Η επίθεση της ΝΔ απειλεί να ξηλώσει όποια ασφαλιστικά δικαιώματα έχουν απομείνει στο σύνολο των τραπεζοϋπαλλήλων και όχι μόνο, μέσα από την εφαρμογή των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Στις τράπεζες επιδιώκεται η ένταξη των ειδικών ταμείων κύριας ασφάλισης στο ΙΚΑ, η κατάργηση των σημερινών επικουρικών ταμείων και η αντικατάστασή τους από ένα επικουρικό κατά τα πρότυπα του ΙΚΑ. Πρακτικά αυτό σημαίνει κατηγοριοποίηση των εργαζομένων σύμφωνα με το χρόνο ασφάλισης, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξεων και των παροχών. Αντιθέτως, οι εισφορές των τραπεζιτών στα ειδικά ταμεία κύριας ασφάλισης μειώνονται κατά 50%, απαλλάσσονται από τις τεράστιες οικονομικές υποχρεώσεις τους προς τα ασφαλιστικά ταμεία των τραπεζοϋπαλλήλων. Υποχρεώσεις που επιδιώκεται να μετακυληθούν στο ΙΚΑ, επιβαρύνοντας το σύνολο των ασφαλισμένων του.

Η αντεργατική συμφωνία της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΟΜΕ -ΟΤΕ με τον ΟΤΕ οδηγεί στην τεράστια επιβάρυνση - κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ - του ταμείου κύριας σύνταξης (ΤΑΠ ΟΤΕ) και του Ταμείου Αρωγής (Επικουρική Σύνταξη και Εφάπαξ). Για το ΤΑΠ ΟΤΕ η κατάσταση γίνεται ασφυκτική, καθώς ήδη εμφανίζει ετήσιο έλλειμμα 340 εκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ταμείων, καλούνται να καταβάλουν σε συντάξεις, επιπλέον, πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ! Η επιβάρυνση αυτή, ταυτόχρονα, οδηγεί στην «κατάρρευση» του ΤΑΠ ΟΤΕ, ώστε η ταχύτερη ένταξή του στο ΙΚΑ να εμφανιστεί ως «σανίδα σωτηρίας». Με αποτέλεσμα τη μετακύληση του τεράστιου αυτού κόστους στο σύνολο των ασφαλισμένων του ΙΚΑ.

Τα ποσά αυτά δεν προβλέπεται από τη συμφωνία να τα πληρώσει ο ΟΤΕ, ούτε το κράτος. Οι εκ των υστέρων διαβεβαιώσεις ότι το δημόσιο θα καλύψει το 20% και ο ΟΤΕ το 80% του συνολικού κόστους της «εθελούσιας εξόδου» δεν πείθουν προς το παρόν. Η συμφωνία προβλέπει ότι ο ΟΤΕ θα καταβάλλει μόνο τις εισφορές εργαζόμενου - εργοδότη, αλλά η μέχρι σήμερα εμπειρία δείχνει ότι κάθε άλλο παρά συνεπής είναι προς τις υποχρεώσεις του αυτές από προηγούμενα προγράμματα «εθελούσιας εξόδου».

Πέρα όμως από την επίθεση στους δύο αυτούς κλάδους, η κυβέρνηση δεν έχει παραιτηθεί από ανατροπές στα ασφαλιστικά δικαιώματα όλων των εργαζομένων. Ο «κοινωνικός διάλογος», που επιχείρησε στην ΟΚΕ, μπορεί προσωρινά να «πήγε πίσω», όμως η κυβέρνηση και οι κοινωνικοί εταίροι δεν παραιτούνται από τις επιδιώξεις τους.