψει το «γάμο» της με την Air France, απέλυσε περισσότερους από 3.000 εργαζόμενους, το 10% του συνολικού προσωπικού της.